Ένα blog στο Ρουπάκι - Ίσκιος επικοινωνίας!

Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.

Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.

Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.

Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.

Η Κική Δημουλά στο πρωτοσέλιδο της σημερινής International Herald Tribune

Αναδημοσιεύουμε από τη Lifo. Υλικό για σκέψη και χαραμάδες ελπίδας.

"Σκότος και χάος", λέει, ρουφώντας τον καπνό του τσιγάρου της.


Μια ωραία έκπληξη μας περίμενε σήμερα στα ημέιλ μας, χάρη στον Νίκο Δήμου απ' τον οποίο, εμμέσως, έμαθα για το σημερινό πρωτοσέλιδο της International Herald Tribune (της παγκόσμιας έκδοσης των New York Times).    

Εκεί, με περηφάνεια διαβάσαμε για την Κική Δημουλά και το σκοτεινό, ποιητικό της όραμα, με αφορμή την -πράγματι σημαντική- έκδοση των ποιημάτων της στα αγγλικά απ' το Πανεπιστήμιο του Yale.


Μια πολύ πρόχειρη, δική μου μετάφραση του κειμένου που φαίνεται στο πρωτοσέλιδο. (Ευχαριστώ ein steppenwolf για το spare).

Η Κική Δημουλά, η 81χρονη εθνική ποιήτρια, είχε μια πρόσφατη απογευματινή συνάντηση με τα μίντια και μίλησε για τη δουλειά της και την μοίρα της πατρίδας της. Όταν της ζητήσαμε να περιγράψει την κατάσταση στην Ελλάδα, δεν μάσησε τα λόγια της:  

 "Σκότος και χάος", είπε, ρουφώντας τον καπνό από ένα τσιγάρο.   

Η κυρία Δημουλά μπορεί να έχει μια τάση προς το δραματικό, όμως οι λέξεις που χρησιμοποιεί είναι πάντα διαλεγμένες με προσοχή. Η ποίησή της - λιτή, με βαθιά νοήματα, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς- που μετατρέπει το καθημερινό σε κάτι μεταφυσικό, έχει ως πηγή έμπνευσης ζητήματα όπως αυτά του χρόνου και της μοίρας τα οποία τα κάνει τελείως δικά της, και έχει κερδίσει πιστούς αναγνώστες στην Ελλάδα.   

Ένας απ' τους σύχρονούς της, ο Έλληνας συγγραφέας Νίκος Δήμου, χαρακτηρίζει την κυρία Δημουλά ως "την καλύτερη Ελληνίδα ποιήτρια μετά την Σαπφώ". Είναι επίσης η πρώτη εν ζωή ποιήτρια που περιλαμβάνεται στην σειρά Ποίησης του αξιοσέβαστου γαλλικού εκδοτικού οίκου Gallimard.  

Το φθινόπωρο μια νέα συλλογή με επιλεγμένα ποιήματά της (''The Brazen Plagiarist'') κυκλοφόρησε απ' το Yale University Press, σε μετάφραση των Cecile Margellos και Rika Lesser, φέρνοντας τη δουλειά της στον αγγλόφωνο κόσμο για πρώτη φορά μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες.   

Η κυρία Δημουλά δεν μιλά αγγλικά.    

"Ήμουν τεμπέλα" λέει απολογητικά και ανησυχεί πως οι ελληνικές, λεκτικές της ακροβασίες δεν μεταφράζονται και πολύ καλά. Στον πρόλογο της νέας της συλλογής, γράφει πως ανησυχεί "για το αν η γέφυρα από τη μία γλώσσα στην άλλη είναι αρκετά γερή". Η αλήθεια πάντως είναι ότι η γέφυρα είναι πολύ ισχυρή. Το ίδιο και η ποιήτρια.  

"Πατρίδα μου είναι η γλώσσα", λέει η κυρία Δημουλά. Κάθεται σε μία σκοτεινή ----     

*Εκεί το κείμενο κόβεται - συνεχίζεται στην πέμπτη σελίδα. Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέχεια εδώ (με κλικ η εικόνα μεγαλώνει): 




Είναι μεγάλη η χαρά μου όταν στα πρωτοσέλιδα του κόσμου δεν είμαστε για αποτυχημένους πολιτικούς ή εξτρεμιστές τραμπούκους, αλλά εξαιτίας γυναικών όπως αυτή...    

Πηγή: www.lifo.gr



1 σχόλιο:

  1. Πως ησουνα εχθρος μου, δεν το ηξερες
    οι λεξεις-σου το ειπαν.
    Σ΄εκεινες πουλησε ο ερωτας το σεισμο-του
    κι΄ηρθε στην επιφανεια οτι δε μ΄αγαπουσες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.