Είναι αλήθεια ότι όλους μάς συγκλόνισε η τραγωδία στην Ιαπωνία. Και βέβαια πολύ μεγάλη θλίψη αποτέλεσε ο χαμός χιλιάδων ανθρώπων! Είναι βέβαιο ότι σκηνές απίστευτης φρίκης θα ξετυλίχτηκαν που η τηλεόραση εξ’ αντικειμένου δεν μπόρεσε να τις «πιάσει». Μικρές και μεγάλες τραγωδίες στο επίπεδο της ανθρώπινης επιβίωσης ούτε και στα χειρότερα όνειρά μας δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε! Και πώς αλλιώς, αφού ανάλογο προηγούμενο, στα ιστορικά τουλάχιστον χρόνια, δεν έχει συμβεί.
Αλλ ’αυτό είναι η μία πλευρά, όχι μόνο του ιαπωνικού, αλλά και του παγκόσμιου δράματος.
Γιατί ή άλλη, ίσως η σημαντικότερη, είναι στο επίπεδο των αξιών, η ανάγκη για ριζική αλλαγή τους τουλάχιστον στο επίπεδο των ανθρώπινων αντιλήψεων. Γιατί ερωτήματα ορθώνονται, τα οποία πλέον δεν επιδέχονται απάντησης, αφού αυτή είναι ηλίου φαεινότερη:
Αλήθεια, ποια είναι η παγκόσμια υπερδύναμη; Η Αμερική; Η Ρωσία; Η Κίνα; Η Ιαπωνία; Μήπως τελικά είναι η φύση; Είδαμε ένα τραγικό δείγμα της υπερμέγιστης δύναμής της.
Η ιαπωνική τόσα χρόνια θρυλούμενη παντοδυναμία στην τεχνολογία κλπ. κλπ. μήπως πρέπει να επανελέγξει το βαθμό της; Στους Ιάπωνες δεν είπε τίποτε η Χιροσίμα; Γιατί δεν αντικατέστησαν τους αντιδραστήρες ως όφειλαν εδώ και δέκα χρόνια; Κι αφού η χώρα τους είναι η πλέον σεισμογενής παγκοσμίως δεν έπρεπε να το προβλέψουν;
Kαι για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, το αδηφάγο και διαρκές επιτελούμενο έγκλημα κατά της ζωής, μήπως δεν είναι τα διεθνή υπερκέρδη των απανταχού κεφαλαιοκρατικών κέντρων; Και η Ιαπωνία είναι το τρίτο κατά σειράν. Θα μου πείτε τι σχέση έχει αυτό. Αλήθεια, δεν έχει;
Μήπως περισσότερο από ποτέ ο άνθρωπος, ο ελεύθερος άνθρωπος είναι καιρός να πάρει την υπόθεση της ζωής του στα χέρια του; Πώς, δεν γνωρίζω. Αλλά, αν το αποφασίσει, θα βρει τρόπους. Γιατί δε θέλω να πιστέψω ότι κάθε φορά εφευρίσκει μόνο …ευφυείς τρόπους για την αυτοκαταστροφή του!
Πρέπει ο σύγχρονος άνθρωπος, να ανακαλύψει τρόπους διεξόδου από τις κατεστημένες ατομική, συλλογική και κοινωνική κρίσεις, τελικά να βγεί στο προσκήνιο, να αναγεννηθεί. Γιατί, αν όχι, τότε η «ύβρις» με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου θα συνεχιστεί. Και τότε, δυστυχώς, πολύ δυστυχώς για το μέλλον του ανθρώπινου γένους.
MAJOR ARX
Αλλ ’αυτό είναι η μία πλευρά, όχι μόνο του ιαπωνικού, αλλά και του παγκόσμιου δράματος.
Γιατί ή άλλη, ίσως η σημαντικότερη, είναι στο επίπεδο των αξιών, η ανάγκη για ριζική αλλαγή τους τουλάχιστον στο επίπεδο των ανθρώπινων αντιλήψεων. Γιατί ερωτήματα ορθώνονται, τα οποία πλέον δεν επιδέχονται απάντησης, αφού αυτή είναι ηλίου φαεινότερη:
Αλήθεια, ποια είναι η παγκόσμια υπερδύναμη; Η Αμερική; Η Ρωσία; Η Κίνα; Η Ιαπωνία; Μήπως τελικά είναι η φύση; Είδαμε ένα τραγικό δείγμα της υπερμέγιστης δύναμής της.
Η ιαπωνική τόσα χρόνια θρυλούμενη παντοδυναμία στην τεχνολογία κλπ. κλπ. μήπως πρέπει να επανελέγξει το βαθμό της; Στους Ιάπωνες δεν είπε τίποτε η Χιροσίμα; Γιατί δεν αντικατέστησαν τους αντιδραστήρες ως όφειλαν εδώ και δέκα χρόνια; Κι αφού η χώρα τους είναι η πλέον σεισμογενής παγκοσμίως δεν έπρεπε να το προβλέψουν;
Kαι για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, το αδηφάγο και διαρκές επιτελούμενο έγκλημα κατά της ζωής, μήπως δεν είναι τα διεθνή υπερκέρδη των απανταχού κεφαλαιοκρατικών κέντρων; Και η Ιαπωνία είναι το τρίτο κατά σειράν. Θα μου πείτε τι σχέση έχει αυτό. Αλήθεια, δεν έχει;
Μήπως περισσότερο από ποτέ ο άνθρωπος, ο ελεύθερος άνθρωπος είναι καιρός να πάρει την υπόθεση της ζωής του στα χέρια του; Πώς, δεν γνωρίζω. Αλλά, αν το αποφασίσει, θα βρει τρόπους. Γιατί δε θέλω να πιστέψω ότι κάθε φορά εφευρίσκει μόνο …ευφυείς τρόπους για την αυτοκαταστροφή του!
Πρέπει ο σύγχρονος άνθρωπος, να ανακαλύψει τρόπους διεξόδου από τις κατεστημένες ατομική, συλλογική και κοινωνική κρίσεις, τελικά να βγεί στο προσκήνιο, να αναγεννηθεί. Γιατί, αν όχι, τότε η «ύβρις» με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου θα συνεχιστεί. Και τότε, δυστυχώς, πολύ δυστυχώς για το μέλλον του ανθρώπινου γένους.
MAJOR ARX
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.