Δικέλης Βλιχός - ΓΙΑ ΠΙΝΟΜΗΣ

Δικέλης Βλιχός

ΓΙΑ ΠΙΝΟΜΗΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝΕ

ΚΑΙ ΚΕΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ’ΒΓΕΙ

Ήρταν ολόρτες οι εκλογές, απάνου σε μια πίστα

κι όσα χαρτιά σου τάξανε έλα γοργά και σκίστα.

Kαι μην τα ρίξεις εκεί δα, γιατί είν' μουντζουρωμένα

με μπαμπαφιούς αχρείαστους με άξυστη την πένα.

Μόν’ να τα βάλεις σε σπηλιά σαράντα λεύγες κάτου

 για να τα έβρει το νερό του βρωμερού αποπάτου,

πριχού πιστέψεις καψερέ πως θε να τρως με σκάρα

που θα σου τάξει πιστευτά των δημαρκαίων η φάρα.

Ναι, ναί, θα, θά ναιναί, θαθά, θαναί, ναιθά και θάθα

ρήμαξε το παλιάμπελο, δε γιόμισε η γαβάθα.

Μα θα μου πεις: «ωρε Βλιχέ, γιατί είσαι αδικιάρης;  

γιατί είσαι έτσι κουζουλός, καθώς και χλεμπονιάρης; 

ούτ’ ένας από ’φκειούς που λές δεν είναι παλικάρι; 

να σηκωθεί να βγάλει, αμέ; μαχαίρι απ’ το θηκάρι 

και να θερίσει μονομιάς τη βρώμα, την ξεφτίλα, 

το βούτηγμα, το βούτυμα και ούλη τη σαπίλα; 

Σαν το θεριό ν’ αμολυθεί, να μην ακούει τσ’ άλλους 

τσου κομματάρχες στο μυαλό, ’φκεια τα χτικιά, τσου κάλους 

παρά μονάχα το λαό που άμα αποφασίζει 

κατεδαφίζει μονομιάς και μονομιάς τα κτίζει 

σκολειά, σπιτάλια και δουλειές, μουράγια και λιμάνια, 

μέχρι και τσι βαρκάδες του και τα ζεστά του μπάνια;»

Μη με ρωτάτε, το λοιπό, βρείτε τον: να ’χει πείρα

μόρφωση, αλλά και παρελθόν με πράξεις δίχως φύρα.

Τι λέτε που θα σας τον πω; άμα τον βρείτε ούλοι

παγαίνετε με δαγκωτό, έχετε και …σακούλι…