Προσοχή Φαντάσματα!

Αναδημοσιεύουμε από το Kefaloniaphotonews.


Κτίρια “φαντάσματα” που κτίστηκαν για συγκεκριμένο σκοπό, μένουν αχρησιμοποίητα και ρημάζουν.

Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί για τα κτίρια «φαντάσματα». Κτίρια πανέμορφα που κτίστηκαν για συγκεκριμένο σκοπό, αλλά το ελληνικό κράτος δεν ενδιαφέρεται για τη λειτουργία τους.

Ένα απ’ αυτά βρίσκεται μέσα στο Αργοστόλι. Πρόκειται να τον Βρεφονηπιακό Σταθμό, που θεμελιώθηκε από το τότε υπουργό Γεράσιμο Γιακουμάτο επί Ν.Δ, πριν από κάμποσα χρόνια.  Έλεγε ο υπουργός κατά τη θεμελίωσή του, ότι αυτός ο Βρεφονηπιακός σταθμός θα λειτουργήσει.

Προφητικός τότε ο λόγος μας όταν απευθυνόμενοι προς τον κ. υπουργό του είπαμε: σε καμιά εικοσαριά χρόνια και βλέπουμε αν θα λειτουργήσει. Ο υπουργός ήταν όμως υπερβολικά αισιόδοξος, όταν έλεγε ότι θα λειτουργήσει όσο εγώ είμαι υπουργός.

Σήμερα το κτίριο μένει άδειο, μη μπορώντας ούτε ο δήμαρχος να το λειτουργήσει μιας και έχει μπλέξει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας που λέγεται Εργατική Εστία, όσο υπήρχε η υπηρεσία αυτή.

Κι όμως, υπάρχουν αρκετοί γονείς εργαζόμενοι, που βρίσκονται σε απόγνωση και δεν ξέρουν που να πάνε τα παιδιά τους.

Ο Δήμος, θα πρέπει να αναθεωρήσει τη στάση του και να …επανεκτιμήσει το πρόβλημα για τη λειτουργία του Σταθμού παίρνοντας πρωτοβουλίες.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το θέμα είναι και οικονομικό, δεν υπάρχει ειδικό προσωπικό, δεν υπήρξε υποστήριξη λόγω κρίσης από τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει.

Τι μέλει γενέσθαι και λόγω μνημονίου; Ποιος γνωρίζει το όλο θέμα να μας ενημερώσει;

Ένα άλλο κτίριο, είναι το περιβόητο Γηροκομείο στη Σάμη. Χάσκει κι αυτό, μέσα στα σκουπίδια, χωρίς συντήρηση, για αποτυχημένες πολιτικές του πρώην Δήμου που παραμένει ανεκμετάλλευτο.
Ποιος θα μπορέσει και γι αυτό το κτίριο να μας ενημερώσει;

Σπύρος Αλεβιζόπουλος

Πηγή: Kefaloniaphotonews

Ρουπάκι: Όχι εντελώς ανεκμετάλευτο. Στο ...Καποδιστριακό μας παρελθόν έχει εξυπηρετήσει ως αποθήκη!

Η άλλη όψη; Προβοκάτσια; Rigor Mortis (νεκρική ακαμψία)...

Ευχαριστούμε για την επισήμανση. Διαβάζω και σκέφτομαι. Ούτε υιοθετώ (χωρίς να σκέφτομαι) ούτε υπερθεματίζω, ούτε αναθεματίζω!


Κανένα επάγγελμα δεν άνοιξε, καμία απελευθέρωση δεν έγινε, κανένας από τους άχρηστους και ζημιογόνους δημόσιους οργανισμούς δεν έκλεισε

 Η χώρα είναι κλινικά νεκρή. Όχι, δεν φταίει η Κρίση, ούτε το Μνημόνιο. Η χώρα μας είχε πάψει να παράγει, να δημιουργεί, να χτίζει, εδώ και χρόνια. Η βιομηχανία διαλύθηκε. Οι αγρότες ζούσαν με επιδοτήσεις. Τα ΑΕΙ φύλαγαν το άσυλο. Οι συνδικαλιστές φύλαγαν Θερμοπύλες, οι δημόσιοι υπάλληλοι τις σφραγίδες τους, τα λαμόγια τις κομπίνες τους - και όλοι ζούσαμε με δανεικά.

Αυτά έφεραν την Κρίση και το Μνημόνιο.

Μιλάμε για ανάπτυξη. Πώς θα έρθει η ανάπτυξη; Με τη γραφειοκρατία, τους διεφθαρμένους υπαλλήλους, τους συνδικαλιστές που δεν επιτρέπουν αλλαγή, τα κόμματα που αντιτίθενται σε κάθε επένδυση; Σωστά έγραφε προ ημερών ο Πάσχος Μανδραβέλης στην «Καθημερινή»: Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει ευρωομόλογο για επενδύσεις. Κι όταν το πάρει τι θα το κάνει; Έχει πολεμήσει κάθε επιχειρηματική προσπάθεια που έγινε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

Όλοι βρίζουν το Μνημόνιο για τη λιτότητα που έφερε. Σωστά. Όμως το μεγαλύτερο μέρος του Μνημονίου ασχολείται με μεταρρυθμίσεις. Αυτές τις ξεχάσαμε. Κανένα επάγγελμα δεν άνοιξε, καμία απελευθέρωση δεν έγινε, κανένας από τους άχρηστους και ζημιογόνους δημόσιους οργανισμούς δεν έκλεισε. Μία μόνο μεταρρύθμιση πέρασε, σχεδόν παμψηφεί, από τη Βουλή και αυτή ΔΕΝ εφαρμόστηκε. Ο νόμος για τα άθλια ΑΕΙ παρέμεινε ανενεργός κι έτσι η αθλιότητά τους διαιωνίζεται.

Οκτώ δισεκατομμύρια ξόδεψε τα τελευταία χρόνια το κράτος για συστήματα πληροφορικής που ουδέποτε δούλεψαν. Έτσι παραμένουμε στην εποχή των γραφιάδων - όταν άλλες κοινωνίες συναλλάσσονται με το Δημόσιο μέσω κινητών τηλεφώνων!

Σοφά γράφει ο Στέλιος Ράμφος (στο τελευταίο βιβλίο του, Time Out) ότι είμαστε μια κοινωνία καθηλωμένη σε ένα «ασάλευτο παρόν». Ότι τα συναισθήματα που κυριαρχούν μέσα μας είναι ο φθόνος και ο φόβος της αλλαγής.

Ό,τι λοιπόν και να γίνει στις εκλογές που έρχονται, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία μας, αν τα κόμματα δεν σταματήσουν ν’ αγκαλιάζουν τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης (ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε να καταργήσει τη μεταρρύθμιση των ΑΕΙ και υποδέχεται στους κόλπους του Φωτόπουλο, Ραφτόπουλο και άλλους αντιδραστικούς συνδικαλιστές), δεν θα αλλάξει τίποτα.

Με σάπια παιδεία, σάπια διοίκηση, θα σαπίσουμε όλοι. Το μέγα και μοναδικό μας πρόβλημα, που είναι η έλλειψη καινοτομίας, δημιουργίας και παραγωγής, θα συνεχιστεί εσαεί!

Και το πρόβλημα αυτό που μας οδήγησε στην Κρίση δεν αποτελεί καν θέμα του προεκλογικού διαλόγου. Διότι, στη νεκρική μας ακαμψία (rigor mortis) δεν πουλάει!

Από εδώ: http://www.lifo.gr/mag/columns/4953

Λέμε και κανένα αστείο να περάσει η ώρα: Τοπικό Συμβούλιο

Διαβάζουμε στο διαδίκτυο για τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Δημοτικής Ενότητας:

• Αποφασίζει για την προέγκριση ίδρυσης ή εγκατάστασης καταστημάτων, επιχειρήσεων και λοιπών δραστηριοτήτων και για τη χορήγηση της άδειας λειτουργίας μουσικής,
• Προτείνει τους χώρους λειτουργίας των λαϊκών αγορών, θέσεις για το υπαίθριο στάσιμο εμπόριο, για τη λειτουργία εμποροπανηγύρεων, χριστουγεννιάτικων αγορών και γενικά οι υπαίθριες εμπορικές δραστηριότητες.
• Με βάση τις Αποφάσεις αυτές η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής εισηγείται και το Δημοτικό Συμβούλιο εκδίδει τις σχετικές Τοπικές Κανονιστικές  Αποφάσεις.
• Εκφράζει γνώμη και διατυπώνει προτάσεις για σχεδόν των σύνολο των ζητημάτων της δημοτικής  κοινότητας: καλύτερη εξυπηρέτηση των δημοτών,  την αξιοποίηση των ακινήτων, την πολεοδομική ανάπτυξη και ανάπλαση της περιοχής, τη συντήρηση των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων θέματα κυκλοφορίας, συγκοινωνίας, έργων, προστασίας του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και αναβάθμιση της αισθητικής περιοχών,
• προστασία της δημόσιας υγείας, την ηχορύπανση, μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα,
• διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, ανάπτυξη της περιοχής σε πολιτιστικά, πνευματικά, κοινωνικά θέματα,
• μέριμνα για την υγεία, την πρόνοια και την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών,
• την εύρυθμη λειτουργία των δημοτικών ιδρυμάτων, νομικών προσώπων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, δημοτικών επιχειρήσεων και γενικότερα κ.λ.π.
• την τροποποίηση των ορίων της δημοτικής κοινότητας,
• την εξέταση γενικών ή ειδικών προβλημάτων για τους άστεγους και τις ευπαθείς ομάδες και την αξιοποίηση των τοπικών πόρων και άλλες.
• Ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο, με αυξημένη πλειοψηφία, μπορούν να μεταβιβάζουν  συγκεκριμένες αρμοδιότητές τους  στα συμβούλια των δημοτικών κοινοτήτων. 

Το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Σάμης πόσες φορές έχει συνεδριάσει; Που κυκλοφορούν τα θέματα των συνεδριάσεων; Οι αποφάσεις; 

Καλόν ύπνο! Μην ανησυχείτε, όλα είναι στον αυτόματο!

Ανενημέρωτος....
 

Μνήμη Μικρασιατικής Καταστροφής - Οι ...κύκλοι της Ιστορίας

Εξαιρετική η εκδήλωση με τα δύο χορευτικά συγκροτήματα, Αιγιαλός και Ιόνια Πνοή, μια βραδιά μνήμης για την Μικρασιατική καταστροφή και τον ελληνικό πολιτισμό της Ιωνίας που χάθηκε.

Ενδιαφέρων, αν και αυθαίρετος, ο παραλληλισμός: Και τότε μοιρασμένοι ανάμεσα σε έναν ενδοτισμό και μια αμετροέπεια.

Και ο όλεθρος ήρθε. Και φταίγανε οι άλλοι! Οι σύμμαχοι που μας πούλησαν... Αργότερα έφταιγε η Ιντέλιτζενς Σέρβις... Οι άλλοι.

Μου άρεσε εκείνο το τσοπανόπουλο που, ξυπόλυτο από τα βουνά της Πίνδου, βρέθηκε στον Σαγκάριο και το Αφιόν Καραχισάρ, πολεμώντας τους Τούρκους. Πήγαινε για την Αγκυρα... Έτσι του έλεγαν. Αλλά τότε άκουσε ότι, αν έβγαινε στις εκλογές ο Γονατάς, θα γύρναγε στο σπίτι του.

Οπότε... γύρισε υποχωρώντας, για να "συνωστιστεί" στην παραλία της Σμύρνης, μαζί με τους μελλοντικούς "τουρκόσπορους" της προσφυγιάς, ναι αυτούς που αργότερα θα αποκαλούσαμε απόγονους των Ιώνων, όταν ο εύκολος σε μας τους ελλαδίτες καιροσκοπισμός και οι ανάγκες της στιγμής(μας) θα έδειχναν αλλού...

Και έπρεπε να καθαρθεί το άγος της καταστροφής: Εξι (δίκαια ή άδικα) στήθηκαν στον τοίχο και εκτελέστηκαν.

Σήμερα το άγος ποιός θα το πληρώσει ... ο Ακης;; Οι άλλοι; Συναποφάσιζαν. Τίποτα;; Όσο περνάει ο καιρός η αποδιάρθρωση της χώρας γίνεται όλο και πιο έντονη (μην πάτε μακριά, κοιτάξτε την δημόσια διοίκηση, παντού).

Δεν είναι αν θα πέσουν οι μισθοί, είναι που αυτή η πατρίδα γίνεται, μέρα με την μέρα, κάτι άμορφο, εξανεμίζοντας τις προσπάθειες γενιών που μετά τον μεγάλο πόλεμο την έστησαν.

Ασχολούνται με τις μειώσεις των μισθών, στρέφουν τις κάμερες στους φτωχούς, τους άνεργους, αυτούς που πλήττονται.

Κρύβουν, συσκοτίζουν, έτσι, το μέγα σκάνδαλο των καιρών μας: αυτόν τον άπληστο, σκοτεινής προέλευσης, υπερ-πλούτο. Αυτόν που "επιχειρεί" στα Νησιά Μάρσαλ και ζει μεταξύ Ελβετίας, Φρανκφούρτης Λονδίνου και Ν. Υόρκης. Αυτόν που κάνει επιχειρηματο-φιλανθρωπία, μέσω σοβαρών και κοινωνικά ευαισθητοποιημένων ιδρυμάτων.

Αυτή η πατρίδα είναι έτοιμη ή να εκραγεί ή να ενδο-καταρρεύσει.

Λοιπόν, το σημερινό μας/τους άγος;; Ποιοί και πως θα το καθάρουν;; Είναι "πολλά τα λεφτά" για να κλείσει το θέμα έτσι απλά και "αναίμακτα", με "δημοκρατικό τρόπο", με  μια κάλπη. Σάπιο και άρρωστο γυρίζει/μυρίζει γύρω μας, μπαίνει εντός μας. Ένα άταφο πτώμα. Η αποφορά της σάπιας σάρκας, μια σκοτεινή σκιά. Για πόσο ακόμη;

Δεν πρόκειται με μια Ιφιγένεια να φυσήξει ούριος άνεμος. Εξάλλου για ποιά εκστρατεία; Εάλλω.

28 Μαίου 2012
"Ολιγαρχικός"

Τράπεζες: Νέα μείωση καταστημάτων και προσωπικού το 2012

Αναδημοσιεύουμε από το euro2day.gr (Δεκέμβριος 2011) μια επισκόπηση των μεταβολών των τραπεζικών καταστημάτων κατά το 2011 και αντίστοιχη εκτίμηση για το 2012. Αν δούμε τα στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας κατανοούμε ότι πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας....


“Μαχαίρι” σε δίκτυο και προσωπικό έβαλαν κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς οι τράπεζες, που δραστηριοποιούνται στην εγχώρια αγορά, επιδιώκοντας να συρρικνώσουν τα κόστη λειτουργίας, εν όψει της ριζικής αναδιάταξης του χάρτη που θα επιφέρουν το «κούρεμα» του χρέους και η μελέτη της Black Rock.

Από τις αρχές του έτους ελληνικές και ξένες τράπεζες έβαλαν λουκέτο σε περίπου 200 καταστήματα, στην Ελλάδα, ενώ μείωσαν το προσωπικό τους – σε επίπεδο μητρικής – από τις 30/9/2010, κατά τουλάχιστον 4.200 άτομα, που αντιστοιχούν περίπου στο 8,75% του συνολικού αριθμού των εργαζομένων στις εξεταζόμενες τράπεζες.

Πρωτοπόρες στο κλείσιμο των καταστημάτων που διατηρούν στην ελληνική τραπεζική αγορά είναι οι ξένες τράπεζες σε αντίθεση με τις ελληνικές που προχωρούν, τουλάχιστον προς το παρόν, σε «χειρουργικές επεμβάσεις», προκειμένου να μην προκαλέσουν σοκ στο σύστημα.

Τα περισσότερα καταστήματα, 36 τον αριθμό, έκλεισε εντός του 2011 η θυγατρική της Societe Generale στην Ελλάδα, η Geniki Bank. Η τράπεζα δεν έχει καταφέρει, από την ημέρα που πέρασε στην ιδιοκτησία των Γάλλων, να περάσει στην κερδοφορία παρά τις συνεχείς ενέσεις κεφαλαιακής επάρκειας που δέχεται από την πλευρά της μητρικής.

Ψηλά στην λίστα φιγουράρει η τραπεζική μονάδα της Citibank στην Ελλάδα. Η αμερικανική τράπεζα αποφάσισε, πριν μερικούς μήνες, να προχωρήσει εν μία νυκτί στο κλείσιμο 31 καταστημάτων, κυρίως στην Αττική.

Πιο συντηρητική εμφανίζεται έως τώρα η Emporiki Bank, η οποία έκλεισε εντός του 2011, 4-5 καταστήματα, ενώ 3 έκλεισε η Millennium.

Ο όμιλος της Εθνικής Τράπεζας κατά την οικονομική χρήση του 2011 προχώρησε στο κλείσιμο περίπου 30 καταστημάτων ανά την επικράτεια, με τη διαφορά ότι κάποια που έκλεισαν μεταφέρθηκαν σε άλλα σημεία.

Στην Eurobank έχουν κλείσει περίπου 20 καταστήματα, ενώ αναμένουν την ολοκλήρωση της συγχώνευσης με την Alpha Bank, έτσι ώστε να προσδιορίσουν τον αριθμό των καταστημάτων που ενδεχομένως θα κλείσει με τη δημιουργία της νέας τράπεζας AlphaEurobank.

Για το τρέχον έτος, από την πλευρά του, ο όμιλος της Alpha Bank έκλεισε 16 καταστήματα, εκ των οποίων τα 7 στην Αττική και στα υπόλοιπα σε ολόκληρη την επικράτεια.

Στην Τράπεζα Πειραιώς σχεδιάζουν έως το τέλος του 2012 να κατεβάσουν ρολά σε 45 καταστήματα, εκ των οποίων τα 15 εντός του 2011. Η ATE Bank έκλεισε 16 καταστήματα, εκ των οποίων τα 6 παραμένουν ως σημεία πώλησης χωρίς όμως να παράγουν χορηγήσεις. Μάλιστα, η τράπεζα έχει αποφασίσει 106 καταστήματα από το σύνολο των 468 να πραγματοποιούν όλες τις τραπεζικές εργασίες πλην των χορηγήσεων.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει κλείσει 2 καταστήματα, η Proton Bank επίσης 2, ενώ στο κλείσιμο 6 καταστημάτων έχει προχωρήσει η TBank. Αντίθετα, η Τράπεζα Κύπρου έχει προχωρήσει στο άνοιγμα δύο νέων καταστημάτων.

Θα ενταθούν τα λουκέτα το 2012

Ο αριθμός των λουκέτων παραμένει χαμηλός, αν συνυπολογισθεί ότι οι προαναφερόμενες τράπεζες διατηρούσαν στις αρχές του έτους, δίκτυο που αριθμούσε 3.176 καταστήματα, παρέχει, όμως, πρόγευση, για την επόμενη ημέρα.

Η βαθειά ύφεση σε συνδυασμό με την πολύχρονη προσπάθεια που θα απαιτηθεί για δημοσιονομική εξυγίανση και ανάταξη της οικονομίας οδηγεί σε αναγκαστική αναδιάταξη του τραπεζικού χάρτη.

Το κούρεμα του χρέους κατά 50% και οι πρόσθετες προβλέψεις που θα κληθούν να σχηματίσουν οι τράπεζες για τα χαρτοφυλάκια χορηγήσεων, οδηγεί σε ολική, σχεδόν, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με αποτιμήσεις μάλιστα απαγορευτικές, καθώς χθες σημειώθηκαν νέα ιστορικά χαμηλά σε σειρά δεικτοβαρών τίτλων.

Είτε αποφύγουν την προσφυγή στο Τ.Χ.Σ. και την κρατικοποίηση είτε όχι οι τράπεζες εκτιμάται ότι θα οδηγηθούν σε συγχωνεύσεις, εντός του 2012, που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε εκτενέστερη αναδιάρθρωση δικτύων με λουκέτα σε καταστήματα και περαιτέρω μειώσεις προσωπικού.

Και μείωση προσωπικού σε Ελλάδα και εξωτερικό

Κατά τη διάρκεια του 12μήνου μεταξύ του Σεπτεμβρίου 2010 με Σεπτεμβρίου 2011 οκτώ τράπεζες που υπάγονται στην Τ.τ.Ε. μείωσαν το προσωπικό τους σε επίπεδο ομίλου κατά περίπου 6.500 άτομα, ενώ σε επίπεδο μητρικής ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε κατά 4.200 άτομα.

Στους παραπάνω αριθμούς πρέπει να συμπεριληφθούν και οι τουλάχιστον 190 άτομα που είχαν φύγει από τον όμιλο Εμπορικής μεταξύ Ιουνίου 2010 με Ιούνιο 2011.

Η μείωση του προσωπικού είναι εμφανώς μεγαλύτερη στα Βαλκάνια λόγω και των πωλήσεων θυγατρικών, ενώ στην Ελλάδα υπήρξαν προγράμματα εθελουσίας εξόδου και προγράμματα προσωρινής άδειας, ώστε να μην οξυνθεί η υψηλή ανεργία.

Παράλληλα, αρκετές τράπεζες προχωρούν σε μειώσεις δαπανών μισθοδοσίας με τελευταία παραδείγματα τις Εθνική και Τράπεζα Πειραιώς.

Πηγή: euro2day.gr

Δ. Τζανετάτος: Η Σάμη χωρίς τράπεζα.

Το κλείσιμο της τράπεζας στην πόλη  μας έχει τραγικές συνέπειες για τον κόσμο της.

Οι αποδειίξεις ολοφαάνερες σε συνταξιούχους, εμπόρους, καταθέτες, τουρίστες.

Έχουν ήδη μαζευτεί εκατοντάδες υπογραφές από τους κατοίκους της περιοχής για το άνοιγμα Εθνικης Τράπεζας.

Θέλουμε από εσάς και όλα τα τοπικά μέσα να ενώσουμε τη φωνή μας  για να το κατορθώσουμε.

 ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΠΑΝΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΣΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΤΕ.
                                                              

Ευχαριστώ.

Δημήτρης Τζανετάτος (Κάπταιν Τζίμμυ)

Ρουπάκι: Στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας αναμένουμε το κείμενο για τις υπογραφές αλλά και το φορέα ή την ομάδα που συντονίζει τη συγκέντρωση υπογραφών ώστε να ενημερωθούν οι κάτοικοι και να ανταποκριθούν σε αυτήν την πρωτοβουλία. Θα χαρούμε να φιλοξενήσουμε ιδέες και απόψεις που θα μπορούσαν να ενισχύσουν αυτή την πρωτοβουλία. Ας μην ξεχνάεμ ότι μια τράπεζα δεν είναι κοινωνικός φορέας που σπεύδει να ανταποκριθεί σε αιτήματα κατοίκων και ομάδων. Μια τράπεζα θέλει πελάτες και κέρδη. Είναι Σάμη καλός πελάτης για μια μεγάλη τράπεζα; Αποτελεί "περίπτωση επιχειρηματικότητας"; Μπορεί να γίνει μια ομάδα εργασίας που αναλάβει αυτό το κομμάτι της προσπάθειας;
 

Η "Εγκάρσια Πτήση του Κ. Ευαγγελάτου σε Έναστρη παρουσίαση Λόγου και Ήχων,

Με την παρουσία διακεκριμένων προσωπικοτήτων της τέχνης και των γραμμάτων έγινε η τρίτη παρουσίαση στην Αθήνα της ποιητικής συλλογής του Κώστα Ευαγγελάτου "Εγκάρσια πτήση", εκδ. Απόπειρα στο κενρικό  βιβλιοκαφέ " ΕΝΑΣΤΡΟΝ ".

 

Το ήδη επιτυχημένο βιβλίο παρουσίασαν με διεσδυτικές, μεστές και ευαίσθητες προσεγγίσεις ο γνωστός δοκιμιογράφος, λογοτέχνης Δημήτρης Καραμβάλης και η Λίτσα Λεμπέση, λογοτέχνης, διακεκριμένη μουσικολόγος-ερευνήτρια. Ποιήματα από τη συλλογή απέδωσε εκφραστικά και υποβλητικά η λογοτέχνης Μαριάννα Βλάχου- Καραμβάλη.

 

Η εκδήλωση διανθίστηκε μουσικά από τον γνωστό δεξιοτέχνη πιανίστα Μάριο Καζά και την ταλαντούχα σοπράνο Ναδίνα Τζιάτζιου, η οποία ερμήνευσε άριες του G.Verdi και των Madredeus, ενώ η βραδιά ολοκληρώθηκε με την πιανιστική εκδοχή του μουσικού θέματος από την όπερα " Αλιείς μαργαριταριών" του George Bizet  και απαγγελία του Κώστα Ευαγγελάτου.

Ο Δημήτρης Καραμβάλης ανέφερε μεταξύ άλλων: Το υποδόριο  πάθος, αυτή η ζωογόνος ιερή μανία που δονεί τον δημιουργό γίνεται πνοή, χρώμα, εικόνα, λόγος, σηματοδοτεί τις εκφραστικές συνιστώσες, καταλαγιάζει και μορφοποιεί το γνήσιο φορτίο  ενέργειας , αλλά και εγκάρσιας πτήσης που τον φλογίζει και τον δονεί. Μια  μελέτη  με ποιητικό ένδυμα της ηδονής και της οδύνης, ένα λυρικό οδοιπορικό αισθημάτων και αισθήσεων, μια καταγραφή των σκηνών, των συμβόλων, των παραστάσεων, των ήχων της σιωπής, ένας διαρκώς κινούμενος  αιώνιος νέος, ανάμεσα στων αστεριών την ιριδένια σήψη και το γαλάζιο φως της αφθαρσίας. Μια ποίηση με βομβαρδισμένο πεδίο βολής, πιστή αναπαράσταση της τραγικότητας της ανθρώπινης ύπαρξης αλλά και ιδιαίτερα των δύσκολων στιγμών της ανθρωπότητας με τα απόβλητα, τα πάσης λογής λύματα, τις συρράξεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις εμφύλιες διαμάχες. Ενας  ποιητής  που αφουγκράζεται τα βογγητά και τα μοιρολόγια των μανάδων, τον  ξερριζωμό και τα καραβάνια των προσφύγων, την ανθρώπινη μοναξιά και την εγκατάλειψη του ερωτικού συντρόφου, και μέσω αυτής  ακριβώς της ατομικής του συντριβής γίνεται συμμέτοχος του κοινού πόνου και της οδύνης που δε γνωρίζει σύνορα και φραγμούς, μ’ ελπίδα όμως, που ξαγρυπνά στο προσκεφάλι του πόνου και με μια διαρκή επιφυλακή κι επαγρύπνηση σαν Διογένης του καιρού του, και που κάποτε διαπιστώνει πως δεν αρκεί μονάχα μια εγκάρσια πτήση αλλά και αναζήτηση των ανθρώπων που εγκάρσια βυθίζονται στη γη, με τη βοήθεια της υπέρτατης δύναμης.

 

Η κα Λίτσα Λεμπέση μίλησε γιά τη μέθοδο της τονικής ρυθμοποιίας του ποιητικού λόγου, μέθοδο που έχει εφαρμόσει στην τραγωδία Ηλέκτρα, σε μετάφραση Γ.Χειμωνά, παρουσιάζοντας με πρωτότυπο φωνητικό τρόπο τρία ποιήματα από την " Εγκάρσια πτήση" αναδεικνύοντας τη μουσικότητα τους.

Ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση και κοκτέιλ  στο φιλόξενο περιβάλλον του "ΕΝΑΣΤΡΟΝ".

 

 

 

Γ. Μανωλάτος: Μνημόνιο ή Δραχμή

Το ψευτοδίλημα, οι καταστροφολόγοι και η αλήθεια

του Γαβριήλ Μανωλάτου

Καθηγητή Οικονομικών

Το δίλημμα ως μέσο εκφοβισμού 

Το εκβιαστικό ψευτοδίλημμα «Ευρώ ή Δραχμή», που πολλοί Ευρωπαίοι πολιτικοί μαζί και Έλληνες αρχηγοί κομμάτων προτάσσουν εκφοβιστικά στον ελληνικό λαό ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου, θυμίζει πολύ το άλλο εκείνο δίλημμα «Καραμανλής ή τανκς» των εκλογών του 1974.   

Οι Έλληνες κομματάρχες δαιμονοποιούν τη δραχμή  και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το εκλογικό σώμα και τον ελληνικό λαό πως δήθεν θα επέλθει μεσαίωνας και καταστροφή, αν το εκλογικό σώμα δεν τους προτιμήσει… Με αυτόν τον τρόπο ελπίζουν να περισώσουν τα ελάχιστα από το δικό τους προσωπικό και κομματικό πολιτικό αφανισμό. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί παρουσιάζουν τη δραχμή σαν τον μπαμπούλα που θα αφανίσει την Ελλάδα. Προβάλλουν, χωρίς κανένα απολύτως επιχείρημα, τη θέση αυτή για να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό, διότι οι ίδιοι τρέμουν από μια ενδεχόμενη χιονοστιβάδα αντιδράσεων στις ανεδαφικές και αδιέξοδες πολιτικές τους, οι οποίες, όμως, ωφελούν συγκεκριμένα συμφέροντα και επιδιώξεις ορισμένων ευρωπαϊκών κύκλων και πρωτίστως της Γερμανίας.

Τα αποτελέσματα του Ευρώ 

Η καθιέρωση του Ευρώ δημιούργησε ένα οικονομικό και παραγωγικό «πλεόνασμα» στην Ευρωζώνη από το οποίο ωφελήθηκε, σχεδόν αποκλειστικά, η Γερμανία (όχι απαραίτητα ο γερμανικός λαός). Η Ευρώπη στο σύνολό της, ακόμη και η ίδια η Ευρωζώνη, μη εξαιρουμένης ούτε αυτής της Γαλλίας, ελάχιστα ή καθόλου, ωφελήθηκαν από το κοινό νόμισμα. Τα ισοζύγια πληρωμών των περισσότερων χωρών της Ευρωζώνης καταδεικνύουν ότι οι περισσότερες χώρες της ζώνης βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση εν αντιθέσει με χώρες της ΕΕ έξω από την Ευρωζώνη.  

Η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία αλλά και άλλες χώρες της ζώνης του Ευρώ και κυρίως οι λαοί των χωρών αυτών ξέρουν πολύ καλά ότι με το Ευρώ δε δημιουργήθηκε κανένας «Κήπος της Εδέμ». Αντίθετα, πολλά πρόσθετα δυσεπίλυτα προβλήματα έχουν επωμιστεί οι λαοί των χωρών αυτών. Ας μην προσπαθούν, επομένως, να παρουσιάζουν σαν οικονομική κόλαση μια ενδεχόμενη επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Η ένταξή μας στην Ευρωζώνη το 2001 ουδόλως συνέβαλε στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Αντίθετα, περιήλθαμε σε μια δεινή κρίση που το τέλος της δεν είναι εμφανές. Η ανεπάρκεια, στις περισσότερες περιπτώσεις, των κυβερνόντων μας, μαζί με την κακοδιοίκηση και την ανεντιμότητά τους (αλήθεια πότε θα λογοδοτήσουν;) αλλά και η φαυλότητα του συστήματος συνευθύνονται για την κρίση. Η ένταση όμως της πρωτοφανούς αυτής κρίσης οφείλεται στο Ευρώ σε συνδυασμό με τις επιβαλλόμενες ανεδαφικές πολιτικές από το διευθυντήριο της Ευρώπης και κυρίως τη Γερμανία.

Ευρώ ή Δραχμή; Οι συνέπειες 

Βεβαίως, επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα έχει και δυσάρεστες συνέπειες, κυρίως κατά τον απαιτούμενο χρόνο προσαρμογής. Η φυγή των κεφαλαίων και ο πληθωρισμός είναι οι πιο σημαντικές παρενέργειες. Η «δαιμονοποίηση» της δραχμής και η καλλιεργούμενη φοβία του πληθυσμού από τους προπαγανδιστές της πολιτικής είναι η βασική αιτία μιας σχετικής φυγής κεφαλαίων, η έκταση της οποίας μπορεί να μετριαστεί, αν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα.

Ο πληθωρισμός θα είναι το αποτέλεσμα των στοχευμένων υποτιμήσεων του εθνικού νομίσματος. Η υποτίμηση όμως του νομίσματος αποτελεί ένα από τα κύρια «εργαλεία» ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας και κατά συνέπεια και της ανασυγκρότησής της. Ο πληθωρισμός αποδυναμώνει την αγοραστική δύναμη των μισθωτών, εκτός αν τιμαριθμοποιηθούν οι μισθοί. Με την υποτίμηση και τον πληθωρισμό τα δάνεια, παλαιά και νέα, χάνουν με το χρόνο μέρος του βάρους τους και της αξίας τους, καθώς και οι καταθέσεις των αποταμιευτών. Όσον αφορά το επιχείρημα ότι με λίγα Ευρώ ή δολάρια ή στερλίνες ή άλλο ξένο συνάλλαγμα οι «αετονύχηδες» θα μπορούν να αγοράσουν περισσότερα περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα της δραχμής, αυτό είναι μάλλον θετικό, γιατί θα υπάρξει εισροή κεφαλαίων που θα βοηθήσει την οικονομία και την ανάπτυξη. Η ενδεχόμενη αλλαγή ιδιοκτητών μεγάλων περιουσιακών στοιχείων της χώρας δεν αφορά τον ελληνικό λαό στο σύνολό του, αλλά ειδικές προνομιακές τάξεις του πληθυσμού. Οι κάτοχοι ξένου συναλλάγματος δε θα πάρουν με το ζόρι το σπίτι ή το χωράφι του Έλληνα νοικοκύρη. Αυτό είναι ψευδέστατο και παραπλανητικό.

Υπάρχουν επομένως και θετικά και αρνητικά για το λαό και την οικονομία από μια ενδεχόμενη επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Η βαρύτητα των αρνητικών στοιχείων και το μέγεθος των θετικών είναι μεγέθη μετρήσιμα. Δεν πρέπει επομένως να αφορίζουμε τη μια ή την άλλη θέση, αν προηγουμένως δε γνωρίζουμε το μέγεθος των αρνητικών και των θετικών στοιχείων της κάθε μιας περίπτωσης. Αμφιβάλλω αν αυτό έχει γίνει από τους κυβερνόντες την χώρα μας και κυρίως από εκείνους που δαιμονοποιούν την επιστροφή στη δραχμή.  

Η αλήθεια 

Εξέχουσες προσωπικότητες, οικονομολόγοι διεθνούς φήμης και εμβέλειας, νομπελίστες καθηγητές και μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες προτείνουν ως τη μόνη βιώσιμη λύση της  ελληνικής κρίσης και κατ’ επέκταση και της ευρωπαϊκής την επιστροφή στη δραχμή. Θεωρούν ότι με τη δραχμή, σε συνδυασμό με άλλα μέτρα και με ένα μη οικειοθελές κούρεμα του χρέους, θα υπάρξει αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας και νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών, αν βέβαια τη διακυβέρνηση της χώρας την αναλάβουν έντιμοι και ικανοί. Την λύση αυτή προτείνουν οι Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, Τζόζεφ Στίγκλιτς, Πωλ Κρούγκμαντ, Κένεθ Ρογκόφ, Μάρτιν Σμιθ, Ρομπίνι Νουλιέλ, Λαπαβίτσας Κώστας, Σκαρδέπας Στέργιος, ο γνωστός Τζωρζ Σόρος, διεθνή οικονομικά ινστιτούτα και άλλοι πολλοί.

Βέβαια, δε θα υπάρξει ούτε καταστροφή ούτε σωτηρία ή με τη μια ή με την άλλη περίπτωση. Χρειάζεται κόπος, επίπονες προσπάθειες και θυσίες είτε έτσι είτε αλλιώς. Χρειαζόμαστε, κυρίως, μια διακυβέρνηση από έντιμους και ικανούς που να λένε την αλήθεια στο λαό, μια διακυβέρνηση που να την εμπιστεύεται ο λαός. Το θέμα είναι να μη πάνε οι θυσίες του λαού χαμένες.