Όταν, 4-5 μέρες πριν μπει στο Νοσοκομείο για το
τελευταίο «ταξίδι» του, επισκέφτηκα τον Γεράσιμο Πεντόγαλο στο σπίτι του –
γίνονταν κατά καιρούς τέτοιες επισκέψεις – τίποτα δεν προμηνούσε πως θα
«έφευγε» μες στις επόμενες μέρες. Η κουβέντα μας, πάντως, πήγε καλά.
Κάτι «μου
χρώσταγε» αυτός, κάτι ήθελα να τον ρωτήσω εγώ. Ενθουσιάστηκε, μάλιστα, με το
τελευταίο μου «εύρημα», τον κεφαλονίτικης
καταγωγής αντιπλοίαρχο Γιεγκόρ Μεταξά, που συμμετείχε στο ρωσικό στόλο του
Ουσακώφ, όταν οι Ρωσότουρκοι το 1799 εκδίωξαν από τα Επτάνησα τους Γάλλους.
Αποχαιρετηθήκαμε με τη βεβαιότητα πως θα τα ξαναπούμε...
Είπε να
«φύγει», όμως, για να βρίσκεται πιο συχνά κοντά μας, για ν’ ανατρέχουμε πιο
συχνά στα γραπτά του. Γιατί άφησε πλούσιο έργο ο Γ. Πεντόγαλος, που «ευωδιάζει»
πρωτοτυπία, μεθοδικότητα και επιστημονικότητα. Αφοσιώθηκε στην ιστορική
επιστήμη, την οποία υπηρέτησε, όπως και την ιατρική, με ευσυνειδησία. Με το
συγγραφικό του έργο ανέδειξε πολλές πτυχές της τοπικής μας ιστορίας
(περιορίζομαι στα τοπικά), αναδιφώντας προσεκτικά τα Αρχεία ή παίρνοντας αφορμή
αρκετές φορές από μια βιβλιογραφική «ανούσια» λεπτομέρεια ή «παραμελημένη»
υποσημείωση. (Κάτι τέτοιο μου έλεγε στην τελευταία μας συνάντηση). Με το
συγγραφικό του έργο μάς δίδαξε το σεβασμό στις ιστορικές πηγές, τη μεθοδική
μελέτη τους και τη σωστή αξιοποίησή τους.
Παραμένει υπόδειγμα δουλειάς το δίτομο έργο του για τους γιατρούς της Κεφαλονιάς.
Πάντοτε
εφιστούσε την προσοχή του ερευνητή στις προσωπικές προφορικές μαρτυρίες, οι
οποίες, όπως έλεγε, χρειάζονται διασταύρωση και την καλύτερη δυνατή τεκμηρίωση,
απαιτούν νηφάλια εκτίμηση, αξιολόγηση και αξιοποίηση. Και το διαπίστωσα αυτό,
όταν τον Ιούνιο του 2008, ανταποκρινόμενος στο αίτημά μου, μου μίλησε για τη
συμμετοχή του στο μαθητικό και γενικότερα στο νεολαιΐστικο κίνημα του νησιού
μας στα κατοχικά και μεταπελευθερωτικά χρόνια:
πώς οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ, με
ποιους και σε ποιες δραστηριότητες συμμετείχε, γιατί και πώς διέλυσαν η
Εθνοφυλακή και τα ένοπλα τμήματα της ΠΟΚ την επονίτικη οργάνωσή τους στην
περιοχή Ελειού-Πρόννων, πώς αντιμετώπισε τη φυλάκισή του στα κρατητήρια του
Αργοστολιού και τις τρομοκρατικές απειλές του Γάκια (τον οποίο αρκετά χρόνια
αργότερα θα νοσήλευε στο Νοσοκομείο του Αργοστολιού), πώς «ξεκόπηκε» από το
κίνημα κ.λπ. Αν και ο ίδιος είχε την αίσθηση του ιστορικού, αν και ο ίδιος ήταν
προσεκτικός στην εξιστόρηση των γεγονότων, κάθε τόσο μου έλεγε: «αυτό μπορεί να
στο βεβαιώσει ο ...», «αυτό πρέπει να το διασταυρώσεις με ...».
Ο Γεράσιμος
Πεντόγαλος πρέπει να «έφυγε» σίγουρος πως θεράπευσε γόνιμα και την Ιατρική και
την Ιστορία: και η κοινωνική του προσφορά έχει καταγραφεί μέσα από το ιατρικό
του λειτούργημα και η ευεργετική συνεισφορά του στις επιστήμες της Ιατρικής και
της Ιστορίας έχει πιστοποιηθεί αλλά και θα τεκμηριώνεται ασφαλέστερα όσο θα
περνάει ο καιρός κι εμείς θα ανατρέχουμε στο συγγραφικό του έργο.
Θερμά τον
ευχαριστούμε για ό,τι μας κληροδότησε.
Πέτρος Πετράτος
Αργοστόλι, 5-11-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.