Ένα blog στο Ρουπάκι - Ίσκιος επικοινωνίας!

Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.

Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.

Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.

Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.

O ...Γάιδαρος μας επισημαίνει μια λεπτομέρεια για τον Αιγιαλό και τα πρόστιμα

Αναδημοσιεύουμε από τον Κεφαλονίτη Όνο μια ενδιαφέρουσα ίσως λεπτομέρεια σχετικά με τον αιγιαλό και τα πρόστιμα που επέβαλε η ΚΕΔ στους καταστηματάρχες της παραλίας της Σάμης.

Κινητοποιήθηκαν οι καταστηματάρχες στη Σάμη για τα πρόστιμα που τους επέβαλε η κτηματική υπηρεσία, για τα κιόσκια που έχουν τοποθετηθεί στη Σάμη. Εκεί βρέθηκε και ο αντιδήμαρχος Σάμης κ. Λυκούδης που τους είπε, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει το δημόσιο αίσθημα, ότι πρέπει να καταργηθεί ο παλαιός αιγιαλός.

Ακολούθησε το χειροκρότημα των παρευρισκομένων, κατά τα συνήθη. Ο κ. Λυκούδης όμως δεν είπε στους παρευρισκόμενους ότι ο "παλαιός αιγιαλός" αποτελεί ιδιωτική περιουσία του ελληνικού κράτους. Δεν είναι πράγμα κοινής χρήσης, αλλά οικόπεδου του ελληνικού δημοσίου. Το διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος σαν ιδιοκτησία του. Έχει καθοριστεί με απόφαση που έχει ισχύ νόμου και έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα της κυβερνήσεως.

Η άποψη να καταργήσουμε τον παλαιό αιγιαλό, όταν διατυπώνεται ανεύθυνα, αποτελεί παραπλάνηση της κοινής γνώμης και των πληττομένων. Είναι μια παλαιοπολιτική, λαϊκίστικη άποψη. Θα έλεγα είναι του ίδιου βάρους και της ίδιας λογικής με την αντίστοιχη άποψη που είχε ο κ. Παρίσης το 2011, όταν διαβεβαίωνε τους καταστηματάρχες της Σάμης:

"Μη σας νοιάζει τίποτα, ο Παρίσης καθαρίζει"
"Εγώ είμαι εδώ" κ.λπ.


Επείσθησαν τότε οι καταστηματάρχες από τη στάση του κ. Παρίση. Δεν πρέπει να πάθουν το ίδιο και τώρα. Χρειάζεται σύγχρονη και αποτελεσματική αντιμετώπιση, κι αυτή η αντιμετώπιση υπάρχει. Τον παλαιό αιγιαλό δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει ο παλαιός πολιτικός.

Πηγή:  http://kefalonitis-onos.blogspot.gr/2014/10/blog-post_49.html

Χαράλαμπος Τζανετάτος: Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε να λειτουργήσει το Γηροκομείο Σάμης. Οι αρμόδιοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους!

Ένας εκ των δωρητών του Οίκου Ευγηρίας "Δημητρίου και Λουκίας Τζανετάτου" στην Σάμη, ο κ. Χαράλαμπος Τζανετάτος, βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Κεφαλονιά (ζει μόνιμα στον Παναμά). 

Ο κ. Χαράλαμπος, μαζί με τον αδελφό του Βαγγέλη, εκπληρώνοντας ένα όνειρο των γονιών τους, Δημήτρη και Λουκίας, κατασκεύασαν στην περιοχή Σάμης με δικά τους έξοδα, σε οικόπεδα που παραχώρησε η Μητρόπολη Κεφαλληνίας και οι κληρονόμοι Ευθυμίου Βαγγελάτου - Νταρά, κτήριο που πληροί όλες τις προδιαγραφές για να χρησιμοποιηθεί ως "οίκος ευγηρίας ηλικιωμένων".

Λεπτομέρειες δείτε ΕΔΩ

Το 2003 το κτήριο παραχωρείται στον τότε Δήμο Σάμης και από τότε παραμένει ανενεργό! Ο κ. Χ. Τζανετάτος, όπως ήταν φυσικό επισκέφθηκε σήμερα το κτήριο, είδε σε τί κατάσταση βρίσκεται και έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες στον Δημήτρη Τζανετάτο (ανηψιό του και εκπρόσωπο των αδελφών Τζανετάτου στη Κεφαλονιά), για εργασίες που πρέπει να γίνουν στο κτήριο, για ν' αντιμετωπιστούν οι φθορές από τον χρόνο. Μαζί του στην "επιθεώρηση" κι' εμείς. Είχαμε μια μικρή συζήτηση για την τύχη αυτού του υπερσύγχρονου κτηρίου με τον κ. Τζανετάτο. Αποκωδικοποιώντας μεταφέρουμε όσα μας είπε, χωρίς κανένα δικό μας σχόλιο...

"Με τον αδελφό μου εκπληρώσαμε ένα όνειρο των γονιών μας, να φτιάξουμε αυτό εδώ το κτήριο, για να στεγάσει ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Η επιθυμία των γονιών μας ήταν εντολή για μας και δεν σκεφθήκαμε ούτε το κόστος ούτε τίποτα, φτάνει να φτιάχναμε ένα χώρο που θα τιμούσε την τρίτη ηλικία. Ένα χώρο με όλες τις προδιαγραφές και ανέσεις, για να μπορούν όσοι ηλικιωμένοι το επιθυμούν, να περνούν το υπόλοιπο της ζωής τους με ζεστασιά και φροντίδα. Όπως βλέπετε το έργο έχει ολοκληρωθεί. Η κουζίνα είναι έτοιμη, ο κλιματισμός, τα φώτα, τα δωμάτια και οι βοηθητικές αίθουσες...είναι όλα έτοιμα. Τα κρεβάτια που απομένουν και ό,τι άλλο χρειαστεί από εξοπλισμό, θα τα αγοράσουμε εμείς. Μόλις τεθεί σε λειτουργία, θα ξεκινήσουμε και την κατασκευή της δεύτερης πτέρυγας δωματίων, που προβλέπεται από τα σχέδια. 

Το θέμα είναι οι αρμόδιοι, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να λειτουργήσουν τον οίκο ευγηρίας. Εμείς δεν τον φτιάξαμε για να ρημάζει μέσα στον χρόνο. Τον φτιάξαμε σαν φόρο τιμής στους γονείς μας και σ' όλους τους ηλικιωμένους της Σάμης! Δεν καταλαβαίνω... γιατί αυτή η αδιαφορία; γιατί αυτή η εγκατάλειψη; μήπως δεν το θέλουν; αν ναι, ας βγουν να το πουν ανοικτά στους κατοίκους της Σάμης! 

Εμείς από τη μεριά μας θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να λειτουργήσει αλλά θα είμαστε εδώ και θα στηρίζουμε το ίδρυμα και κατά τη λειτουργία του! "Φως" περιμένουμε να δούμε από τους αρμόδιους, χωρίς "φως" δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα!"

Αυτά πρόλαβε να μας πει ο κ. Τζανετάτος στο λίγο χρόνο που είχε στη διάθεσή του. Ιδιαίτερα φορτισμένος και πικραμένος για την αδιαφορία και απαξίωση του όλου εγχειρήματος από τους αρμοδίους, ζήτησε να κλείσει τη συζήτησή μας με μια μικρή δήλωση, που θα ακούσετε παρακάτω.

Ακούστε τη Δήλωση του κ. Χ. Τζανετάτου


Tάσος Καβαλιεράτος

Πηγή:  Vlahata Samis

Μήπως κάνουμε λάθος;

ΓΙΑΤΙ δεν ασχολούνται τα τοπικά portals καθόλου με το πρόβλημα των προστίμων στους Σαμικούς επαγγελματίες;

Το θέμα γνωστοποιήθηκε από το KefaloniaPress και το τοπικό VlahataSamis.

Νομίζουμε ότι δεν γίνεται ούτε καν επαναδημοσίευση!

Σημαίνει κάτι αυτό; Η Σάμη και οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες της βρίσκονται σε άλλο νησί; σε άλλο Δήμο;

Δεν λέμε ότι οι συγχωριανοί μας έχουν δίκιο ή άδικο, καθώς το πρόβλημα έχεις και νομικές προεκτάσεις. Αλλά δε κάθε περίπτωση, δεν δικαιούνται οι συγχωριανοί μας υποστήριξη, γνωστοποίηση και Ευαισθητοποίηση στο πρόβλημα αυτό;

Δεν πρέπει να στηριχτούν από όλους για να βρεθεί και να υλοποιηθεί μια σύννομη λύση που δεν θα τους εξουθενώνει οικονομικά;

Αν κάνουμε λάθος ζητάμε συγγνώμη, αλλά αυτήν την παράξενη απουσία διαπιστώνουμε περιδιαβάζοντας τα πιο γνωστά τοπικά portals.

Αναμένουμε...

Ρουπάκι

VlahataSamis: Τι είχε αποφασιστεί για τις τέντες το 2011 στη σύσκεψη Δημοτικής Αρχής και καταστηματαρχών;

Αναδημοσιεύουμε την "υπενθύμιση" του VlahataSamis σχετικά με τη σύσκεψη που είχε γίνει στη Σάμη το 2011 για τις τέντες και την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. Το Σεπτέμβρη του 2011 είχε γίνει σύσκεψη στη Σάμη και πάρθηκαν συγκεκριμένες αποφάσεις για την λύση του προβλήματος. Δεν φτάσαμε, δηλαδή, από του πουθενά στα πρόσφατα γεγονότα που πλήττουν - ξανά - συμπατριώτες μας. 

Την Πέμπτη 22-9-2011, ο Δήμαρχος Κεφαλονιάς κ. Α. Παρίσης, συνοδευόμενος από τους κ. Νίκο Ανουσάκη, Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου Κεφαλονιάς και τον κ. Σπύρο Κουνάδη, Αντιδήμαρχο Σάμης, πραγματοποίησε σύσκεψη με καταστηματάρχες της πόλης.

Το αντικείμενο της  σύσκεψης ήταν το πρόβλημα που είχε προκύψει με τις "τέντες" των καταστημάτων στη παραλία. (Το πρόβλημα αυτό δεν είναι χτεσινό...κρατάει χρόνια).

Τότε η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου και ο Εισαγγελέας Κεφαλονιάς, καλούσαν τους επαγγελματίες που είχαν "τέντες" στην παραλία, να τις αποσύρουν εντός ορισμένου χρονικού διαστήματος.

Στη σύσκεψη που έγινε για το θέμα Δήμαρχος και καταστηματάρχες αποφάσισαν από κοινού τα ακόλουθα.
  1. Να απευθυνθούν στις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου για μελέτη και προτάσεις  νέας διαμόρφωσης της παραλιακής ζώνης της Σάμης και 
  2. Να συσταθεί επιτροπή από τον Δήμο, τους  πολίτες, φορείς και καταστηματάρχες της πόλης που θα μελετήσουν τις προτάσεις αυτές και θα αποφασίσουν για την τελική πρόταση που θα εφαρμοστεί. 
Αποφασίστηκε επίσης (δεν γράφτηκε όμως  για ευνόητους λόγους), να επισκεφτεί ο Δήμαρχος την προϊσταμένη της Κ.Ε.Δ. για εξεύρεση λύσης από κοινού.

Αυτά έγιναν και αποφασίστηκαν τότε! Από εκεί και μετά... το θέμα "χάθηκε"!!! Καμία ανακοίνωση από μεριά του Δήμου αλλά και καμία μεταβολή δεν έγινε στην παραλία της Σάμης. Τα πράγματα έμειναν ως είχαν, για να φτάσουμε σήμερα στα γνωστά πρόστιμα από τη μεριά της Κ.Ε.Δ. προς τους καταστηματάρχες.

Να σημειώσουμε ότι, παρόντες στην συνάντηση εκτός από τους επαγγελματίες ήταν και οι: Δημοτικοί Σύμβουλοι Θεοτόκης Καβαλλιεράτος, Δημήτρης Φιοραβάντες, οι Τοπικοί Σύμβουλοι Βασίλης Κάραλης, Όλγα Αντωνάτου Βαλσάμου, Ελένη Κοντογιώργη, καθώς και άλλοι κάτοικοι της περιοχής.

Καλό θα ήταν οι εμπλεκόμενοι στην προαναφερόμενη σύσκεψη, να μας πουν τι έγιναν οι αποφάσεις που πάρθηκαν τότε και γιατί δεν "προχώρησε" το θέμα με τη μελέτη των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου. Από τη σύσκεψη αυτή, φάνηκε πως η εφικτή και σύννομη λύση είναι η νέα διαμόρφωση της παραλιακής ζώνης χωρίς τέντες. Μάλιστα στο κλείσιμο της κουβέντας, ειπώθηκε προς τον Δήμαρχο από επαγγελματία "Δήμαρχε, στην απόφαση που θα πάρεις, πρωτίστως πρέπει να λάβεις υπόψιν σου το συμφέρον των Σαμικών και μετά των καταστηματαρχών".

Υπήρχε δηλαδή ένα κλίμα συναίνεσης προς τη κατεύθυνση αυτή.

Τώρα, γιατί έμειναν τα πράγματα στάσιμα...όποιος γνωρίζει ας μας πει κι εμάς για να μάθουμε,  αλλά να μάθουν κυρίως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι! Γιατί αν μάθουν... ίσως να μην ξαναπάθουν!

Τάσος Καβαλλιεράτος

Πηγή: Vlahata Samis


Δ. Τζανετάτος - Αγανάκτηση, Απελπισία, Αηδία!

Η Αγανάκτησή μου, η Απελπισία μου, η Αηδία μου απέναντι σε ένα κρατος που κατατρώει τους πολίτες του ΤΕΡΑΣΤΙΑ.

Ο λόγος που με κάνει έτσι να νιώθω είναι ο εξής:

Επέστρεψα στη γενέτειρά μου τη ΣΑΜΗ το 1988 και μετά από άδεια και υπόδειξη της θέσεως του ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΣΑΜΗΣ (τότε) έφτιαξα στέγαστρο με τέντα στην παραλία για την καφετέριά μου.

Οι εισφορές και οι υποχρεώσεις μου απέναντι στο Λ.Τ. ακέραιες κάθε χρόνο για 26 χρονια. Νόμιμος με άδειες ,κατόψεις, συνεργασία άψογη (στρώσιμο παραλίας με πέτρα, αναποθέτηση της τέντας, αλλαγή σε ξύλο της κατασκευής  καθ' υπόδειξη του Δήμου κ.α.).

ΑΙΦΝΗΣ

Από το 2011 όλα είναι παράνομα σύμφωνα με την Κτηματική.

ΠΡΟΣΤΙΜΟ σε μένα 10.500 Ευρώ. Φυσικά, το έλαβαν όλοι οι μαγαζάτορες της παραλίας, ανάλογα με τα μέτρα που καταλαμβάνουν.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣΑΜΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΤΙΜΗΘΟΥΜΕ.

ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΛΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.

ΚΑΤΗΓΟΡΩ το ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ως συνυπεύθυνο και ηθικό αυτουργό στο «έγκλημά μας» καθώς και για αποδοχή προϊόντος εγκλήματος από τις εισφορές μας.

ΚΑΤΗΓΟΡΩ τον πρώην και νυν ΔΗΜΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ γιατί μέχρι τώρα δεν εχει εκπονήσει ή δεν έχει υλοποιήσει τις μελέτες για να διευθετηθεί το πρόβλημα.

ΚΑΤΗΓΟΡΩ το ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ως απλό θεατή του προβλήματος και ευκαιριακό εισπράκτορα προστίμων.

ΚΑΤΗΓΟΡΩ την ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ που από το πουθενά έγινε ο νεκροθάφτης μας και που μας προστίμησε με συμπάθεια.

ΤΕΛΟΣ το μεγάλο ΚΑΤΗΓΟΡΩ είναι προς όλους εμάς τους ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΕΣ που τους αφήνουμε να μας οδηγούν ως πρόβατα εις τη σφαγην, ως Εβραίους στα σανατορια, χωρίς αντίδραση και μαχητικό αγώνα.

Το κατάντημα της ΣΑΜΗΣ, δεν ήταν αρκετό να μας ξυπνήσει για να οργανωθούμε, φαίνεται ότι τώρα που βάζουν και σε μας τους ιδιώτες χέρι μακρύ πάλι αδιαμαρτύρητα θα μας αφανίσουν .

ΟΙ ΣΑΜΙΚΟΙ ΤΡΑΒΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ «ΑΞΙΖΕΙ».

CAPTAIN JIMMY

Σχόλιο πάνω στο σχόλιο...

Αναδημοσιεύουμε από το VlahataSamis. Και μετά ...σχόλιο πάνω στο σχόλιο.

Μια απάντηση στον Αντιδήμαρχο Σάμης κ. Διονύση Λυκούδη.

Τη Σάμη επισκέφτηκε προχτές ο νέος Αντιδήμαρχος Αργοστολίου και Σάμης κ. Διονύσης Λυκούδης. (Να σημειώσουμε πως δεν είχαμε ενημερωθεί για να καλύψουμε  την επίσκεψη αυτή... ).

 Διαβάζουμε ότι ανάμεσα στα πολλά που είπε αναφέρθηκε και στην ακτοπλοική γραμμή Ιθάκης - Σάμης - Πάτρας ) και είπε τα παρακάτω...

“Αν είχε κέρδη η γραμμή πιστεύετε ότι δεν θα έβαζα εγώ καράβι;”

"Εάν βάζαμε στην πλατεία του Πόρου μία κάλπη με το ερώτημα, θέλετε ναι ή όχι καράβι στον Πόρο, ποιο πιστεύετε ότι θα ήταν το αποτέλεσμα;"

Και απάντησε ο ίδιος με ένα “όχι” αιτιολογώντας ότι τα καράβια έχουν σχεδόν καταστρέψει τουριστικά τον Πόρο, ο οποίος θα έπρεπε να είναι τουριστικό θέρετρο και αντ’αυτού έχει καταντήσει “νταλικούπολη”.

Και πρόσθεσε ότι "ούτε καν το ελάχιστο κέρδος δεν έχουν τα μαγαζιά στον Πόρο από την ακτοπλοική συγκοινωνία, καθώς τα πολλά και συνεχόμενα δρομολόγια κάνουν τους επιβάτες που διακινούνται να μην μένουν σχεδόν ούτε λεπτό στον Πόρο! Έτσι θέλετε να γίνει και η Σάμη" ρώτησε για να υπογραμμίσει ότι "το λιμάνι της Σάμης πρέπει να μετατραπεί με τις κατάλληλες υποδομές σε τουριστικό πόλο έλξης κότερων και θαλαμηγών, κάτι που θα εκτοξεύσει την οικονομία της περιοχής και θα ανοίξει νέες θέσεις εργασίας".

Δεν γνωρίζουμε τι του απάντησαν οι παρευρισκόμενοι και αν του απάντησαν...

Από τη μεριά μας θα θέλαμε να επισημάνουμε στον κ. Λυκούδη ότι στη θέση αυτή δεν βρίσκεται για να κάνει οικονομικοτεχνικές μελέτες εφοπλιστών, ούτε να μας λέει τι θα έκανε αυτός σαν επιχειρηματίας αν... κλπ κλπ.

Στη θέση αυτή βρίσκεται για να υπερασπιστεί το συμφέρον των Σαμικών και όσον αφορά στην ακτοπλοϊκή σύνδεση Ιθάκη - Σάμη - Πάτρα και το συμφέρον ενός μεγάλου μέρους των κατοίκων της Κεφαλονιάς που έχει υποστεί τις συνέπειες της διακοπής της γραμμής αυτής. 

Μέχρι λοιπόν να γίνουν όλα αυτά τα "μεγαλόπνοα" στο λιμάνι της Σάμης, (ο Δήμαρχος λέει συνεχώς πως δεν υπάρχουν χρήματα...με τι χρήματα θα γίνουν άραγε;) ας αφουγκραστεί τους κατοίκους της Σάμης, που με επιστολές τους στον Υ.Ε.Ν, ζητούν την επαναλειτουργία της γραμμής. Ας παλέψει λοιπόν για την υλοποίηση αυτού του αιτήματος! Και δεν θα πρέπει να ξεχνά πως η Παιδεία, η Υγεία, η Συγκοινωνία είναι σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας δημόσια αγαθά και δεν επιτρέπεται να μπαίνουν σε καμιά επιχειρηματική ζυγαριά! Και μάλιστα από αιρετούς. που έχουν εκλεγεί για την υπεράσπιση του Δημοσίου Συμφέροντος.


Τάσος καβαλλιεράτος.

Πηγή: VlahataSamis

Ρουπάκι: Από την πλευρά μας, θα θέλαμε να ευχηθούμε καλή θητεία στο νέο αντιδήμαρχο και μετά να μοιραστούμε 2-3 σκέψεις, χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης.

Η άποψη ότι η λειτουργία του λιμανιού της Σάμης είναι επιβλαβής για την περιοχή είναι γνωστή. Πριν κάποιο καιρό ο Πάραλος έκανε μια αναφορά στο "λιμάνι της Πυλάρου" έτσι είχε χαρακτηρίσει την κατάντια της Σάμης ο Κοντραστάρος (θυμηθείτε το εδώ)

Η άποψη για την εκτόξευση της οικονομίας της περιοχής με τη μετατροπή της λιμενικής λεκάνης σε μαρίνα είναι και αυτή παλιά. 

Πέρα λοιπόν από τις "υποψίες", τις "κακές σκέψεις" και ό,τι θέλετε για τις προθέσεις και τα όποια παρασκήνια για την ακτοπλοΐκή σύνδεση Σάμης - Πάτρα, αναμένουμε από τη Δημοτική Αρχή να συμπεριλάβει την περιοχή μας σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης

Αν αυτό το σχέδιο, προβλέπει τον Πόρο ως κεντρικό λιμάνι του νησιού, αυτό σημαίνει αντίστοιχη αποδοτική βελτιστοποίηση των συγκοινωνιών τόσο μέχρι τον Πόρο όσο και προς Πάτρα και Αθήνα. Αυτό μπορεί να σημαίνει αλλαγή - ενίσχυση - εξορθολογισμό των δρομολογίων του ΚΤΕΛ Κεφαλονιάς, συνεργασία και με άλλες ακτοπλοϊκές εταιρείες, στήριξη της γραμμής Σάμη-Αστακού, πιθανή συνεργασία με άλλα ΚΤΕΛ (π.χ. Αχαΐας, Ηλείας κλπ).  

Από την άλλη, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο κ. Καβαλλιεράτος, ΠΩΣ και ΠΟΤΕ θα γίνει η Σάμη τουριστικός πόλος έλξης κότερων και θαλαμηγών; 

ΠΟΙΕΣ είναι οι υποδομές που απαιτούνται, ΠΩΣ θα χρηματοδοτηθούν, ΠΟΤΕ θα ξεκινήσουν; 

Τα τελευταία χρόνια, η Σάμη είναι "πόλος έλξης" για Ο,ΤΙ περισσεύει, ΟΠΟΤΕ περισσεύει και ΑΝ περισσεύει από το σχεδιασμό του Δήμου - και ας σταματήσει το παραμύθι ότι δεν υπάρχουν χρήματα. 

Η νέα προγραμματική περίοδος, Horizon 2020, έχει ανοίξει. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν. Η επιτυχία μιας ομάδας (της δημοτικής εν προκειμένω) είναι και να καταφέρνει να φέρνει κονδύλια σε ανταγωνιστικό περιβάλλον. 

Με σοβαρό σχεδιασμό, στρατηγική και οργάνωση. 

Άντε να δούμε! Ξέρετε; Μπορείτε; Μακάρι!

Γ. Πολυχρονάτος - Η Σάμη έγινε επιτέλους Ε.Π.Α.Ε (Επίσημα - Παρακατιανή - Αναξιοπαθής - Εγκαταλελειμμέ‏νη)

Έχουν περάσει 14 μέρες της "νέας" δημοτικής αρχής που προστέθηκαν στα 4 χρόνια διακυβέρνησης της πρώτης δημοτικής αρχής του δήμου Κεφαλλονιάς που είναι βέβαια η ισχυρή πολιτική δύναμη του τόπου όπως διατυμπανίζουν οι ισχυροί της Ισχυρής Κεφαλλονιάς.

Από προσωπική διαστροφή όλο αυτόν το καιρό καταγράφω της προτάσεις και τα έργα που γίνονται και υλοποιούνται στην Σάμη και προχθές έχασα το post-it (μικρό αυτοκόλλητο χαρτάκι για σημειώσεις) που τα είχα γράψει γι' αυτό παρακαλώ τούς δημοτικούς συμβούλους (πρώην και νυν) να μου τα θυμίσουν. 

Έτσι κι αλλιώς δεν είναι δύσκολο μια και είναι τόσο λίγα που θα τους πάρει ελάχιστο χρόνο. 

14 μέρες λοιπόν μετά, για το μόνο που αναφέρεται η Σάμη είναι αν στην ενοποιημένη αντιδημαρχία Πυλάρου - Σάμης θα είναι ο μεν κύριος ή ο δε κύριος εκλεγμένος σύμβουλος Πυλάρου Αντιδήμαρχος!!!!!!! 

Είναι πολύ υποτιμητικό για τη ΣΑΜΗ που ζει τον μαρασμό ΜΕΤΑ την φυγή της τράπεζας, του ΙΚΑ, του ΟΤΕ, ΤΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΣΑΜΗΣ

Τη ΣΑΜΗ που μετά από 63 χρόνια έμεινε χωρίς καράβι, τη ΣΑΜΗ που η επισκεψιμότητά της φέτος έπεσε 40%.

Τη ΣΑΜΗ που δεν μπορεί να υποδεχτεί σωστά τα σκάφη - που ένας Θεός ξέρει γιατί έρχονται στο λιμάνι,  μια και δεν παρέχει νερό - ρεύμα, δηλαδή τα βασικά για να φιλοξενηθούν όπως θα έπρεπε,  που σημειωτέον θα ήταν άλλο ένα ΑΚΟΜΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΣΟΔΟ από την περιοχή ΤΗΣ ΣΑΜΗΣ (μαζί με αυτά των σπηλαίων και της Αντισάμου).

Τη ΣΑΜΗ που όλο το καλοκαίρι μέσα στο κέντρο της πίσω από το κτίριο του Ειρηνοδικείου υπάρχει μια χωματερή με απίστευτη βρώμα και μόλυνση. 

Μια ΣΑΜΗ που έχει στην είσοδό της ένα δρόμο με τα χόρτα να φτάνουν το 1 μέτρο και οι τουρίστες που πάνε πεζοί στη κοντινές τουριστικές μονάδες περπατούν χωρίς πεζοδρόμιο και φώτα, με κίνδυνο της ζωής τους, ώστε να πάνε στα καταλύματά τους.

Τη ΣΑΜΗ που έχει κολλήσει το σχέδιο πόλης 35 χρόνια. 

Τη ΣΑΜΗ που η παράκτια ζώνη (Σάμη - Καραβόμυλος), μια από τής ομορφότερες της Ελλάδας, δεν είναι προσβάσιμη με ασφάλεια επειδή η εγκατάλειψη την έχει καταστήσει επικίνδυνη (γέφυρα - φωτισμός - κάγκελα - μπάζα ).

Τη ΣΑΜΗ των εξαιρετικών αρχαιολογικών χώρων που όμως έχουν καταντήσει βοσκοτόπια και καταυλισμοί  "περαστικών πλανόδιων επαγγελματιών".

Τη ΣΑΜΗ που χάνει τις δράσεις πολιτισμού της (Φιλαρμονική, Θεατρικό Εργαστήρι, Εόρτια,  κ.λπ.).

Τη ΣΑΜΗ που χάνει τον αθλητισμό (έλλειψη και μη συντήρηση αθλητικών εγκαταστάσεων).

Επειδή θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμα θα σταματήσω κάνοντας μόνο μια ερώτηση. Ειλικρινά πιστεύετε Κύριοι ότι η ΣΑΜΗ δεν χρειάζεται αντιδήμαρχο ή απλά θέλετε να επιβεβαιώσετε ότι έγινε Ε.Π.Α.Ε ώστε να δικαιώσετε αυτούς που λένε ότι για σας η ΣΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΟΔΑ. 

Η ΣΑΜΗ έχει τεράστια προβλήματα τα οποία υποσχεθήκατε να λύσετε, νομίζω ότι όλοι μας κάναμε αρκετή υπομονή και ότι έχει έρθει η ώρα να ασχοληθείτε επιτελούς σοβαρά με την περιοχή μας.

Η ΣΑΜΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΞΕΠΕΣΜΟ.

Με περίσσια υπομονή.
Πολυχρονάτος Γιώργος.


Υ.Γ. Την απάντηση σας θα την πάρω φαντάζομαι μαζί με τις προηγούμενες.....

Πηγή:  Vlahata Samis

Σάμη: Αρχαίο Λιμάνι ή σκουπιδότοπος;

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα VlahataSamis. Τα σχόλια δικά σας!

Αν η Σάμη, είχε αναδείξει τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς, ( Ρακόσπιτο, Ρωμαϊκά Λουτρά, Αρχαίο Λιμάνι και τόσα άλλα σπουδαία ευρήματα που κατά καιρούς έχουν έλθει στην επιφάνεια από την αρχαιολογική σκαπάνη ) και σε συνάρτηση με την δημιουργία του σπηλαιολογικού πάρκου,  θα ήταν ένας από τους σημαντικότερους πόλους έλξης τουριστών στη Κεφαλονιά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται την οικονομική κατάσταση των κατοίκων της! Αντ' αυτού...εγκατάλειψη, εγκατάλειψη και πάλι εγκατάλειψη!

Αφορμή αυτού του σχολίου, στάθηκε το τηλεφώνημα ενός φίλου, για την κατάσταση που επικρατεί σε ένα από τα σπουδαιότερα αρχαιολογικά σημεία της πόλης... στο αρχαίο λιμάνι!!! 

Ένας μοναδικός για τη Κεφαλονιά χώρος (δίπλα στα Ρωμαϊκά Λουτρά), περιφραγμένος με σκουριασμένα σύρματα οικοδομής, που ενίοτε χρησιμεύουν για να απλώνουν τη μπουγάδα τους πλανόδιοι μικροπωλητές, πνιγμένος στα ξερόχορτα (η επικινδυνότητα για πυρκαγιά είναι μεγάλη) παρατημένος στη τύχη του, περιμένει να έλθει ο χειμώνας να βγάλει φρέσκο χόρτο, για να μπουν τα γίδια... να τον "αποψιλώσουν" και έτσι να φανούν και οι αρχαίες πέτρες και τα μουράγια του λιμανιού! 

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι... το "αξιοθέατο" που σας περιγράφουμε, είναι στο δρόμο για την Αντίσαμο, που καθημερινά περνούν από εκεί εκατοντάδες επισκέπτες! Τώρα γιατί τα γράφουμε αυτά αφού γνωρίζουμε την απάντηση από τους αρμόδιους... "δεν υπάρχουν χρήματα"! 

Κρίμα...γιατί προεκλογικά υπήρχαν χρήματα!!! Πάνω από 700.000 ευρώ"μοίρασε" ο Δήμαρχός μας για απευθείας αναθέσεις (https://et.diavgeia.gov.gr/f/kefallonia)  (αναθέσεις που "γελάνε και τα κατσίκια") και δεν βρέθηκαν χρήματα για ουσιώδη πράγματα, που θα βοηθούσαν τη τοπική οικονομία της περιοχής!!


Αλλά έτσι είναι... όταν έχεις "όραμα" για τη Σάμη...φαίνεται!!! Δείτε το στις φωτογραφίες που ακολουθούν!!!








Γ. Τζανετάτος - Η Σάμη που αντιστέκεται!...

Η ΣΑΜΗ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΜΡΟΣΤΑΡΗΣ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στις κυρίες του Συλλόγου Σάμης "ΑΙΓΙΑΛΟΣ" για τις μαχητικές πρωτοβουλίες τους στο θέμα στήριξης έμπρακτα του Σεβασμιότατου (sic) Ιερέα της ενορίας μας Παϊσίου και της ζωτικής ανάγκης επαναλειτουργίας της γραμμής Σάμη - Πάτρα. Μακάρι και η Δημοτική αρχή να ήταν τόσο δραστήρια. Μέσα στη λαίλαπα της οικονομικής καταστροφής, της παντελούς έλλεψης Δημοτικής ή κρατικής μέριμνας και τις τραγικές συνέπειες του μνημονίου η Σάμη ζει μια πνευματική αναγέννηση με την στοργική και ανιδιοτελή εργασία του πατέρα Παϊσίου. 

Είναι μεγάλη ντροπή ένας πνευματικός άνθρωπος που συμβάλει τα μέγιστα να κρατηθούμε με αξιοπρέπεια στα πόδια μας αυτούς τους δίσεκτους καιρούς, να βάλεται από τους κύκλους που θεωρούν τη Σάμη μας και την Κεφαλονιά τσιφλίκι τους. Οι κυρίες του Αιγιαλού μας έδειξαν ότι υπάρχει ελπίδα όταν ο λαός παίρνει τις πρωτοβουλίες στα χέρια τους απο τους ανίκανους και αυτούς που έχουν βάλει σκοπό να γκρεμίσουν ό,τι βοηθά με ψυχικό κόστος να κρατήσει τη Σάμη όρθια.
Κυρίες του Αιγιαλού και πατέρα Παΐσιε αποδεικνύετε με τις πράξεις σας ότι έχετε μέσα σας βαθιά ριζωμένο το αίσθημα μεταρρύθμησης και δικαίου ενάντια σε προσωπικά συμφέροντα που θέλουν το Σαμικό και ένα μεγάλο μέρος του Κεφαλονίτικου λαού έρμαιο των αποφάσεών του.

Η ΣΑΜΗ ΜΙΛΗΣΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ. ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΣΑΝ ΣΑΜΙΚΟΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ. ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗ ΣΑΜΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΟΔΥΝΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΡΩΙΔΕΣ. ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΘΕΑΡΕΣΤΟ ΕΡΓΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΑΝΑΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. ΕΝΑ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΗ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΠΟ. ΕΝΑΝ ΕΠΙΦΑΝΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΙΕΡΕΑ. 

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΙΣΙΕ. ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΟΙ ΣΑΜΙΚΟΙ. ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ. ΕΙΣΑΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΖΕΡΒΟΣ ΜΑΣ. Ο ΙΩΔΗΦ ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ. Ο ΧΟΙΔΑΣ. ΜΗ ΛΥΓΙΣΕΙΣ ΑΔΕΡΦΕ. ΕΙΘΕ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΔΙΚΙΕΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΣΑΜΗΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ.

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΠΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΒΙΩΝΟΥΝ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

«ΜΟΧΘΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΕΙΣΤΑΣ ΘΥΣΙΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΣΥΝΕΓΚΩ, ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΜΟΝΟΝ ΤΑΣ ΑΔΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΥΛΛΕΞΑΣ, ΚΕΙΜΑΙ ΕΝΘΑΔΕ» (ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΖΕΡΒΟΥ)

Γιώργος Τζανετάτος
Κεφαλλην

ΗΠΑ

Άγιοι Φανέντες: διάσωση και ανάδειξη

Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, σε συνάντηση που οργάνωσε το Μάρτιο στην Αθήνα, είχε παρουσιάσει τις προτάσεις του για τη διάσωση και ανάδειξη τριών σπουδαίων μνημείων της Κεφαλονιάς: του Καθολικού της Μονής Σισσίων, του αρχοντικού των Βαλλιάνων στις Κεραμιές και του Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος στο Κάστρο.

Πρόσφατα εντάχθηκε στο πρόγραμμα της Εταιρείας και το Μοναστήρι των Αγίων Φανέντων στη Σάμη, που είναι το παλαιότερο Μοναστήρι της Κεφαλονιάς (χτισμένο πριν από τον 9ο αιώνα). Έπειτα από πρόταση του προέδρου του Συμβουλίου, ο εφοπλιστής κ. Θανάσης Μαρτίνος, γνωστός μεγάλος χορηγός κοινωφελών έργων, ανέλαβε τη χρηματοδότηση των μελετών αποκατάστασης του Καθολικού της Μονής (Ναός Αγίων Φανέντων) και του κοιμητηριακού Ναού της Μονής (Ναός Αγίου Νικολάου). Ο κ. Μαρτίνος δωρητής και του εντυπωσιακού ναού της Φανερωμένης στη Βουλιαγμένη, όπου είναι εφημέριος ο συμπατριώτης μας πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Αντζουλάτος, ήταν παρών στην υποδοχή των λειψάνων των τριών αγίων Φανέντων στη Σάμη το 2009.



Από πλευράς της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και μετά από έκθεση του αρχαιολόγου Κωνσταντίνου Κουτσαδέλλη, εκδόθηκε Πρόσκληση ενδιαφέροντος για την εκπόνηση των μελετών αποκατάστασης των δύο ναών.

Ρουπάκι: Παραθέτουμε κάποιες πληροφορίες για το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς.

Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (http://ellet.gr/content/sak) υπάγεται στην Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (http://www.ellet.gr/). Η προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της Ελληνικής Εταιρείας. Με αναστηλωτικές επεμβάσεις, μεταξύ άλλων, στη Νέα Μονή Χίου, στον Όσιο Λουκά Βοιωτίας και στο καθολικό της Μονής Σωτήρος στον Χορτιάτη Θεσσαλονίκης, καθώς και με κινητοποιήσεις για την προστασία παραδοσιακών οικιστικών συνόλων, όπως η Πλάκα και η Ύδρα, έχει πετύχει την διάσωση και ανάδειξη πλήθους μνημείων.

Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (ΣΑΚ) ιδρύθηκε το 1995 και δραστηριοποιείται στους εξής τομείς:
  1. Πρότυπη αναστήλωση και ανάδειξη μνημείων που κινδυνεύουν όπως το  Καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων στην Βενετία.
  2. Μελέτες αποκαταστάσεως μνημείων, όπως η Αγία Σοφία-Οδηγήτρια στην Μονεμβασία, ο Άγιος Τίτος στην Γόρτυνα Κρήτης, ο Άγιος Νικόλαος στον Οξύλιθο Ευβοίας και το Κάστρο Λεονταρίου.
  3. Δράσεις για την διάσωση μνημείων. Το ΣΑΚ έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για την διάσωση μνημείων σε όλη την Ελλάδα.  
  4. Προγράμματα καταγραφής. Στο πλαίσιο της προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της ευαισθητοποίησης του κοινού, το ΣΑΚ σχεδίασε και χρηματοδοτεί τα προγράμματα καταγραφής «Το Μοντέρνο Κίνημα της Αθήνας» και «Μνημεία υπό Απειλή» (www.mua.gr ).
  5. Παρεμβάσεις για την σωτηρία των παραδοσιακών οικισμών, όπως η Ύδρα, για την προστασία της οποίας το ΣΑΚ έχει προσφύγει επανειλημμένως στο Συμβούλιο της Επικρατείας. 
  6. Υποτροφίες.  Το ΣΑΚ έχει χορηγήσει πλήθος υποτροφιών σε αρχιτέκτονες και αρχαιολόγους για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του York της Μεγάλης Βρετανίας στο αντικείμενο της συντήρησης και αποκατάστασης μνημείων. 
  7. Εκδόσεις βιβλίων και ενημερωτικών εντύπων με κύριους στόχους την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα πολιτισμού όπως οι τόμοι «Εκκλησιαστική Αρχιτεκτονική», «Περιβάλλον και Πολιτισμός» και  «Αθηναϊκές Κατοικίες του Μοντέρνου Κινήματος».
  8. Europa Nostra. Η Ελληνική Εταιρεία αντιπροσωπεύει την Europa Nostra στην Ελλάδα, μίας ΜΚΟ πανευρωπαϊκής εμβέλειας η οποία με ένα εκτεταμένο δίκτυο επαγγελματιών και εθελοντών εργάζεται με προσήλωση για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης.

Πρόεδρος του ΣΑΚ είναι ο Παύλος Κρεμέζης, πολιτικός μηχανικός, Γραμματέας ο Δρ. Κωνσταντίνος Κουτσαδέλης, αρχαιολόγος, και Tαμίας ο Ανδρέας Αντύπας, οικονομολόγος.

Επικοινωνία
Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς
Τριπόδων 28,
105 58, Αθήνα     

Τηλ.: 210 - 32 25 245, εσωτ. 3
Fax: 210 - 32 25 240
E-mail: sak@ellinikietairia.gr


Ο Μεμάς Μπρατσέτος και οι Σιόρες του (Ι)

Ο ΜΕΜΑΣ ΜΠΡΑΤΣΕΤΟΣ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ ΤΣΙ ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΣΗ ΣΙΟΡΑΣ ΚΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΕΝΙΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΣΗ ΣΙΟΡΑΣ ΒΙΤΩΡΙΑΣ

Όπως σας μολόησα, τσι μικρές ρετσέτες οπού τσι έβανα αποκάτου από τη μεγάλη  την εδική μου, μπριν από λίγες βδομάδες επεράσαμε από τα αρκαία τση Σάμης, ελόγου μου και οι σιόρες μου. Η σιόρα Κάτε, επειδής αποφάσισε να μορφωθεί, εζούλεψε λογάτε από τη Βιτώρια, σπουδαγμένη φιλόλογος είναι, εδιάβασε και για να πώ την πάσα αλήθεια, ήξερε πουλιότερα από ούλους μας. 

Εδιάβασε τον Παρτς, τον Μηλιαράκη, τον Καββαδία, τον Μοσχόπουλο και ήτανε έτοιμη για την περατζάδα μας. Το λοιπό, γδέστε τσι παρόλες τση από τη βόρτα μας. Κι είπα: η σιόρα Κάτε παρλάρει, η σιόρα Βιτώρια γράφει (εσυφώνησε να μην παρεμβαίνει σε ό,τι τση έλεε η Κάτε, βέβαια, εστραβοκατακλείδιαζε) κι εγώ γουδέρω τα καμώματά τσου… Και κάπου κάπου με αφήνανε να λέω και ό,τι θέλω. Α, τσου είπα, άμα θέλετε μαρουλάκια τρυφερά, θα με αφήκετε να παρλάρω κι εγώ μέσα τσι παρενθέσεις. «Καλά, Μεμά μου», είπε η Κάτε. «Ό,τι θέλεις».

Η ΣΙΟΡΑ ΚΑΤΕ ΠΑΡΛΑΡΕΙ : ΝΙΑ ΒΟΡΤΑ ΣΤΑ ΑΡΚΑΙΑ ΤΣΗ ΣΑΜΗΣ

Α.  Ο ΛΟΦΟΣ ΤΣΗ ΑΡΚΑΙΑΣ ΚΥΑΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΦΑΝΕΝΤΩΝ

Μπονόρα μπονόρα, νια Πέφτη του Θεριστή, εκινήσαμε, ελόγου μου, η κουρλή η αδερφή μου (σημείωση Μεμά: εδώ η Βιτώρια εστραμουτσούνιασε) και ο αφέντης μας (σημείωση Μεμά: εγώ, εδώ εκαμάρωνα ωσά σκεπάρνι κι ας ήξερα πως  με έγλειφε η Κάτε για να τση γιομίζω το στόμα με μαρουλάκια), για να βορτάρουμε στα αρκαία. Ανεβήκαμε με τσι γλώσσες μας ώσμε γραβάτες, από το μονοπάτι με κατεύτυση τσου Άγιους Φανέντες. Εδεκεί μες τσι μάζες,  ορτώνονταν κάτι χαλάσματα από το τείχος τση αρκαίας Σάμης.

«Και τι είναι ευκειά», εμουρμούρισε η Βιτώρια. «Γκρεμισμένα σπίτια»; «Να μπερμπελίσω μες στα γράμματα οπού έμαθες, ωρή», είπε η Κάτε. «Τα αρκαία τείχη είναι τση Σάμης. Έχουνε γκρεμιστεί από τσου σεισμούς αλλά και τσι πέτρες, τσι χρειαστήκανε οι αθρώποι για να φκιάσουνε τα σπίτια τσου».
Ρονιές ο ίδρωτας έπεφτε από τσι κουτέλες μας, ο Μεμάς έλεε «Ω, τα κλιτσινάρια μου με πονούνε!», αλλά το πρωινό αεράκι μας εδρόσιζε και γύρω μας τα φλισκούνια, οι ασβελαχτοί, οι σκίνοι κι οι μυρτσίνες, μηδέ και τα πεύκα, μας εστέρνανε τα πουλιό ωραία αρώματα.  Μας ετρυπάανε και τα περνάρια, αλλά δεν εσκοτιζόμαστε. Τα πουλιά επεταρίζανε ολοτρόγυρά μας  κι ένας κερομύτης μας εσυνόδευε με το κελαϊδητό του. «Α, και να είχα την καραμπίνα μου», επέταξε ο Μεμάς, αλλά η Βιτώρια τον αποπήρε. «Δε μας υποσκέθηκες, Μεμά, πως δε θα ξανασκοτώσεις, πουλί;». Ο Μεμάς εβουβάθηκε κι εμείς ετηράαμε πίσω μας τη Σάμη κι ελέαμε: «Ωρέ, τι όμορφη που είναι η Σάμη μας! 

Το λιμάνι τση, τα κότερά τση κι η θέα μέχρι την Αγιά Θυμιά! Κι ο Καραβόμυλος, θάμα! ΜΕ τη λίμνη του και τσι πάπιες του!» «Είδατε σε τι ωραίο μέρος ζούμε, μωρές;», είπε ο Μεμάς και τον είδαμε να κατεβάζει τη μουσούδα του. «Γιατί, Μεμά μας;», των αρωτήσαμε, αλλά δε μας είπε. Αναστέναξε μόνε και τον ακούσαμε να πετάει ένα «τσου άχρηστους!» και τίποτις άλλο. «Και ποιοι είναι οι άχρηστοι;», τόρμησα να ρωτήξω. «Κανείς!», απάντησε ο Μεμάς μουσκλωμένος  και εκλώτσησε νια πέτρα. «Ωου! Ώου! Το χοντρό μου το δάχτυλο», έσκουξε!

Σε νια στιγμή, φωνάζει η Βιτώρια που επήαινε εμπροστά: «Ω!, ελάτε να γδείτε, το θάμα, ελάτε να γδείτε θεϊκά πράματα, ελάτε να γδείτε την ομορφιά με τα χέρια του αθρώπου». «Σιγά, μωρή μην κάνεις έτσι!», τση είπε ο αφέντης μας και τόμου επροχωρήσαμε λιγουλάκι, εμείναμε με ανοιχτό το στόμα, σα χάνοι που περιμένουνε το μεζέ απά στο αγκίστρι. Εγώ, εφώναζα χαρούμενη κι ο Μεμάς μας έμεινε σα στήλη άλατος. Νομίζαμε πως τον έβρηκε φαστίδιο και τον εκουνήσαμε. Τόμου εσυνήρτε μάς είπε: «Κάθε βολά που κι εγώ το γλέπω μένω με ανοιχτό το στόμα». Είναι το παρεκκλήσι του Άη Νικόλα, είπα, εγώ. Κι εσυνέχισα με ένα κομμάτι από ένα βιβλίο που εδιάβασα και το έμαθα παπαγαλία: Αγιογραφίες, είναι, του 17ου αιώνα. Ο Χριστός, η Παναγία, οι Απόστολοι, σκηνές από την Καινή Διαθήκη, ζωγραφισμένες με πίστη και έμπνευση και με κουριοζιτά από ένανε σπουδαίο αγιογράφο που δεν ηξέρουμε το όνομά του. Τα χρώματα ανεξίτηλα μένουν αιώνες κι ο καιρός τα εσεβάστηκε κι σεισμός είπε να τα αφήσει για να γλέπουνε ούλοι την ομορφιά και να κάνουνε ευλαβικά το σταυρό τσου. 

Καθώς τα έλεα, τούτα, δεν ξέρω τι με έπιασε. Μου ρκότανε να πετάξω, να το πω σε ούλονε τον κόσμο, τι έγλεπα. Ίσαμε τη Σάμη κι ακόμα παραπέρα, στην Πύλαρο κι ακόμα παραπέρα στην Αμερική κι ακόμα πιο πίσω στην Αυστραλία. Ο Μεμάς μου και η αδερφή μου, με ετηράανε αλλά εγώ ήμουν ευτυχισμένη. Κι η Βιτώρια επλησίασε τα αριστουργήματα, τα ετήραε ένα ένα κι εσήκωνε το πρόσωπό τση στον ουρανό.

Ο αφέντης μας όμως ήντουνε στενοχωρημένος. Ένα δάκρυ εκύλησε από το δεξί του το μάτι κι εγώ τον αρώτηξα: «Γιατί, Μεμά μου, γιατί είσαι θλιμμένος;». Τσίποτσι δε μας είπε κι εμείς εβγάναμε φωτογραφίες συνέχεια. Δυο Άγιοι εμένανε μου εκάμανε εντύπωση. Ήτανε σα να εκοιτούσανε εμάς, σα να μας λέγανε «Γιατί;», έτσι μου εφάνηκε και σκέφτηκα: Μήπως για αυτό το «γιατί», ο Μεμάς μας είναι στραβομουτσουνιασμένος;

Δεν ηθέλαμε να φύγουμε. Εμελετούσαμε ούλες τσι αγιογραφίες κι ύστερις ετηράαμε κάτου. Εγλέπαμε τη θάλασσα κι είπαμε με νια φωνή: «Τι ωραίο θέαμα! Από τα χρώματα του αγιογράφου κι από τσι μορφές των αγίων στα χρώματα τση φύσης. Ω, ω! Πόσο μοιάζουνε!.

Ο Μεμάς, είχε προχωρήσει λίγο πιο πάνου, πήραμε το μονοπάτι δεξιά και εφτάσαμε σε νια πηγή με λιγουλάκι νερό. «Ελάτε εδώ, ωρές, να σας πω», φώναξε ο Μεμάς. Μπριχού πάμε, είπα εγώ κάτι που εσκέφτηκα, δίχως να το διαβάσω: « Λέτε εδώ, ο Οδυσσέας, μπριχού φύγει για την Τροία, πίνοντας νεράκι δροσερό να είπε στην Πηνελόπη του: Μάτια μου και ψυχή μου, μην κλαίς που θα πάω στον πόλεμο, γλήγορα θα γυρίσω, μην κλαίς, τον Τηλέμαχο πρόσεχε, πόσο θα κάνω πέντε με έξι μήνες; 

Δελέγκου, ψυχή μου, θάρτω πίσω… Η Πηνελόπη χαμογέλασε κι εκειός έκρυψε ένα δάκρυ, γιατί ήξερε πως θα γύριζε μετά από είκοσι χρόνια. Ποιον θα ’βρισκε; Αυτό, δεν το ήξερε…»

Εψιμογέλασε ο Μεμάς (σημείωση Μεμά: εγώ, πιστεύω πως η πραγματική Ιθάκη είναι ο σημερινός Πόρος, αλλά σίγουρα ο Οδυσσέας που ήταν και κυνηγός –όπως κι εγώ- θα ήξερε ετούτη την πηγή) κι ευτυχώς! Δε θέλαμε το Μεμά μας, στενοχωρημένο! Εκάτσαμε δίπλα του, έβγαλε από το σακκούλι του μαρουλάκια, μας έδωσε, κι εκειός ένα μπουκούνι νόστιμο ψωμί από του Βαγγέλη το φούρνο και τυρί από το γάλα μας που είχε φκιασμένο, έριξε λαδάκι από ένα λιοστάσι που έχουμε απά στα Πουλάτα, έριξε ρίγανη οπού είχε μάσει απά στη Ριγανίστρα, τα έβαλε στο στόμα του κι εμάσαε ωσά το φορτηγό του Τάβιου του Λέπουρα που ανεβαίνει στον ανήφορο. Εμασουλούσαμε και οι τρεις μας και σε νια στιγμή εστραβοκατάπιε η Βιτώρια από τη μαλιγκουνία τση να φάει ούλα τα μαρούλια (σημείωση τση Βιτώριας: ψέμματα, λέει. Τρία μαρουλάκια έφαα κι εκείνη ένα πρόλαβε. Ωρές μήγαρις έχει δίκιο;). Κι αφού ετελέψαμε, μας είπε ο αφέντης μας:

«Ξέρετε, μωρές τι φαντάζουμε; Και τι με κάνει χαρούμενο τώρα;» «Τι Μεμά μας;» του είπαμε και οι δυό με νια φωνή. «Δεν μπορεί, κάποτες σε τούτον τον τόπο θα γεννηθεί ένα παιδί που θα πάρει εκδίκηση». Εγώ κι η Βιτώρια, εφοβηθήκαμε, δεν τον ερωτήξαμε πώς θα τηνε πάρει, αλλά ο Μεμάς εσυνέχισε: «Να προφυλάξει το εκκλησάκι κι εκειές τσι ομορφιές, να φκιάσει περιπατητικές διαδρομές και μονοπάτια όμορφα, να σενιάρει την περιοχή, να καθαρίσει και να αναδείξει ετούτη την πηγή που κρατάει ζαμάνια και ζαμάνια και φανταστείτε μωρές, ετούτη την πηγή εκλείσανε οι Ρωμαίοι κι οι πρόγόνοι μας αρρωστήσανε». «Τι, έγινε;», ερώτησε η Βιτώρια.  Α, μωρή, τση είπα εγώ, τίποτις δεν έμαθες στη σκολή σου; Όταν θα έρτει η ώρα σε λιγουλάκι θα σας πω εγώ. Τα γράφει με το νι και το σίγμα ο Παρτς! «Ποιος Παρτς, μωρή παρτσακλή;» απάντησε η Βιτώρια. Εγώ, εγέλασα βροντερά και τση είπα: Ξέρω, θα ξαναπείς, πως έλειπες από το μάθημα, εκείνη την ημέρα που εκάνατε την πολιορκία τση Σάμης από τσου Ρωμαίους! (σημείωση Βιτώριας: λέω την πάσα αλήθεια: αυτή η ιστορία λείπει από τα βιβλία Ιστορίας. Δεν ξέρω, γιατί λείπει, αλλά λείπει!)

«Άστε τα τώρα, ευκειά», είπε ο Μεμάς κι ασκώθηκε. Τον ακλουθήσαμε κι επήραμε το μονοπάτι τση επιστροφής. «Μπρος, για την κορφή του λόφου», είπε. «Για την αρκαία Κυάτιδα»!


(συνεχίζεται)

Γ. Πολυχρονάτος: Φωνή βοώντος εν τη ερήμω (...της Σάμης)

Την Κυριακή (σημ. 13 Ιουλίου) σχεδόν όλος ο πλανήτης παρακολουθούσε τον τελικό του παγκοσμίου κυπελλου ....το ίδιο και στη Σάμη μόνο που στη Σάμη κάποιος με πολύ καλό ένστικτο και διορατικότητα που χωρίς καν μια διαφήμισή η έστω ανακοίνωση αποφάσισε να κάνει μια εκδήλωση με ζωντανή μουσική στην κεντρική πλατεία με δυο συμπαθέστατους καλλιτέχνες.

Το αποτέλεσμα ήταν να μην παραβρεθεί ούτε ένας θεατής.Ήταν πραγματικά απίστευτα άβολο να βλέπεις αυτούς τούς ανθρώπους να τραγουδούν σε μια άδεια πλατεία μόνοι τους και μάλιστα σε κάποιο σημείο να τους βρίζουν από τα παράπλευρα καταστήματα γιατί δεν άκουγαν την μετάδοση του αγώνα.

Αλήθεια μπορεί κάποιος να μας πει τι ακριβώς ήταν αυτή η εκδήλωση ποιος την αποφάσισε και πόσο στοίχισε. Τις απαντήσεις μπορείτε να τις δώσετε μαζί με τις προηγούμενες.

Ευχαριστώ, θα τα λέμε.

Πολυχρονάτος Γιώργος 
θαμώνας Σάμης

Ρουπάκι: ...σταχυολογώντας το "Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2014" της ΚΕΔΗΚΕ βρήκαμε πληροφορίες: "13 Ioυλίου, Κεντρική Πλατεία Σάμης. ώρα: 9.00μ.μ.Μουσική βραδιά  με τους SIGNIORI BAND  με ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο." 

Κοντραστάρος: Η ξαδρέφη μου ...η κόρη τση θειας μου

Η ξαδρέφη μου,  τση θειάς μου τση Ανεζούλας θυγατέρα, είχε σκοντάψει απά στον κομό μιτσή όταν ήτονε (κατά τα δεκαοχτώ τση) κι είχε κάμει ένα καρούμπαλο απά στο κούτελό τση όπως αυγό χήνας! Έβαλε την κλαούρα όπως θρηνήτρα, σκούζοντας άριες κι αμά εβλαστήμαε τον κομό, τον έβενο και τον ξυλοκόπο, τον έμπορα και τον πελεκητή του επίπλου.  Εκείνο το αυγό απέμεινε στο κουτελό τση τέσσερα ημερόνυχτα! Τόμου και το αυγό εσπαράλιασε δεν εβγήκε χηνόπουλο, μήτε ορτύκι, η φάουσα… ΕΒΓΗΚΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΣΗ ΜΕΣΑΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΥΚΑΛΟ ΤΣΗ!

Βωρές  αναγνωσταράδες  τέτοιο φουντάνι, τέτοιο κούρταλο και ζουρλαμάδα… ευκείνη με τόση δεμπολέτσα και κάζο θα μπόριε να γίνει υπουργός τση Άμυνας, η τση Παιδείας, η τση Υγείας, ή ό,τι στο διάουλο μη σου πω!     

Για να σας τρατάρω το τεστάρισμα μιας αλήθειας και να μη σας γδω με μια οκά μούσκλα στα μουσούδια… πρέπει να αφήκετε το κλαμπάνισμα και να αρκινίσετε να συλλογιέστε από τα θέμελα! Πρέπει να κουρουπώσετε το νου σας, να κάμετε γαργάρες το γιόμα με μαγιόλαδο και το σούρουπο να ξεβλασταρώσει μέσαθέ σας λάργκα λάργκα η ευκαρίστηση, η εσέντσα κι όχι τ’ απομπούκουνα και τα απομαζώματα!   Λόγου χάρη κάποιες βολές  τσι παροιμίες και τσι λαϊκές τσι ρήσες που μας σερβίρουνε πουθεμπού,  τσι πειράζουνε, έχουνε τζίφρα  Μουρδούληδων, όπως τα καντήλια και τα ραπόρτα για την θεια μου την Ανεζούλα που την εβγάλανε κατουρλού και ήτονε θησαυρός, Κυρά κι Αφέντρα  Θειος σχωρέστη !  Τραγουδάανε οι μαέστροι « η θεια μου η Ανεζούλα τρία βρακιά φορεί, όσπου να βάλει το να το άλλο το κατουρεί» !  Κάπου εδέ κει μετά τσου δοσίλογους το Σαράντα και μπρει το λυσοκούκι του σεισμού, η θεια μου η Ανεζούλα εκρέμαε στο πλυσταριό τση μπαμπακοφανέλες, τα σάβανα και ούλη τση την προίκα. Απάνου από το πλυσταριό, στο πατερό, σε ένα καδρόνι καβάλαε το κουρλό ( η ξαδρέφη μου) και έκανε τη μαϊμού! Ήτο μια οκά γαϊδούρα, σχεδόν τση παντρειάς κι αντίς να ράβει καμιά βέστα, κάνα ξελουρίδι, ή να βοχθά την Ανεζούλα… έκανε σκάνταλα, τραμπαλήθρες, ξάγγλισμα τσι τρίχες τση  και τραγούδαε παπαρδέλες, τσι περισσότερες βολές για συγκινεί και γειτόνους   όπως
 « το μ--νί τση Λάουρας πρεβατεί σαν κάουρας»  και ήτο ικανή ευκιές τσι δυο κουβέντες να τσι λέει ούλη μέρα κι ούλη νύχτα! 

Του Αγι- Αντωνιού, το λοιπό, το Γενάρη, καθώς η μαύρη μάνα τση  σάρωνε το πλυσταριό κι αμά με το σίκλο γιόμισε τη σκάφη βλίχα… το κουρλό, είκοσι χρονώνε κρέας… άνοιξε τα κλιτσινάρια τση από τα αψήλου  και κατούρησε την απλωταριά με τσι κούδες τση Ανεζούλας! Η μαγκούφα η Ανεζούλα στο σκαμνί τση ελάγκεβε τα ουράνια από πού ήρτανε τα πρωτοβρόχια. Μάζεψε γλήγορα τσι κούδες και τα μυξομάντιλα με τα κατουρλιά τση Λάμιας…  κλειδαμπάρωσε και μποτζάρισε το σπίτι τση από τον μαΐστρο και τα φαινόμενα! Ασφάλισε και τα πατζούρια τση, ώσπου να περάσει η θεομηνία. Ε, έδε κει που κωλόκατσε ζόρκα να αλλάξει, που ‘χε γίνει λούτσα από το λαδοσάπουνο τση σκάφης πιάνει το ογρό βρακί και το πιθώνει στα μπούτια τση. Τόμου και ψαχούλεψε ούλες τσι κούδες και ήτο μουλιασμένες από το ψιλοβρόχι, χτυπά την πόρτα  η Γερασιμούλα του Μαρκουλή λέοντας. « Ανεζούλα, ούλα καλά ωρή; Γιατί έχεις κλειστά;» Ανοίγει αμποτά την μπούκα και γλέπει ζόρκα την Ανεζούλα  να αλλάζει κούδες μαυρομπολιασμένη και κακοθάνατη.  Τέλος, τέλος κι από τα πολλά, βάνει τη βράκα που φόραε ομπρί, την σαπουνοβρεμένη.  Η Γερασιμούλα  που τήραε τη δόλια να κάνει την κουρλή απά τσι κούδες… τση μοσκοβόλησε και η βροχούλα… στάθηκε στη πόρτα αλαφιασμένη κι έβγαλε τα συμπεράσματά τση!  Δε θέλει και πολλά η γειτονιά το όνομα να σου βγάλει!

Η ξαδρέφη μου λοιπό, έστρωσε ξαφνικά, μεγαλοκοπέλα, αβέρτα μετά τσου σεισμούς του πενήντα τρία κι αφού έφαε τον πρώτονε!   

Είναι πρόφαντο πως ο ψωλιόνας στρώνει  τα άστρωτα  και ηρεμάει  τ’ άγρια.

Κι αμά λέτε παπαρδέλες για εκειό που σέρνει βαπόργια!

Ύστερα από έτη μιλιούνια… μετά τη τιμωρία των Χουντικώνε, απά τσου Δημοκρατικούς που μας στελιάσανε  κι απά τσου  μεθύστακες που ενοικιάσανε οι ξένες μέδουσες να μας αποτελειώσουνε … η ξαδρέφη μου ήτο μια, κοντά πενηντάρα Δημόσια υπάλληλος. Επήρε γοργά μια σύνταξη, λόγο μιας ανήλικης κλήρας που χε, λόγο μιας κλαδικής που κατείχε, ενός εφάπαξ που καρτέραε, ενός συζύγου που τση έφευγε και μιας μάνας που… κατουριότανε πάνω τση!  Τι διάουλος που είναι η ζωή!!!

Είναι αντροπής μου που θα το πω, ας πέρασαν τα έτη, μα μες τα στήθια μου ακόμη κλώθω το μιτάρι τση αλήθειας για την καψερή τη θεια μου!

Ήτο καλοκαίρι Ιούλιος του δύο χιλιάδες τέσσερα… την χρονιά που ξεσκλάανε τα όβολα και τα τάλαρα οι  κουστουμάδοι προσμένοντας τσι Ολυμπιάδες και τα κούρταλα. Εκείνο το έτος που δεν ήρτανε  επισκέπτες παρί κάτι χίπηδες, εκειό το θέρος που πουλάγανε κάτι  καλόρεχτοι το καλαμποκάλευρο ασήμι και το άκουα  μπρούντζο. Τότενες, το λοιπό, επήγα να γδω τη θεια μου που τα χε χαμένα μεγάλη γυναίκα όπως τα χουμε ούλοι μας τώρα χωρίς να κατουριόμαστάνε!  

Ήτονε στο περιβόλι τση η μαγκούφα, φορούσε μια σκέπη όπως ραμπαούνι και μασούλαε, η έγλειφε ένα βούσκο κάτου από μια κοντούλα. « Γεια σου θειααα » Έσκουξα με ούλη μου τη βολή !    Αργά έστριψε η σκέπη τση που ήτο μέσα το κεφάλι τση και ψέλλισε «Καλώς τη Μερόπη μου» και τση έπεσε το βούσκο στο σώχωρο!   Ανάθεμα την ώρα που μου ‘ρτε να διαβώ το πορτόνι τση ξαδρέφης μου εκείνη τη μέρα! Ο Φωστήρας, εγγονός τση Ανεζούλας ομπρός τσου νεφταρμούς μου πάει δελέγκου δελέγκου οπίσω τση και σκούζει « ΟΧΙΑΑΑ» αφού εσάρτησα του λόγου μου όπως καυλωμένος τράγος στο λιθοκούλουμο του Μπάλαρη…  « οχιά και μονημερίδα, ορέ Μουνταλά », του λέω!   Αμά η θεια μου ξαπλώνει στο λάκκο με την κροπιά, από καρδιά! Κουρβουλιάστηκε η καψερή από την λάμπαξη του Μπουχέσα! Έγινε το έλα να δεις! Η ξαδρέφη μου έσκουζε, ο άντρα τση εκυνήγαε τον Μπουρθακλά, εγώ είχα τσιρλίσει τσι γάμπες μου και η θεια, ήτο κούρβουλο έδε κει στην κροπιά!   Μετά τα ευκέλαια και τα καντήλια, εδώκανε κι ένα γλέφαρο τση Ανεζούλας. Την ασηκώσαμε, την εκουβάλησα  με ζόρι στη σάλα, τση δώκαμε άκουα, μια ογκιά χαπάκια, ναυταλίνη λστα ρουθούνια… Ήρτε κι ο Ντοτόρος που την ακρουμάστηκε… «Καρδιακό!» λάλησε ο Ντοτόρος κι ανάθεμα άμα ξανάβγαλε γλώσσα.

Κυριακή το λοιπό τέσσερις Ιούλι, το έτος δύο χιλιάδες τέσσερα απά τση εννιά παρά… έπαιζαν  τα ποδόσφαιρα οι Νέο Έλληνες με τσου Πορτογάλους! Ετήραα των Άντρα τση ξαδρέφης μου με τσι Κλήρες του που εγλέπανε το τόπι να πηαίνει και να έρκεται , έτρωα  πασατέμπους, έριχνα κι ένα βλέφαρο στη καρδιακιά μιας και η ξαδρέφη μου στην άλλη τελεόραση  έγλεπε μαγειρέματα και δεν είχε στην άρρωστη τα μέντε τση!   Απά στο πενήντα εφτά μινούτο του κλοτσοσκουφιού ο Χάρης ο Αστέρης, τόμου και  καλοθυμούμαι, χώνει το τόπι στη τράτα! Ω Άγιοι Φανέντες μου! Ω Νοταρά μου λείψανο!  Ο Άντρας τση ξαδρέφης μου και τα μουρλά οι κλήρες του, βάνουνε τσι σκουξιές… σπάνε μια σκάτολα δυο μπικιόνια, ένα κατζέλο, τα κεφάλια τσου! Ε! ΕΚΕΙΟ ΗΤΟΝΕ! Έσπασε τη μεσούλα τση η θειά μου είκοσι τριάντα μοίρες προς τα ψήλου κι αμά άφησε τη στερνή τση πνογή σε μια στεναξιά! Έγινε για κάποια μινούτα το έλα να γδεις!

Κούκαλο η Μαύρη Ανεζούλα. Γκολ εσκούζανε. Φωνάζανε οι τελεοράσεις. Η κλήρα με σηκωμένες τσι γροθιές ούρλιαζε «ψόφησε η Γιαγιά, ψόφησε η Γιαγιά!» Η ξαδρέφη μου «Σκάστε διαούλοι» και να τηρά τση κατσαρόλες που αχνίζανε ηλεκτρονικά. Οι παίχτες να κωλοτρίβουντε στα ξένα. Η γειτόνισσα να μπουκάρει χαρούμενη απά στη ψόφια. Εγώ να μαζεύω τσου πασατέμπους… κι αμά έγινε η… κηδεία!  

Τι μέρα ήτονε κείνη! Για πινομής του Έθνους ξεψύχησε η Χριστιανή!

Κακιά και ψυχρή η βίζιτά μου! Δε δαγκιέται τση Ανεζούλας το τυχερό!

Το όνομα τση ξαδρέφης μου δεν θα πω γιατί ούλοι τη ξέρενάστε! Δε τη ξεσυνερίζομαι! Μα να εκειό που δε θα τση συγχωρέσω, είναι πως άφηκε το σμήνος του Κοσμάκη να νομίζει πως έκανε μπούρι τσι κούδες τση! Η Ανεζούλα και για άλλα που δε μελέτησα, είχε διαβεί του λιναριού τα πάθη κι είναι άδικο του αδίκου το όνομα που σου βγαίνει να μη το χεις!

Το λοιπό  λόγω του ότι ο Κοντραστάρος δε ξιέται με τα αγκώνες του…

Και λόγου ότι «ούλοι οι άγιοι στο βαρέλι κι ο Χριστός τάπα»…

Του λογου μου λογάω πως ότι… κάλιο να σου βγει τα όνομα παρί οι νεφταρμοί!