Δικέλης Βλιχός: ΚΕΦΑ(ΛΛ)ΟΝΙΑ ή ΚΕΦΑ(Λ)ΟΝΙΑ;

Δικέλης Βλιχός

ΚΕΦΑ(ΛΛ)ΟΝΙΑ ή ΚΕΦΑ(Λ)ΟΝΙΑ;

Απ’ τον αχό τση θάλασσας γεννιέται μία τσούπρα
Κεφαλονιά την είπανε κι είχ’ ένα λού στην κούτρα.

Απ’ τα δεξιά της ήτανε μια λίμπα με κρεμμύδια
κι οπίσω της ετρώανε οι άνθρωποι απίδια.

Με ένα λού τραγούδαε με ένα λού στεκόταν
με ένα λού εχόρευε και μ’ ένα καταριόταν.

«Λώλεψες», τση φωνάζανε με ένα λού και πάλι
κι εκείνη χαμογέλαε κι εκούνα το κεφάλι.

Με ένα λού εμίλαε, με ένα λού εβλαστήμα
κι απέ στο λού καθότανε έγραφε κι ένα ποίημα.

Μια νύχτα στο απόβροχο, που είχε και φεγγάρι
«Όχι μωρή», τση είπανε «κι ο διάλος θα σε πάρει
με δύο λού θα γράφεσαι, με δύο θα κοιμάσαι
με δυό θα κωλοκάθεσαι, το δυό, να το θυμάσαι.

Έλα να σε ποτίσουμε με μέλλι και με γάλλα
κι αμά να ταξιδέψουμε για να σου πούμε κι άλλα».

Και η καλή Κεφαλονιά που είχε συνηθίσει
αρνήθηκε, δε θέλησε να πάει στο Παρίσι
γιατί εκεί τση είπανε, θα βρεις τσου μορφωμένους
που θα σου πούνε για τα λού. «Τσου έχω εγώ χεσμένους»,
είπε με δύναμη πολλή, που έτρεμε η φύση,
«με ένα λού θα γράφομαι!» κι έπεσε στο μεθύσι.

Και από τότες φίλοι μου, τα δύο λού σε όλα
δεν είναι αλήθεια, ειλικρινά, τα κάνει η …ρομπόλα!

Δικέλης Βλιχός