Μετά το Σεισμό...

Η βοήθεια

Εκείνο το βράδυ έπλεε κοντά στην Κεφαλονιά το επιβατηγό πλοίο «Κυκλάδες» με προορισμό το Μπρίντεζι. Ο Σεισμός αναδίπλωσε τη θάλασσα και ταρακούνησε το πλοίο. Έγιναν μικροζημιές, έσπασαν υαλοπίνακες και κάποιοι από τους επιβάτες έπεσαν στο πάτωμα. Το φαινόμενο αυτό έμεινε προς στιγμή ανεξήγητο αλλά όταν έφτασαν στο λιμάνι της Σάμης αντελήφθηκαν τι είχε συμβεί. Το πρώτο σήμα για την είδηση της καταστροφής δόθηκε από τον ασύρματο του «Κυκλάδες» το οποίο διέθεσε ολόκληρο το υγειονομικό υλικό του, κουβέρτες και τρόφιμα ενώ έρανος διενεργήθηκε μέσα στο πλοίο. Να σημειωθεί ότι πολλοί Γάλλοι εκδρομείς παρέμειναν σε καταυλισμό για να βοηθήσουν τα θύματα. Στις 8.30 το πρωί έφτασε στο λιμάνι και το επιβατηγό «Γλάρος» από την Πάτρα.

Τις επόμενες μέρες η βοήθεια έφτανε με καλύτερο συντονισμό, παρόλες τις δυσκολίες επικοινωνίας. Βοηθητικά σκάφη έπλεαν νυχθημερόν με τρόφιμα, εφόδια, υγεινομικό υλικό, δυνάμεις στρατού και εργατοτεχνίτες. Αναφέρονται τα πολεμικά πλοία «Αλφειός», «Λήμνος», «Αξιός», «Πολεμιστής», «Αρσάνογλου», «Χατζηκωνσταντής», οι ακτοφυλακίδες «1051», «1052», «1252», «1307», τα αποβατικά «1300», «1301», «1923», τα ρυμουλκά «Ανταίος» και «Αίας», οι υδροφόροι «Καλλιρόη» και «Αρτιδόνη» και το ναυαγωστικό «Σωτήρ».

Εκτός των πολεμικών πλοίων το Γ.Ε.Ν. επίταξε τα σκάφη «Πάργα», «Ηλιούπολις», «Τίμιος Σταυρός», «Μιαούλης», «Κυκλάδες», «Αγγέλικα», «Ναύπακτος», «Ρόδος», «Έλση», «Άνδρος», «Γλάρος», «Πίνδος» και «Αθήναι».

Από τις πρώτες ώρες του Σεισμού έφτασαν στην Κεφαλονιά πλοία ξένων κρατών. Κατά πολλούς πρώτα έφτασαν ισραηλίτικα πολεμικά πλοία που βρίσκονταν κοντά στο νησί κάνοντας ασκήσεις και είχαν πάρει πρώτοι το “S.O.S” του Αργοστολιού. Ακολούθησαν βρετανικά και το αμερικάνικο καταδρομικό «Σέηλεμ», η ναυαρχίδα του 6ου στόλου, εφοδιασμένο με ελικόπτερα, ειδικευμένο ιατρικό προσωπικό και εφόδια.


Στις 14 Αυγούστου κατέπλευσε στη Σάμη η βρετανική ανθυποβρυχιακή φρεγάτα «Ράνγκλερ» με τρόφιμα και υγειονομικό υλικό. Η φρεγάτα αποβίβασε γιατρούς, νοσοκόμους, νερό και άλλα εφόδια. Οι στρατιώτες, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι προσέφεραν με αυτοθυσία τις υπηρεσίες τους στους σεισμόπληκτους Σαμικούς και σε συνεργασία με τις ελληνικές δυνάμεις, ιδιαίτερα του υγειονομικού συνεργείου, βοήθησαν στη διάσωση και περίθαλψη τραυματιών.

Η καταστροφή που έφερε ο Σεισμός στα νησιά μας συγκίνησε την ελληνική κυβέρνηση, τα ξένα κράτη, συλλόγους, σωματεία, ιδιώτες, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, ευεργέτες και πολλούς άλλους να δώσουν την βοήθειά τους για να απαλύνουν τον πόνο των πληγέντων.

Το ξαναστήσιμο της Σάμης

Έπειτα από καιρό και αφού ο θυμός της γης καταλάγιασε, άρχισαν οι κάτοικοι να ξαναφτιάχνουν τη Σάμη και τα γύρω χωριά.

Οι ειδικοί έλεγαν πως η πόλη πρέπει να χτιστεί στα υψώματα και στις γύρω πλαγιές και όχι χαμηλά στον αφρό του κύματος.

Άλλοι αναρωτιούνταν εάν το έδαφος ήταν στέρεο και άλλοι σιωπούσαν κάνοντας υπομονή. Τότε είναι που φώναξαν η μνήμη και τα βιώματα για να μην εγκαταληφθεί το μέρος της πατρικής οικίας. Πέτρα στην πέτρα και ταύλα στην ταύλα, γιόμισε το πεδινό άπλωμα της Σάμης από σπίτια μεγάλα και μικρά, γερά στην αντοχή τους, με αυλόγυρους λουλουδιασμένους.

Το ελληνικό κράτος στάθηκε αρωγός στο ξαναγέννημα της Σάμης. Σιγά σιγά οι δημόσιες υπηρεσίες εδραιώθηκαν στη θέση τους και λειτούργησαν.

Μεγάλη υπήρξε η προσφορά της Σουηδικής κυβέρνησης που προσέφερε το νοσηλευτήριο, ένα πρότυπο ξύλινο οικοδόμημα που λειτούργησε ως υγειονομικός σταθμός μέχρι τα χρόνια του ’80. Μαζί με το νοσηλευτήριο η Σουηδική κυβέρνηση προσέφερε και δύο λυόμενα σπίτια για την διαμονή των γιατρών. Η Αγγλική αρωγή κάλυψε σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες των κατοίκων με ομοιόμορφα αντισεισμικά σπίτια και καταστήματα. Το αγγλικό πολεοδομικό σχέδιο έδωσε στη Σάμη ευρείς και άνετους δρόμους και πλατείες. Ανάμνηση της ευγνωμοσύνης των κατοίκων η λεωφόρος "Αγγλίας" και η οδός "Σουηδίας" στη σημερινή Σάμη.

Η κρατική αρωγή μερίμνησε και για την στέγαση των κατοίκων των γύρω οικισμών Τσέκα, Διχάλια, Σκαλιά και Λειβαθηνάτα οι οποίοι κατέβηκαν στη Σάμη. Το λιμάνι ξαναλειτούργησε και δέχτηκε τα πρώτα πλοία.

Από τότε για πολλούς ο Σεισμός ήταν κι σωσμός που διώχτηκε η παλιά λήθη και νέα πνοή και βιώματα γράφονται από τότε στις καθημερινές σελίδες.

Η Σάμη, η πρώτη πληγείσα πόλη του νησιού μας, η βαθύσκιωτη από τα περνάρια πόλη της Κεφαλονιάς, βρήκε το ρυθμό της και σήμερα συνεχίζει να βιώνει μέσα από την ελλαδική μοίρα μια πορεία αισιόδοξη που ατενίζει το μέλλον με χαρά και ελπίδα.

Πηγή: Γεράσιμος Γαλανός, Γιώργος Αποστολάτος, «Για κάτι που χάθηκε και με πονά», Εόρτια Σάμης 2003, Έκδοση ΔΕΤΑΠ Δήμου Σάμης.