Ένα blog στο Ρουπάκι - Ίσκιος επικοινωνίας!

Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.

Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.

Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.

Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.

Να φτιάχνεις την ευτυχία του κόσμου.

Απ την Α’ λυκείου οι μαθητές σκέφτονται την πολυήμερη εκδρομή της Γ΄ Τάξης. Για τελευταία φορά όλοι μαζί θέλουν να βρεθούν μακριά απ τους γνωστούς χώρους και τα γνωστά πρόσωπα , να περάσουν λίγες μέρες χωρίς Σχολείο - φροντιστήριο - διάβασμα - οικογενειακό κήρυγμα, να ξεκουραστούν ψυχικά πριν από την τελική δοκιμασία των πανελληνίων εξετάσεων, να ξεφαντώσουν, να εκτονωθούν, να δουν ο ένας τον άλλο με τα μάτια του έφηβου.

Από πολύ νωρίς με διάφορες δραστηριότητες μαζεύουν χρήματα και πληροφορίες, φτιάχνουν προγράμματα και περιμένουν με αγωνία την πραγματοποίηση του ονείρου τους.

Φέτος για διάφορους λόγους, άλλους δικαιολογημένους και άλλους αδικαιολόγητους, το όνειρο της πολυήμερης εκδρομής των μαθητών της Γ’ Τάξης του 2ου Γενικού Λυκείου Αργοστολίου δεν έγινε πραγματικότητα. Οι μαθητές θύμωσαν, έβρισαν, έκαναν αποχή διαμαρτυρίας , κατηγορήθηκαν για ανάρμοστη συμπεριφορά και τελικά συμβιβάστηκαν με την πραγματικότητα.

Τουλάχιστον έτσι φαινόταν. Μέχρι που κυκλοφόρησε για δεύτερη φορά το περιοδικό του σχολείου «Πολύτροπο» γραμμένο απ' τα παιδιά και αφιερωμένο στο Γιάννη Ρίτσο και μαθεύτηκε το πώς διαχειρίστηκαν τα χρήματα που μάζευαν για την εκδρομή τους. Ένα μικρό μέρος το διέθεσαν για την έκδοση του περιοδικού και τα υπόλοιπα (2000 ευρώ) τα πρόσφεραν στο φιλανθρωπικό σωματείο «ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΩΡΙΑ SOS ΕΛΛΑΔΟΣ». Λίγο πριν τις Πανελλήνιες εξετάσεις κοινοποιήθηκε στους μαθητές το παρακάτω γράμμα.

Προς
τους μαθητές της Γ’ τάξης
του 2ου Λυκείου Αργοστολίου Κεφαλληνίας
Αθήνα , 6/4/2009


Αγαπητά μας παιδιά,

Με ιδιαίτερη συγκίνηση δεχθήκαμε στα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος τη δωρεά σας των 2000,00 Ευρώ για την ενίσχυση του έργου μας.

Η βοήθεια σας είναι πολύτιμη. Μα πάνω απ΄ όλα η αγάπη και η συμπαράστασή σας, μας γεμίζει δύναμη ψυχική, που τόσο χρειάζεται στην προσπάθεια που κάνουμε.

Είναι όμως σίγουρο ότι το έργο που αρχίσαμε θα συνεχίζεται, γιατί έχει φίλους του ανθρώπους όπως εσείς, που από παιδιά καλλιεργούν μέσα τους υψηλά αισθήματα ανθρωπισμού, ευθύνης και αλληλοβοήθειας.

Παρακαλούμε δεχθείτε τις θερμότερες ευχαριστίες του Διοικητικού συμβουλίου μας και τις πιο ζεστές ευχές για κάθε πρόοδο στη σχολική και προσωπική σας ζωή.

Με εκτίμηση,


Για τα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος
Άννη Κατσούλη.



Την αρχική έκπληξη για τις ενέργειες των παιδιών ακολούθησε η εξής ερώτηση:

Γιατί φερθήκατε έτσι; Γιατί δεν κρατήσατε τα χρήματα για τον εαυτό σας; Γιατί σκεφτήκατε τα Παιδικά χωριά; Μήπως κάποιος σας καθοδήγησε;

Η απάντηση δόθηκε αυθόρμητα με αφοπλιστική ειλικρίνεια και πληρότητα:

Στην αρχή σκεφτήκαμε να τα μοιραστούμε αλλά αυτό δεν μας φάνηκε δίκαιο, γιατί δεν είχαν όλοι ασχοληθεί και προσφέρει το ίδιο. Μετά σκεφτήκαμε ότι η κοινωνία μας έδωσε τα χρήματα για να πάμε εκδρομή και αφού αυτό δεν έγινε, έπρεπε να τα επιστρέψουμε. Γι αυτό αποφασίσαμε να τα χαρίσουμε στα Παιδικά Χωριά.

Ο Γιάννης Ρίτσος κάπου γράφει: «Δεν είναι να μάθεις μόνο εκείνο που είσαι. Είναι να γίνεις ό,τι ζητάει η ευτυχία του κόσμου, να φτιάχνεις την ευτυχία του κόσμου.».

Οι μαθητές της Γ’ Τάξης του 2ου Γενικού Λυκείου Αργοστολίου φαίνεται να γνωρίζουν πώς να φτιάχνουν την ευτυχία του κόσμου.

Γονείς , διδάσκοντες , διευθυντές, κυβερνητικοί παράγοντες και όσοι διαβάσετε αυτό το κείμενο χαρείτε για τα παιδιά και συγχρόνως διδαχθείτε από τις πράξεις τους.


Αργοστόλι 17/06/2009
Π.Π.Δ.Κ.Φ.Μ
Άρθρο Αναγνώστη

4 σχόλια:

  1. ΚΟΝΤΡΑΣΤΑΡΟΣ (ΑΠΟ)19 Ιουν 2009, 1:32:00 π.μ.

    Άκου ν' ακούσεις!
    Το ποίημα όπου γραμμένο στη βλύχα
    για 'σένα άγνωστε νέε.
    ΜΕΝΩ ΑΠΌΧΗΡΟΣ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ!

    μες το ΑΠΌσκοτο,στου ήλιου την ΑΠΟρριξιά στην άδικη ΑΠΟμοιρασιά, κάνεις ΑΠΟμονή!...κι είσαι νιός!
    ΑΠΟμαζώματα παντού στα γερόντικα μυαλά, κι όλα για 'σένα δίχος ΑΠΟλοή...ΑΠΟκατάντια,ΑΠΟκουτιά, κι είσαι νιός!
    στ' ΑΠΌγιορτα ντροπή, στ' ΑΠΌδειπνα ο ύπνος, στα μάτια σου ο ΑΠΟβροχάρης και είσαι νιός!
    ΑΠΌζαβα οι ΑΠΟκαρπίτες στην ΑΠΟκατάντια τους να σ' έχουν ΑΠΟκούμπι τους, ν' ΑΠΟκουρλαίνεσαι που δεν ΑΠΟκρένωντε και να 'σαι νιός!
    ΑΠΌλαμπρα θα γεννηθείς και αντρεύοντας θ' ΑΠΟτιμάς ΑΠΟρφυμμένος την αλήθεια και θα 'σαι νιός!
    θ' ΑΠΟσκεπάσεις τ' όνειρο, ΑΠΟρριξιά κι ΑΠΌσταχτα θα ζήσεις...ΑΠΟξαρκής,ΑΠΌξουθε...ΑΠΟξαρκής, ΑΠΌπατος κι ΑΠΟρπισιά...ΑΠΟξαρκής ΑΠΌξου, ΑΠΌνζα κι είσαι νιός!
    με λίγα ΑΠΟμπούκουνα και στάλες ΑΠΟνίματα θα σε βολέψουν, κι ύστερα...θα πεις: ΑΠΟμπρί είμουνα ...νιός...τώρα είμαι ΑΠΟκάτου, είναι ΑΠΌφελο,έγινα ΑΠΌσταχτο των πολλώνε, στ' ΑΠΟτσακίδια η ερπίδα μου...ΑΠΟλιώρα είμουνα νιός, τώρα ΑΠΟλάω τον άνθρωπο, ΑΠΟζυγώνω τα ονείρατα και ΑΠΟδώνω
    ένας
    άπ' τα ίδια...
    ΑΠΟλυώρα είμουνα ...νιός...τώρανες...ότι θέλουνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "ΝΙΕ" Κοντράσταρε,μακάρι να ΄σαι πάντα νιός, αλλά εμένα του φουκαρά μου πετιούνται τα μάτια όξου για να σε "πιάσω", αν σε πιάνω σε όλα βέβαια. Οι πραγματικά νιοί βρε αθεόφοβε πως θα σε καταλάβουν; Νέρωσέτο λίγο έτσι μια ιδεούλα πατρίδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΟΝΤΡΑΣΤΑΡΟΣ21 Ιουν 2009, 1:01:00 π.μ.

    ποτές άκουα στη ρομπόλα μου!!

    Ψυχή μου, μάτια μου , ανώνυμέ μου !
    Τα ποιηματικά θέλουνε γρατζούνισμα και οι ερμηνείες διάφορες...Οι αλήθειες παίδεμα κι ο νους σκαλίσματα...Δεν έχει νόημα η γρήγορη πόση!
    Τόμου και δεν είμαι γκούντης και χάμπος σχωράτεμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάλι θα το ξαναγράψω, αλλιώς τώρα. Και βέβαια δε διαψεύστηκα. Και χωρίς ίχνος υπερβολής και ανίερου παραλληλισμού θα πω τούτο: ο ΚΟΝΤΡΑΣΤΑΡΟΣ συνέχεια μας εκπλήσσει. Συνεχίζει ακάθεκτος την παράδοση του μεγάλου κεφαλονίτιτκου πνεύματος. Πού πίσω από την επιφάνεια, τη σάτιρα και το καυστικό χιούμορ κρύβει γενέθλιες στάσεις ζωής. Λοιπόν, ΚΟΝΤΡΑΣΤΑΡΕ συνέχισε την πορεία σου, την ...πεζή και την ...ποιητική. Με τούτο το δημιούργημά σου θα έλεγα ότι δίνεις συνάμα και μια απάντηση στο ποίημα του R. Kipling "Αν...". Ακριβώς όπως έκανε σε ανάλογες περιπτώσεις και ο αείποτε συμπολίτης μας Μικέλης Άβλιχος.
    "major arx" το αστερόεν

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.