Δήμος Κεφαλληνίας

ΔΗΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

Μάκης Φόρτες

Είναι προφανές ότι ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου όταν δήλωνε για το «πρόγραμμα Καλλικράτης» πως «ο λαός μας ψήφισε για να κάνουμε αλλαγές και όχι μερεμέτια», δεν γνώριζε πως στην Κεφαλονιά των επτά Δήμων και της μιας κοινότητας προτείνονται Δήμοι κατά το δοκούν.
Δήμος Κεφαλληνίας

Αν επιβεβαιωθεί ο Πρωθυπουργός και στην Κεφαλονιά δεν γίνουν «μερεμέτια» αλλά δημιουργηθεί ένας Δήμος (Κεφαλληνίας), θα έχει γίνει στο νησί η μεγαλύτερη αλλαγή στην πολιτική του ιστορία.

Για τρεις λόγους – ξέχωρα από αυτούς που έχουν διατυπωθεί για το σύνολο του προγράμματος..

Πρώτον, επειδή σ’ένα νησί, όπως η Κεφαλονιά, όλα είναι ενιαία και απαιτούν ενιαία αντιμετώπιση για να είναι αποτελεσματικότερη η διαχείριση τους, όπως σήμερα γίνεται με την διαχείριση των απορριμμάτων.

Από την διαχείριση των εννιά λιμανιών του νησιού (όλοι μιλάνε για ένα Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο) και την τουριστική προβολή (ενιαία γίνεται ήδη η προβολή του νησιού), μέχρι την διαχείριση των υδάτινων πόρων (σε λίγα χρόνια η ενιαία διαχείριση των υδάτων θα είναι εκ των ουκ άνευ) και την πράσινη ανάπτυξη που έρχεται νομοτελειακά ως πρωταρχική διέξοδος στα σύγχρονα προβλήματα ανάπτυξης ενός νησιού.

Δεύτερον, επειδή το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι Δήμοι σήμερα στην Κεφαλονιά είναι ήδη εκρηκτικό.

Οι δημόσιες –δημοτικές επενδύσεις με το τέλος των κοινοτικών πακέτων το 2013, θα υπάρχουν μόνο για τους ισχυρούς Δήμους και μάλιστα μέσα από νέα χρηματοδοτικά εργαλεία.

Το σχέδιο «Καλλικράτης» θα έχει αποτύχει στην Κεφαλονιά αν ενώσει την φτώχια των υπαρχόντων Δήμων.

Τρίτον, επειδή η πολιτική εκπροσώπηση του Νομού με την κατάργηση του Νομάρχη αδυνατίζει εκ των πραγμάτων. Στο νέο πολιτικό χάρτη άλλη δύναμη θα έχει ο Νομός με ένα Βουλευτή και τέσσερις Δημάρχους που ο καθένας θα είναι ταμπουρωμένος στον μικρόκοσμο του Δήμου του και άλλη με ένα Βουλευτή και δύο Δημάρχους και μάλιστα ο ένας ολόκληρης της Κεφαλονιάς και ο άλλος της Ιθάκης.

Ο πειρασμός

Όσο είναι προφανές ότι οι νέοι Δήμοι θα πρέπει να είναι ισχυροί, άλλο τόσο προφανές είναι οι αντιστάσεις που θα δημιουργηθούν.

Το ζήτημα λοιπόν είναι αν η Κυβέρνηση μπορεί να αποφύγει τις πιέσεις που δέχεται και θα προχωρήσει «να κάνει αλλαγές και όχι μερεμέτια».

Αυτό θα γίνει υπό την προϋπόθεση ότι θα αποφύγει τον πειρασμό να εφαρμόσει «τον Καλλικράτη» στην Κεφαλονιά κατά το δοκούν.

Και θα το αποφύγει αν έχει σταθερά στο μυαλό της μερικά πράγματα:

Πρώτον, ότι το νησί της Κεφαλονιάς (με 36.000 πληθυσμό) θα πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια για να θεωρηθεί ότι ανήκει στις «εύλογες εξαιρέσεις» της αρχής του «Καλλικράτη» «για κάθε νησί να αντιστοιχεί ένας Δήμος» και να δημιουργηθούν τρεις Δήμοι (κάποιοι προτείνουν και περισσότερους…).

Όταν η Χίος με 52.000 κατοίκους θα έχει ένα Δήμο, το πολύ δύο. Και στην Ρόδο με 120.000, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί ένας Δήμος (και πάντως όχι πάνω από τρεις) όπως προτείνει ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ, η πλειοψηφία των Δημάρχων και η τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ.

Δεύτερον, ότι το επιχείρημα να πάμε «στα όρια των τριών παλαιών επαρχιών» είναι ανιστόρητο. Ποτέ οι παλαιές τρεις επαρχίες στην Κεφαλονιά δεν κρίθηκαν διοικητικά και – κυρίως – εκλογικά και πολιτικά.

Άλλωστε σήμερα, οι Πρόννοι έχουν μεγαλύτερη οικονομική σχέση με το Πυργί και τη Σάμη παρά με το Αργοστόλι και η Έρισος είναι πιο κοντά, με το νέο δρόμο της Φάλαρης, με το Αργοστόλι παρά με τη Σάμη, ενώ η Πύλαρος έχει στενή σχέση (λόγω κτηνοτροφίας) με τα χωριά του Αργοστολίου.

Τρίτον, ότι στο σημείο 97 του «Καλλικράτη» αναφέρεται πως «Η μείωση του αριθμού των Δήμων σε όλη τη χώρα και συνεπώς η συγκρότησή τους σε πληθυσμιακά και χωρικά μεγαλύτερες γεωγραφικές μονάδες διευκολύνει την ανάπτυξη ενός ισχυρότερου διοικητικού συστήματος».

Παρ’όλα αυτά, προτείνεται ένας Δήμος των 6.000 κατοίκων (ο νέος Δήμος Σάμης) ο οποίος και θα είναι ο μικρότερος των «μεγάλων Δήμων» στην Περιφέρεια και από τους μικρότερους στην Ελλάδα!

Και ένας Δήμος, αυτός της Παλλικής (8.000 κάτοικοι), να παραμείνει ως έχει πληθυσμιακά και χωρικά!

Τέταρτον, ότι οι τρεις – τέσσερεις Δήμοι της Κέρκυρας θα είναι του επιπέδου των 30 με 40 χιλιάδων κατοίκων, ο ένας Δήμος της Ζακύνθου στις 40.000 και ο ένας της Λευκάδας στις 21.000;

Ότι η Ελλάδα θα έχει 370 Δήμους με μέσο πληθυσμό 30.000 κατοίκους και η Κεφαλονιά θα βιώνει το δικό της (κατά τον Πρωθυπουργό) «μερεμέτι» με ένα Δήμο των 6.000, ένα άλλο των 8.000 και τον μεγαλύτερο των …22.000.

Ότι η Πέλλα και η Ημαθία με 150.000 πληθυσμό η κάθε μία, η Πιερία με 130.000, το Κιλκίς με 90.000 και η Άρτα με 80.000, θα έχουν όπως και η Κεφαλονιά των 36.000 κατοίκων τρεις Δήμους.

Πέμπτον, ότι στο σημείο 98 του «Καλλικράτη» ρητά αναφέρεται: «Οι ΟΤΑ που θα προκύψουν από τη διαδικασία νέας χάραξης θα πρέπει να εξασφαλίζουν σε όλους τους Έλληνες πολίτες υπηρεσίες που ικανοποιούν κοινά ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια».

Όμως στην Κεφαλονιά των τριών Δήμων που προτείνονται, οι υπηρεσίες προς τους πολίτες δεν θα είναι οι ίδιες, ούτε και οι αναπτυξιακές δυνατότητες.

Άλλες θα είναι στον Δήμο (και μάλιστα πρωτεύουσα του Νομού) των 22.000 και άλλες σε αυτούς των 6 και 8 χιλιάδων.

Αν σήμερα υπάρχει τεράστια διαφορά στις παρεχόμενες υπηρεσίες και στις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες μεταξύ του Δήμου Αργοστολίου και των υπολοίπων, αύριο με τους τρεις οι διαφορές θα μεγαλώσουν.

Γιατί δηλαδή σήμερα ο Δήμος Παλλικής δεν έχει Δημοτική Αστυνομία, ΚΑΠΗ, ΔΕΥΑ, Κοινωνική Υπηρεσία και αύριο παραμένοντας στα ίδια θα αποκτήσει;

Με τι δυνατότητες ο νέος Δήμος των 6.000 της Σάμης θα παρέχει τις ίδιες υπηρεσίες στους πολίτες με αυτές του Δήμου των 22.000 στην Κεφαλονιά και πολύ περισσότερο με το μέσο Δήμο των 30.000 της Ελλάδας;

Έκτον, ότι όσοι μιλάνε για τρεις Δήμους, δεν έχουν σκεφτεί ότι και οι τρεις λόγω μεγέθους θα είναι οι φτωχοί συγγενείς στην Περιφέρεια και την χώρα, στο νέο επιχειρησιακό πρόγραμμα των 650 εκατομμυρίων ευρώ από το ΕΣΠΑ και στο νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης «ΕΛΛ.Α.Δ.Α.» (το αντίστοιχο με τον «Θησέα»), που προβλέπει «ο Καλλικράτης».

Αλλά και μέσα στο νησί θα αναπτυχθούν δύο ταχύτητες διαφορετικής αξιοποίησης των πόρων, άρα και δύο ταχύτητες ανάπτυξης, μεταξύ του μεγάλου Δήμου και των άλλων δύο.

Το 60% (τουλάχιστον) των διαθεσίμων πόρων από τα παραπάνω προγράμματα, θα πηγαίνει στον Δήμο της Κρανιάς, το 22% στον Δήμο Παλλικής και το 18% στον Δήμο Σάμης!

Έβδομον, ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση του «προγράμματος Καλλικράτης» παραείναι σοβαρή για να ναυαγήσει σε εφήμερες λογικές.

Και η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση αν δεν οδηγήσει ΤΩΡΑ σε ένα Δήμο με πληθυσμό 36.000 ολόκληρη την Κεφαλονιά, σε λίγα χρόνια είναι βέβαιο ότι θα είναι πάνδημη απαίτηση.

Υ.Γ. 1. Η 16χρονη παρουσία μου στην τοπική αυτοδιοίκηση με υποχρεώνει αυτή την κρίσιμη ώρα να μη σιωπήσω (όπως κάποιοι και μάλιστα «χθεσινοί» στην αυτοδιοίκηση, με συμβουλεύουν…) αλλά να τοποθετηθώ δημοσίως και να πάρω σαφή και ξεκάθαρη θέση. Μακριά από εμένα η λογική του…. «για τα ησυχότερα».

Η σιωπή δεν είναι πολιτική. Όπως πολιτική δεν είναι η μικροπολιτική.

Η στάση μου το 1998 στον Καποδίστρια, όπου επήγαμε ως Νομός στην πλέον τολμηρή απόφαση σε όλη την Ελλάδα και στον Δήμο Αργοστολίου κόντρα στο προσωπικό πολιτικό συμφέρον, σήμερα με νομιμοποιεί πολιτικά, όσο κανέναν άλλο, να υπεραμυνθώ της άποψης που επανειλημμένα έχω εκφράσει για ένα Δήμο Κεφαλληνίας.

Υ.Γ. 2. Είναι ιδιαίτερης σημασίας γεγονός, πως η ιστορική Ιόνιος Περιφέρεια θα είναι μία από τις 13 πρώτες αιρετές Περιφέρειες της Ελλάδας.

Δικαιώνονται αν όχι τίποτε άλλο, όλοι εκείνοι που πίστεψαν και αγωνίστηκαν για την ίδρυση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων αρχικά και στη συνέχεια για την διατήρησή της. Για το νέο θεσμό της αιρετής Περιφέρειας και τις προοπτικές που ανοίγονται για τα Ιόνια Νησιά αξίζει ειδική αναφορά.

Υ.Γ. 3. Είναι μεγάλο λάθος ότι σε αντίθεση με την κινητικότητα που παρατηρείται σε όλη την Ελλάδα από την επαύριον των εκλογών της 4^ης Οκτωβρίου, στην Κεφαλονιά μόλις τώρα άρχισε κάτι να κινείται. Θέλω να πιστεύω ότι η ΤΕΔΚ –ΚΙ έστω και με καθυστέρηση, θα αναλάβει εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών όπως με τον Καποδίστρια το 1997 -1998.

Υ.Γ. 4. Η κατάργηση του 42% για την εκλογή από την πρώτη Κυριακή, σε συνδυασμό με τις ταυτόχρονες εκλογές σε Δήμους και Περιφέρειες και την δυνατότητα του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη να ορίζουν Αντιδημάρχους και Αντιπεριφερειάρχες αντίστοιχα και από την αντιπολίτευση, όπως έχει δείξει η ιστορία, νοθεύουν την λαϊκή βούληση και οδηγούν σε ανομολόγητες συναλλαγές την δεύτερη Κυριακή.

Μάκης Φόρτες.