ΣΑΜΙΚΕΣ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2010
Μέρος Τέταρτον και Έσχατον
Βράδυ στη Σάμη, στην παραλία της, δεν αλλάζεται με τίποτα!
Ένα δροσερό αεράκι να κατεβαίνει από το λόφο της Κυάτιδος σταλμένο από τις
Αμαδρυάδες του δάσους και της Νύμφες των μικρών πηγών. Ενίοτε αρνείται
πεισματικά να εναγκαλιστεί με τη δυσοσμία του λεγόμενου βιολογικού.
Σε μια γραμμή περίπου πεντακοσίων μέτρων συναντάς τα πάντα. Νεανικό
θόρυβο μουσικής, ευχάριστη τσίκνα που τη σκορπά ο Αίολος, φωτεινά και
ημισκότεινα μαγαζιά ποικίλης πραμάτειας, συζητήσεις εφήβων και ιδανικές
συναθροίσεις παλιόφιλων, βόλτες ησυχίας, στέκια ηρεμίας και μπροστά
τα πλεούμενα να λικνίζονται στην γαλανή αγκαλιά της ανέλπιστα ήρεμης θάλασσας.
Μόνη παραφωνία η ώρα του ερχομού των πλοίων και των νταλικών.
Παραφωνία ο ήχος της σιωπής του φεγγαριού κι ο φλοίσβος της θαλάσσης
έστω με τα ενίοτε όχι και τόσο καθαρά νερά με τον ήχο εκατομμυρίων
ντεσιμπέλ των νταλικών που περνάνε με μια εκκωφαντική αναίδεια
διαταράσσοντας τη γαλήνη του Αυγούστου με το δεύτερο ολόγιομο φεγγάρι
του.
Η «συναυλία» του τίποτα κόντρα στην απόλυτη συναυλία των τζιτζικιών και
του αιθρηγενέτη βορέα εκείνης της βραδιάς. Κάπου μακριά το γάβγισμα ενός
σκύλου τόνιζε την παραφωνία του χώρου και υπογράμμιζε παράλληλα την
ευφωνία της περιοχής ενορχηστρωμένης εξαίσια από τη σκιά της Μεγάλης
Ακρόπολης και της Κυάτιδος. Ακριβώς από πάνω…
Ο μοναδικός Νιάρος εμβληματική μορφή της περιοχής, μειδιώντας και
φιλοσοφώντας χαρίζει περισσότερο παρά πουλάει την πάντοτε πενιχρή ψαριά
του.
Σάμη: τρεις δρόμοι παράλληλοι διαβαίνουν τις δεκαετίες. Ο ένας, της
μοναξιάς, αναλογίζεται κλέη των εποχών μιας ευτυχισμένης εδώδιμης και
αποικιακής ανέχειας. Ο άλλος, της νοσταλγίας, ακόμη συλλαβίζει τα γκαπ
γκουπ των χασάπικων, του λατινιέρη και των σφυριών δανείζοντας διαδρομές
ταχυδρόμων και παρελάσεις γυμνασιόπαιδων με τα τύμπανα της μνήμης να
παιανίζουν ιδανικές εικόνες ενός ετοιμόρροπου, στον τοίχο του μέλλοντος,
κάδρου. Κι ο τρίτος, της πολύβουης εγκαρτέρησης, κραυγάζει ανύποπτος
την αρρυθμία της εποχής προσφέροντας νωχελικούς καπνούς μιας άδηλης
θυσίας στο βωμό του ανέλπιστου, πολύχρωμες καραμέλες λήθης, περιδέραια
οφθαλμαπάτης και ενίοτε σελίδες ελπίδων ιδανικές που εγκυμονούν ένα
μέλλον αμφίθυμο.
Σάμη, εραλδική εικόνα της κεφαλονίτικης γης έξω από εκείνους που ποτέ δεν
σου άξιζαν!
Είτε έτσι είτε αλλιώς, Αθάνατη Σάμη!!!
MAJOR ARX
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.