Ένα blog στο Ρουπάκι - Ίσκιος επικοινωνίας!

Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.

Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.

Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.

Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.

Πάραλος - τί σχέση έχει η θάλασσα με τα ψάρια μου;


Τί σχέση έχει η θάλασσα με τα ψάρια μου; Απάντησε ο Αυτοματίξ (ιχθυοπώλης στο Γαλατικό Χωριό) στην ερώτηση του Αστερίξ «γιατί δεν πας για ψάρεμα στη θάλασσα;» (είχε ξεμείνει το ιχθυοπωλείο του από ψάρια).

Κάτι αντίστοιχο επιχειρείται κατα την ταπεινή και ....αιρετική μου γνώμη, όταν τα επιχειρήματα και οι φωνές αγωνίας που ακόγονται, προσπαθούν να συνδέσουν την διατήρηση ή όχι του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων με την ανάπτυξη του νησιού μας και την τόνωση της οικονομικής του ζωής, κυρίως το χειμώνα.

Αυτού του είδους η επιχειρηματολογία είναι μάλλον ανεύθυνη και γι αυτό απαράδεκτη! Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συντοπίτες μας και που οφείλονται τόσο στην κρίση όσο και στην χειροτέρευση της θέσης της Κεφαλονιάς στο μερίδιο αγοράς του τουρισμού στην Ελλάδα δεν μπορούν να λυθούν με τέτοιες πρακτικές: κάποια στιγμή φτάνει η ώρα της αξιολόγησης για όλους και για όλα.

Αξιολογούμε το Δήμαρχο και είτε τον κρατάμε υπερψηφίζοντάς τον είτε τον αλλάζουμε καταψηφίζοντάς τον με βάση την αποστολή που έχει ένας Δήμαρχος (άντε και τα ρουσφέτια, τις ...εξυπηρετήσεις ντε –άνθρωποι είμαστε) και το τί κατάφερε, τι προσπάθησε, πόσο υπηρέτησε το συμφέρον του δήμου του.

Αξιολογούμε παρόμοια του βουλευτές, τους υπουργούς, και όλα τα πρόσωπα που ...πέφτουν στην ανάγκη μας γιατί πρέπει να ψηφιστούν για να συνεχίσουν να έχουν την ιδιότητα για την οποία αξιολογούνται.

Αξιολογούμε και έναν γιατρό και είτε τον προτιμάμε είτε ...πάμε αλλού.

Αξιολογούμε τα πάντα, με διαφορετικούς τρόπους αλλά με ένα κύριο γνώμονα:αν κάνει καλά τη δουλειά που πρέπει να κάνει. Και η αποστολή του ΤΕΙ και του Πανεπιστημίου είναι να αποδίδει στην κοινωνία επιστήμονες, τεχνικούς, επαγγελματίες, σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα, λιγότερο ή περισσότερο δημοφιλή. Το γεγονός ότι ένας τόπος που έχει την τύχη –πραγματικά – ναφιλοξενεί ένα ανώτατο ίδρυμα, επωφελείται πολλαπλά δεν αναιρεί τη σημασία της αποστολής του ιδρύματος, ούτε θέτει σε πρώτη προτεραιότητα τα οφέλη του τόπου ανεξάρτητα από την δουλειά του ιδρύματος.

Όταν λοιπόν ένα ίδρυμα δεν υπηρετεί σωστά την αποστολή του, πρέπει κάτι να γίνει. Δεν υποστηρίζω σε καμμία περίπτωση το κλείσιμο σαν τρόπο ...θεραπείας των προβλημάτων του ΤΕΙ. 


Δυστυχώς με δικαιολογία την άσχημη συγκηρία το Υπουργείο αποφασίζει με κριτήρια οικονομικά αν και προσπαθει να παρουσιάσει και κάποια ακαδημαϊκοφανή επιχειρήματα. Με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα (υποθέτω ότι είναι αληθή):

Το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων (Ληξούρι) έχει ποσοστό εισαγωγής κάτω από τη βάση 100% ενώ έχει 5 μέλη Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ).

Το Τμήμα Δημόσιων Σχέσεων και Επικοινωνίας έχει ποσοστό εισαγωγής κάτω από τη βάση 10% και ένα μέλος ΔΕΠ.

Στο Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων (Ληξούρι) ο βαθμός εισαγωγής του πρώτου είναι 11,83, του τελευταίου 7,30 και το ποσοστό επιτυχόντων κάτω από τη βάση είναι περίπου 99%.

Στο Τμήμα Τεχνολογίας Βιολογικής Γεωργίας και Τροφίμων (Αργοστόλι) ο βαθμός εισαγωγής του πρώτου είναι 12,21, του τελευταίου 7,67 και το ποσοστό επιτυχόντων κάτω από τη βάση είναι περίπου 90%. Οι εισακτέοι για το 2010/2011 ήταν 350, οι εισαχθέντες 170. Από αυτούς μόλις 53 πήραν βιβλία στο πρώτο εξάμηνο ενώ ο μέσος χρόνος λήψης πτυχίου είναι 6,3 χρόνια.

Στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων (Ληξούρι) ο βαθμός εισαγωγής του πρώτου είναι 10, του τελευταίου 6,7 και το ποσοστό επιτυχόντων κάτω από τη βάση είναι περίπου 98%. Οι εισακτέοι και οι εισαχθέντες για το 2010/2011 ήταν 350. Από αυτούς μόλις 75 πήραν βιβλία στο πρώτο εξάμηνο ενώ ο μέσος χρόνος λήψης πτυχίου είνατι 5,15 χρόνια για 2 χρόνια παρακολούθησης.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτά τα νούμερα είναι απαράδεκτα για ένα ανώτατο Ίδρυμα οπότε το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Στη διάρκεια της διαβούλευσης ίσως θα πρέπει να προταθούν λύσεις που θα κάνουν τα τμήματα αυτά βιώσιμα αλλά με όρους παιδείας και όχι με όρους ...χειμερινού τουρισμού.

Αναρωτιέμαι για δύο πραγματα: αν θα στέλναμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν σε τέτοιο ΤΕΙ – και τι αξιώσεις θα είχαμε για την μετέπειτα πορεία τους. Αν το ΤΕΙ έβγαζε ..γιατρούς, θα τους επιλέγαμε για γιατρους μας;

Ας στοχεύσουμε λοιπόν σε προτάσεις για την αναβάθμιση του ΤΕΙ πρώτιστα. Μόνο μέσα από αυτό θα διασφαλιστεί η παραμονή του. Δυστυχώς σχέδια "Αθηνά" μάλλον θα υπάρξουν και άλλα....

Αιρετικός (Πάραλος)

1 σχόλιο:

  1. Ένας αλήστου μνήμης υπουργός της χούντας είχε για σύνθημα: Κάθε πόλη και σταδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο. Το πασόκ το επανέφερε στο πλαίσιο της παιδείας. Στην ουσία δημιούργησε το: κάθε πόλη και πανεπιστήμιο κάθε επαρχία και σχολή. Ο λαϊκισμός σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Ένας λαϊκισμός, που δεν είναι της ώρας να τον αναλύσουμε, αλλά πρέπει να πούμε ότι διαπότισε την παραγόμενη ιδεολογία των τελευταίων τριάντα χρόνων της ελληνικής κοινωνίας και μας έφερε στο τραγικό σημείο που βρισκόμαστε. Όσο για τα ΤΕΙ: ο λαϊκισμός λέει: οι φοιτητές στην επαρχία για να αναπτυχθεί ο τόπος. Δηλαδή ο τόπος δε θα αναπτυχθεί με κονδύλια του κεντρικού κράτους για δημιουργία πρωτογενούς παραγωγής προϊόντων και νέων θέσεων εργασίας σε όλους τους τομείς αλλά με την έμμεση μεταφορά των εισοδημάτων των κατοίκων της Ελλάδας σε άλλες περιοχές. Μια απαράδεκτη συλλογιστική που δεν προσφέρει τίποτε στην ανάπτυξη του τόπου. Προσφέρει ελάχιστα και όχι μόνιμα πράγματα. Ύστερα κάτι άλλο: πού θα παραχθεί σωστή παιδεία; σε πολλές μικρές σχολές και με λίγους σχετικά φοιτητές, διεσπαρμένες σε όλη την Ελλάδα ή σε λίγες και πολυπρόσωπες σχολές σε μεγάλα κέντρα (που σημαίνει καλύτερη υποδομή και ασφαλώς καλύτερη παρεχόμενη εκπαίδευση). Και βέβαια με οικονομική βοήθεια στους φοιτητές της επαρχίας. Είναι πρωτάκουστο και συνάμα αστεία η άποψη-και θα την ξαναπώ- που λέει: τονώνουμε την επαρχία όχι με έργα σε όλους τους τομείς της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής και με τη γενναία βοήθεια του κράτους αλλά μόνο με παροδικές και αποσπασματικές πρακτικές που δηλώνουν την εσωτερική φορολογία των πολιτών κάτω από το απαθές και ανεύθυνο βλέμμα του κράτους. Έξυπνο κόλπο που αποβαίνει σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και το κυριότερο: εξαπατώντας ολόκληρες γενιές εφήβων. Που αντί να τους προσφέρει, τους υποβαθμίζει και δεν τους παρέχει σωστή εκπαίδευση. Γιατί και το κόλπο της εισόδου φοιτητών με μικρή βαθμολογία εξυπηρετεί αυτό που προανέφερα. Και για να τελειώνουμε: θέλει το κράτος σωστή εκπαίδευση; Μία είναι η λύση: επιχορηγεί γενναία την ελληνική οικογένεια με φοιτητές που θα μένουν σε μεγάλα ή ακόμη και σε λίγα μικρά κέντρα (αυτό γίνεται και στο εξωτερικό π.χ. στην Ισπανία) με πλήρη κτηριακή και εποπτική υποδομή (τεχνολογία, πλήρες προσωπικό κλπ.) και παράλληλα τονώνει με άλλα μέτρα την ελληνική επαρχία που θα της προσδώσουν όχι ελάχιστη αλλά σημαντική οικονομική ανάπτυξη Αλλά θα μου πείτε, η κρίση: Η κρίση είναι το πρόσσχημα. Ποτέ δε χάνει ένα κράτος όταν επενδύει σωστά και ορθολογικά στην παιδεία.

    ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΝΩΝΥΜΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.