Λαϊκή Συσπείρωση Κεφαλονιάς: Ο αγώνας των εργαζομένων του Κοργιαλένειου Ιδρύματος - Εκτιμήσεις και Συμπεράσματα

Είναι γεγονός ότι στο όνομα της κρίσης και του δημοσιονομικού ελλείμματος η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. υλοποιεί επιχείρηση εκσυγχρονισμού του συνόλου του αστικού κράτους.  Ειδικότερα στους τομείς της Παιδείας και του Πολιτισμού σκοπό έχει την πιο αποτελεσματική και επιτελική διαχείριση τους σε όφελος των μονοπωλίων, που δεν αφορά μόνο την περίοδο της κρίσης

Οι στόχοι του νέου αυτού εγχειρήματος είναι από την μια να εξοικονομηθούν δημόσιοι πόροι για την χρηματοδότηση της ανάκαμψης των μονοπωλίων από την κρίση και από την άλλη να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την άμεση εμπλοκή και επένδυση του κεφαλαίου στα πιο κερδοφόρα πεδία της παιδείας και του πολιτισμού και ο έλεγχος αυτών.

Ειδικότερα στον τομέα του πολιτισμού επιδίωξη της κυρίαρχης πολιτικής είναι να πάρει καθολικό, οργανωμένο και συστηματικότερο χαρακτήρα η ανάδειξη των μονοπωλίων της πολιτιστικής βιομηχανίας. Τα διάφορα ιδιωτικά Ιδρύματα και Κέντρα και οι Μ.Κ.Ο., έρχονται ως «σωτήρες» με το αζημίωτο του «εθνικού πολιτισμού» από την καταστροφή και την διάλυση, όπως έγινε στο παρελθόν με το ίδρυμα Λαμπράκη, το ίδρυμα Νιάρχου, την Google για τις βιβλιοθήκες κ..α.

Σκοπός αυτής της πολιτικής είναι ο πολιτισμός να «αλωθεί» ολοκληρωτικά από τα μονοπώλια και άλλους ιδιωτικούς φορείς «που καρπώνονται πλέον κάθε δυνατότητα πρόσβασης του κοινού στην τέχνη, αφού δεν θα λειτουργούν τα όποια δημόσια απομείνουν, λόγω έλλειψης προσωπικού και πιστώσεων».

Το «ευρωενωσιακό μοντέλο» για τον πολιτισμό ολοκληρώνεται με την επιστροφή  στους «μαικήνες», που με τις «οφ σορ» εταιρείες και τα διεθνή χρηματιστήρια, κάνουν αγαθοεργίες μέσω της Τέχνης, χειραγωγώντας το χώρο  και τους καλλιτέχνες. Είναι προφανές ότι οι συνέπειες αυτής της πολιτικής θα είναι ο ολοσχερής έλεγχος της πολιτιστικής παραγωγής και κληρονομιάς από τα μονοπώλια, η παρεμβολή νέων οικονομικών εμποδίων για την πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων στην Τέχνη και τον Πολιτισμό.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής η τρικομματική κυβέρνηση στερεί συστηματικά την Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη και το Λαογραφικό Μουσείο Αργοστολίου από την αναγκαία χρηματοδότηση, την οποία το κράτος υποχρεούται να καταβάλλει μέσω των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων, με άμεση συνέπεια να αφήνετε το Ίδρυμα χωρίς πόρους και να ωθείται στην εντονότερη ιδιωτικοοικονομική  λειτουργία και αναζήτηση χορηγιών. Στην αδυναμία συντήρησης του σπάνιου υλικού του και απαξιώνετε ως πνευματικός-πολιτιστικός θεσμός και λαϊκή περιουσία της Κεφαλονιάς.

Συνέπεια των παραπάνω είναι να μην γίνεται  επί μήνες η καταβολή των μισθών στις εργαζόμενες του Μουσείου και της Βιβλιοθήκης.  Τον Αύγουστο του 2011 και μετά από πολύμηνη καθυστέρηση στην καταβολή των δεδουλευμένων τους, ανέδειξαν τα παραπάνω προβλήματα στην λειτουργία του Ιδρύματος στην τοπική κοινωνία και με την συμπαράσταση του Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς και άλλων ταξικών σωματείων προέβησαν σε επίσχεση εργασίας η οποία έληξε νικηφόρα τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους με την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Βάζοντας επίσης ως αίτημα του αγώνα τους την μετατροπή του Κοργιαλενείου σε Ενιαίο Δημόσιο Φορέα που θα λειτουργεί με την πλήρη ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους και κάτω από κοινωνικό έλεγχο. Αίτημα το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει ικανοποιηθεί.

Το 2012 συνεχίστηκαν με μεγαλύτερη ένταση τα προβλήματα στην λειτουργία του Ιδρύματος. Το αποτέλεσμα ήταν τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, οι εργαζόμενες του Μουσείου και της Βιβλιοθήκης να προβούν εκ νέου σε επίσχεση εργασίας και άλλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις καθώς ήταν επί 11 μήνες απλήρωτες. Παράλληλα η εργοδοσία του Κοργιαλένειου υλοποιώντας το νέο θεσμικό αντεργατικό πλαίσιο {ν.3846/2010} επέβαλλε μονομερώς την εκ περιτροπής απασχόληση και συγκεκριμένα εργασία για 2 ημέρες την εβδομάδα, που ουσιαστικά ισοδυναμούσε με απόλυση τους. Σε εργαζόμενη με μερική απασχόληση τις μείωσαν αυθαίρετα το μισθό της στο μισό, και στην συνέχεια το ΚΔΣ προέβη σε ανταπεργία [λοκ άουτ] κλειδώνοντας τον χώρο και μη επιτρέποντας την είσοδο σε αυτόν ούτε στις εργαζόμενες, ούτε σε επισκέπτες και κοινοποίησε απολύσεις σε όλες τις εργαζόμενες χωρίς αποζημίωση.

Απέναντι σε αυτές τις ωμές αντεργατικές μεθοδεύσεις του ΚΔΣ ξεδιπλώθηκε ένα πρωτόγνωρο κύμα συμπαράστασης από συνδικαλιστικούς φορείς, σωματεία, μαθητές, σχολεία. Οι εργαζόμενες με την συμπαράσταση του ΕΚΚΙ και του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κεφαλονιάς και Ιθάκης απέκρουσαν αγωνιστικά όλες τις ανωτέρω αντεργατικές μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Αξίωσαν :     

• την πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων τους
• την πλήρη και σταθερή απασχόληση τους που ίσχυε πριν την μονομερή επιβολή της εκ περιτροπής εργασίας
• την άμεση ανάκληση των άδικων και παράνομων απολύσεων τους
• την οριστική λύση του προβλήματος με την μετατροπή του Κοργιαλένειου σε Ενιαίο Δημόσιο Φορέα που θα λειτουργεί με την πλήρη ευθύνη  και χρηματοδότηση του κράτους και κάτω από κοινωνικό έλεγχο.

Παράλληλα με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων και την ανάδειξη του θέματος στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο[ομόφωνα ψηφίσματα από το Δημοτικό Συμβούλιο Κεφαλονιάς και το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων κατόπιν εισήγησης της «Λαϊκής Συσπείρωσης», δύο ερωτήσεις στη Βουλή εκ μέρους του Κ.Κ.Ε.], οι εργαζόμενες προσέφυγαν και δικαστικώς για την ακύρωση της εκ περιτροπής απασχόλησης τους εναντίον του ΚΔΣ ζητώντας την επαναπρόσληψη τους με το πλήρες ωράριο εργασίας τους. Η δικαστική απόφαση που εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Κεφαλονιάς τις δικαίωσε υποχρεώνοντας προσωρινά την εργοδοσία να τις επαναπροσλάβει με το πλήρες ωράριο εργασίας τους και κρίνοντας παρεμπιπτόντως και προσωρινά τις απολύσεις τους ως άκυρες και παράνομες.   

Ουσιαστικά η κινητοποίηση των εργαζομένων και η ανάδειξη του προβλήματος στην σωστή κατεύθυνση έφερε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα και την σημαντική αυτή νίκη των εργαζομένων, οι οποίες ήδη έχουν επιστρέψει στην εργασία τους-εκτός από μία που είναι σε επίσχεση γιατί παραμένει απλήρωτη- και εργάζονται με το πλήρες ωράριο απασχόλησης.

Οι παραιτήσεις-μελών του ΚΔΣ-  γίνονται κάτω από την πίεση του κινήματος. Είναι προφανές ότι τα πρόσωπα δεν καθορίζουν τις πολιτικές –χωρίς να αναιρείται και η προσωπική ευθύνη στην υλοποίηση αυτών- και δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη ότι άλλα πρόσωπα θα φέρουν και αλλαγή πολιτικής.

Θα πρέπει να επισημανθεί η θέση που πήραν για το συγκεκριμένο θέμα οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, κάποιες εκ των οποίων μάλιστα εμφανίζονται ως «φίλιες» απέναντι στις εργαζόμενες. Χαρακτηριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω της Βουλευτή του υποστήριξε στο ΔΣ Κεφαλονιάς ότι θα έπρεπε η Βιβλιοθήκη και το Μουσείο να λειτουργήσουν μέσω  ευρωπαϊκών προγραμμάτων. 

Αυτό σημαίνει στην πράξη νομιμοποίηση της μη χρηματοδότησης από το κράτος. Αλλά και άλλες πολιτικές δυνάμεις(ΠΑΣΟΚ-Καλούδης-Φόρτες) που υποστηρίζουν ότι θα πρέπει η Βιβλιοθήκη και το Μουσείο να περάσουν υπό την ευθύνη της τοπικής διοίκησης για να επιλύσουν τάχα το πρόβλημα της λειτουργίας τους. Η Δημ. Αρχή και η ΝΔ-έχει εφεύρει την λύση- μέσω προγραμματικών συμβάσεων με τον Δήμο και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες την επιβίωση και την λειτουργία της την βλέπουν μέσω «τουριστικής ατραξιόν». Αυτές οι δυνάμεις συνειδητά αποκρύπτουν ότι είναι αυτή η τοπική διοίκηση που υποχρηματοδοτείται από το κράτος, που συνεχώς μέσω αυτής ιδιωτικοποιούνται υπηρεσίες και το κόστος αυτών μεταφέρεται στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Είναι η τοπική διοίκηση που μέσω του «Καλλικράτη» έχει μετατραπεί σε άγριο φορομπηχτικό μηχανισμό που προχωρεί στην εφαρμογή της αντεργατικής νομοθεσίας. Η μετατροπή της Βιβλιοθήκης και του Μουσείου σε Δημοτικούς Οργανισμούς είναι προφανές ότι θα διευκολύνει το γρηγορότερο πέρασμα της λειτουργίας τους με καθαρά ιδιωτιοικονομικά κριτήρια.

Όμως πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας καθόσον ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί σημαντικά από τα αιτήματα των εργαζομένων που οδηγούν στην οριστική λύση του προβλήματος και συγκεκριμένα:

1. ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ.
2. Η Βιβλιοθήκη και το Μουσείο να μετατραπούν σε ενιαίο δημόσιο φορέα που θα λειτουργεί με την πλήρη ευθύνη του κράτους και κάτω από κοινωνικό έλεγχο.
3. Να καταβληθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, άμεσα και στο 100% τα δεδουλευμένα και οι ασφαλιστικές εισφορές ΟΛΩΝ των εργαζομένων.
4. Να διασφαλιστεί η τακτική μηνιαία καταβολή των αποδοχών και ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.
5. Να διασφαλιστεί η μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
6. Να σταματήσει η παραβίαση από το Κοργιαλένειο Ίδρυμα του Π.Δ. 611/11.07.1979 (ΦΕΚ 181/Α09.08.1979 και 760/Β/05.09.1995) όσο αφορά το οργανόγραμμα λειτουργίας της Βιβλιοθήκης και του Μουσείου με μόνιμο προσωπικό, πλήρους απασχόλησης και να καλυφθούν άμεσα οι κενές θέσεις εργασίας που υπάρχουν σύμφωνα με το παραπάνω οργανόγραμμα.

Για να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω χρειάζεται οι εργαζόμενοι τόσο στον Πολιτισμό όσο και σε κάθε άλλο τομέα, σήμερα περισσότερο από ποτέ να κατευθύνουν την πάλη τους στη δημιουργία προϋποθέσεων για να πάψουν οριστικά οι δημόσιοι φορείς του Πολιτισμού να δουλεύουν για λογαριασμό της κυρίαρχης αστικής τάξης και της ιδεολογίας της.

Για να σταματήσει οριστικά ο Πολιτισμός  να αντιμετωπίζεται ως περιττή πολυτέλεια για τους «κάτω» και πεδίο κερδοφορίας για τους «πάνω».

Να ανοίξει ο δρόμος για έναν ανώτερο ανθρώπινο Πολιτισμό, όπου ιδιοκτήτες του θα είναι οι πραγματικοί δημιουργοί του, σε μια άλλη κοινωνία όπου οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο θα είναι και οι ιδιοκτήτες του και θα καρπώνονται αυτόν.

                                                           Αργοστόλι 17 Φλεβάρη 2013

                                         Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Κ.Κ.Ε στο Δήμο Κεφαλονιάς

                                                                 Νίκος Γκισγκίνης

                                                                 Σταύρος Γρηγορόπουλος

                                                                 Γιάννης Κουρούκλης