Ένα blog στο Ρουπάκι - Ίσκιος επικοινωνίας!

Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.

Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.

Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.

Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.

Παρουσίαση Βιβλίου - Πολυτεχνείο 1973


Το βιβλίο "Κεφαλονίτες και Ιθακήσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου" θα παρουσιαστεί στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου «Ο Κέφαλος», τη Δευτέρα, 22 Ιουνίου, ώρα 8 μ.μ. Ομιλητές θα είναι το μέλος – τότε- της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου Αριάδνη Αλαβάνου, μεταφράστρια βιβλίων και ο Φανούρης Βώρος Δρ. Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

Π. Πετράτος

1 σχόλιο:

  1. Θα κακοκαρδίσω ίσως με διαολοστείλουν και μερικοί, αλλά δεν θα μπορέσω να διαβάσω ένα τέτοιο βιβλίο. Μου θυμίζει τον παππού «εκεί λοιπόν στο Εσκί Σεχίρ…..». Δηλαδή γιατί γράφτηκε, για να δείξουν κάποιοι τα θετικά αποτελέσματα της κίνησης ώστε να παραδειγματιστούν οι επόμενοι; Σε τι ακριβώς; Πριν τη χούντα υπήρχε και λίγο φιλότιμο, τα μεταπολιτευτικά χρόνια γνωρίζει κάποιος τη λέξη; Για να αναδειχθούν πράξεις ηρωισμού; Αν ναι τότε πόσα βιβλία έπρεπε να γραφτούν για την περίοδο 1940-48; Το ότι ήταν μια καλοστημένη «εξέγερση» όπως ιστορικά έχει αποδειχτεί, τουλάχιστον από τα αποτελέσματα και σκοτώθηκαν, δάρθηκαν ανηλεώς, στιγματίστηκαν, άτομα αγνά που το αίμα τους έβραζε για μια καλύτερη ζωή, για μια Ελλάδα του δικαίου και της αξιοκρατίας, κανείς δεν ξέρει τίποτα; Και καλά όλοι καβάλησαν πάνω στο πλοίο της εξέγερσης και βολεύτηκαν, ώστε και οι προς τα αριστερά τότε συσπειρώσεις να ξεχνούν το «παιδιά κάντετη γιατί φαίνεται προβοκάτσια»; Όλοι ήρωες πολλοί καλά. Και πράγματι υπήρξαν ήρωες αλλά ποιοι; Αυτοί που συμμετείχαν αγνά χωρίς να προσδοκούν συμφέροντα. Οι μαλά… δηλαδή κατά την μεταπολυτεχνική κουλτούρα. Αμφιβάλει κανείς ότι μέσα στο Πολυτεχνείο ο ένας στους δύο ήταν πράκτορας πολυσύνθετων και μη μυστικών υπηρεσιών; Για φοιτητές και μη συζητάω, για ρωτήστε την κ Αλαβάνου αν γνώριζε το τι θα γινόταν το βράδυ της Παρασκευής; Και αν το γνώριζε τι ακριβώς έκανε; (Δεν κάνω προσωπική επίθεση, σαν μέλος στη συντονιστική επιτροπή την ρωτάω). Βέβαια ποιες συντονιστικές επιτροπές, αν εξαιρέσει κανείς 6-7 άτομα, φούμαρα κοινώς, κανείς δεν έλεγχε την κατάσταση, πήγαινε εκεί που έπρεπε να πάει πάντα ελεγχόμενη από τους πράκτορες: Την ανάδειξη του Ιωαννίδη με τα γνωστά αποτελέσματα.
    Πάντως εκεί στα ΚΑΠΙ θα έχει πέραση. «Εκεί λοιπόν στο Εσκί Σεχίρ που μας πήγαν σα ζώα για σφαγή, βασιλιάδες και λοιποί…» Ναι ναι παππούλη συνέχισε…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.