Δημότης Κεφαλονιάς: Καθαίρεση Ρουχωτά

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΧΩΤΑΣ: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου

«Διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις
Διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις…»

Αυτό το έχουμε τραγουδήσει, αν όχι όλοι , τουλάχιστον οι περισσότεροι από μας. Στην πορεία όμως της ζωής μας, το έχουμε βιώσει. Ή εκ του σύνεγγυς, ή εν του μακρόθεν. Τη φορά αυτή το ζήσαμε εκ του σύνεγγυς.

Ζήσαμε την ύβρι. Όμως την ύβρι ακολουθεί η νέμεσις.

Σαββάτο βράδυ. Δημοτικό Συμβούλιο Κεφαλονιάς. Ο ηγεμών καθαιρεί.
Χρόνος. Τόπος. Ενέργεια.
Αποτελέσματα; Πολλά. Ιδού ορισμένα μόνο από αυτά:

Έχασε η τοπική αυτοδιοίκηση έναν από τους καλούς γνώστες της.
Έχασε η παράταξη του κυρίου απελευθερωτή ηγεμόνα έναν από τους ελαχιστότατους που θα μπορούσε να στηρίζεται.
Κέρδισε ο κ. Ρουχωτάς τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Και το κυριότερο:
Κέρδισε η Παλική έναν κυριολεκτικά αδιαφιλονίκητο ηγέτη.
Ας είναι ικανή να κρατήσει αυτόν που «δεν βάζει νερό στο κρασί του».

Περιμέναμε περισσότερη υπευθυνότητα. Μεγαλύτερο κύρος από το δημοτικό συμβούλιο που μας εκπροσωπεί και έχουμε ψηφίσει.

Όμως επειδή η εξουσία είναι ουσία συγκολλητική, υπεγράφη επιτόπου η «θανατική καταδίκη» του κυρίου που δεν σωφρονίσθηκε μετά από πρόταση του κ. «έχω μάθει να καθαρίζω λεβέντικα», του κ. ντελιριόζο «είμαι εγώ ηγέτης... σε καθαιρώ αυτήν την στιγμή εγώ! Εγώ σε καθαιρώ. Εγώ. Κανένας άλλος».

Του κυρίου που μιλά για … φιλότιμο, θάρρος και λεβεντιά! (Άγνωστο παραμένει τι νόημα ακριβώς δίνει στις λέξεις).

Του κυρίου που «δεν θα του πιάσουν τον κώλο».

Του κυρίου που μιλά για την παροιμία του ΣΚΟΡΠΙΟΥ! (Πόσο άραγε καλά ξέρει τα αρθρόποδα σκορπιονειδή, της ομοταξίας των αραχνιδίων;)

Για να μην δυσαρεστούνται οι παράγοντες και οι παραγοντίσκοι και για να διεκπεραιώνονται οι μικροϋποθέσεις το πολιτικό μοντέλο που αντιμετωπίζει σήμερα η αιμορραγούσα Κεφαλονιά –από την εμπάθεια και το κόμπλεξ ορισμένων που τολμούν να θέλουν να λέγονται πολιτικοί και που τελικά είναι πολιτικοί αλήτες- οδηγείται και οδηγεί σε λαϊκίστικο κομφορμισμό. Η ηθική αμετροέπεια καταλήγει σε εκχυδαϊσμό της πολιτικής. Οι πεζοδρομιακές εκφράσεις και οι λέξεις της Τρούμπας είναι ξεπερασμένες σ’ ένα συμβούλιο του 21ου αι. Το «από το Δημοτικό στη δουλειά» που κάποτε κάποιος υπουργός Παιδείας συνιστούσε , σήμερα αποτελεί φραστικό σημάδι παρελθούσης νοοτροπίας. Πρόσφορο έδαφος και πεδίο δράσης βρίσκεται μόνον σε κοινωνίες αναλφάβητων.

Σε μια υπανάπτυκτη πολιτικά κοινωνία ο αναλφάβητος δεν μπορεί να αντιτάξει αντιρρήσεις. Δεν μπορεί να προβάλει αμφισβητήσεις. Ακολουθεί σαν πρόβατο στο μαντρί. Είναι ζεμένος στο άρμα των υφερπουσών –και άγνωστων πολλές φορές σε αυτόν - σκοπιμοτήτων.

Όμως δεν είναι τέτοια η δική μας κοινωνία.

Και δεν θα συμφωνήσω με τον πρώην υπουργό κ. Γεράσιμο Αρσένη που δήλωσε πως «η Κεφαλονιά χρειάζεται έναν Παρίση. Αυτός της πρέπει».

(Τι ήξερε που δεν το ξέραμε εμείς τότε;) Κι έτσι μας καταδίκασε όλους.
Ο τόπος μας δεν χρειάζεται έναν ετερόκλητο εσμό, ένα μωσαϊκό υπερτροφικών αμοιβάδων.
Ο τόπος μας δεν χρειάζεται φοβικά ασπόνδυλα.
Δεν χρειάζεται καφενειακή πολιτική.

Ο τόπος χρειάζεται αυτόφωτους, ανιδιοτελείς αγωνιστές, κήρυκες αξιών, ιδεολόγους, μορφωμένους, υπηρέτες δημιουργίας, γνώστες του διοικείν και αυτοδιοικείν. Και όχι ανακυκλωμένους επιτυχημένους (;) επιχειρηματίες, χωρίς ελπίδες και οράματα, μετριότατου επιπέδου μόρφωσης, κομπλεξικούς, που από την πείνα –όπως οι ίδιοι με καμάρι ισχυρίζονται- χόρτασε ξαφνικά το στομάχι τους και αγοράζουν ό,τι λάμπει και βιάζονται να κατοικήσουν σε βερσαλιακού τύπου καγκελαρίες.

Γι΄ αυτό και οι ορισμένοι από τους δημότες που στήριξαν αυτά τα μοντέλα, από σκεπτόμενα άτομα μοιάζουν καταναλωτικά θύματα που αγόρασαν προϊόντα μόνο και μόνο για το κουτί, τα χρώματα και την κορδέλα του που αστράφτει.

Συνιστώ στον κύριο μεγάλο απελευθερωτή Κεφαλονιάς και στους υπερφίαλους συμβούλους του να αποκτήσουν και να μελετήσουν τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι. Θα τους χρειαστεί .

Και να κρατήσουν σημειώσεις.

Να μελετήσουν και το τέλος. Καλά.

«Η πόλις ανεμεστώθη δημοπιθήκων» όπως σοφότατα λέει ο Αριστοφάνης στους «Βατράχους» του.
Και προσθέτω στον μεγάλο κωμωδιογράφο την τρίτσειαν ρήσιν: «και συνωμοσίας μετριοτήτων».

Ένας δημότης της απελεύθερης ηγεμονοπρεπούς Κεφαλληνίας
(που όταν κρίνω ΕΓΩ πότε, θα παρουσιαστώ επωνύμως)