Από το Σύμπαν στη Γη, την Ελλάδα στην Κεφαλονιά, από τη Σάμη Πάνωθέ μου και από Μέσαθέ μου στο Βόθρο μου.
Αδαλός στην Ήμας
Ούλοι είμαστάνε σοφοί !!! και ούλες τσι άποψες, απόψε τσι παραδεχόμαστε! Αντίς να παραργατάρουμε τα φκιασίδια τσι ανωτέρας πλανητάρκηκης ευρωσαρωτικής πολιορκίας μετριασμένου εύρους. Αντίς να βουβαινόμαστε εμείς, ατόματα που το βέλος τσι τοξοκλανιάς μας έπιανε μέχρι τσου μιστούς, τσι μπομποφανίες, τα παλαμάκια και τα αερικά! Έχουμε και άποψη για το μέλλον του τόπου, γιατί ξέβρουμε! Ξέβρουμε πολύ καλά!! Ξέβρουμε πάρα πολύ καλά τι θα γενεί στο μέλλονε!!! Ορέ μπράβο μας!!! Κι ο λαός κολοκάθεται και ακούει όπως πάντα ερμοέξυπνος! Ακούγει πολύ καλά!! Ακούγει πάρα πολύ καλά τσι άποψες μέχρι να έχει κι ευκειός τη δική του… Τι δικιά σου, τι δικιά μου…
Και στο φινάλε θα έχουμε ούλοι μία άποψη! Θα ημπορούμε να κατακεφαλιαζόμαστε… με άποψη… Όπως χρόόόόνια οπίσω, έτσι και τώρα μετά την καταδίκη και ομπρί την εκτέλεσή τση, μας αφήνανε λίγωνε καιρό να έχουμε άποψη! Μόνο που οι απόψεις ήτονε απόψεις τσου, παρα όξου δε γλέπαμε !
---------------------------------------------------------------
Απά στο σύμπαν τηράνε οι Ούφιδες τσου γήινους οσά πειραματόζωα… από κάτου από τα στρώματα τση ατμόσφαιρας στη Γης οι Οβραίοι, οι Εγγλέζες και νάου οι Γιορμανέοι κάνουνε κουμάντα πειραματικά και ξεκολαρίες χρόόόόνια απά τσου εξαγορασμένους ρουφιάνους, φιλόδοξους, ξεβρακοδημοκρατοπατριώτες μας!
Στην Ελάδα όπου πούλησαν το ένα (λ) τση χώρας οι ψηφολαγνέοι που χειροκροτούμε και κάνουμε τα κουράδια τσου κόνισμα … Βάνουνε παραμπαστούς
Και πρέσβειδες, Τζούλιες και λάπατα να μας πουν ότι και με ένα (λ) το ίδιο διαβάζεται η χώρα! Και τόμου και τηνε γυρίσεις ανάποδα θα την κρένουμε Αδάλε.
--------------------------------
Ο Αδάλος ήτανε ένα βουνίσιο λουλουδικό που αλλάζει χρώματα απά στη μέρα και ανάλογα ποιος το κοιτά και από πούθε!
Στη Κιοφαλονιά έχουμε από δαύτα στην Αγιά Παρασκευή στα Τρωιανάτα και καμπόσα στη Λανού. Ούλοι βγάνουνε τα μάτια τσου, σε κάποιους αρέσει το πουρνό σε άλλους τ’ απόγιομα σε άλλους πάλε μία αρέκει μία δεν αρέκει… Χάνουνται στα λόγατα… είναι Αδαλός; δεν είναι; Στην Κιοφαλονιά το λοιπό που η Ελάδα (λ) την έχει γραμμένη, την έχει δηλαδής για πειράματα ! Υπάρχει ένα χωριό, η ΄Ημας…
Κάπου εκεί κοντά ζει ένας καλός φίλος ο Σταράτος που (σκι-ά-ζεται) καμιά βολά κάτου απ’ το ρουπάκι. Ευκείνωνε δε το νε ξεγελάς, ξεχωρίζει τον Αδαλό από ένα μίλι μακριά… βάλε και λίγο σκοτάδι μέσα! Το λοιπόν μια βολά στο Ιλότσογρα που παντοτινά είχε το χωριό μας για πειράματα και τσου χωριανούς για πειραματόζωα,
Ο Σταράτος επούλαε, στην πόλη, κάρβουνο, πάγο, σκουτιά απ’ τη Βενετιά η κάστανα
ανάλοα την εποχή τα κέφια του η τη ζήτηση. Ένα το λοιπό μεσημέρι που ο λαός του νησιού εγλένταε την ένωση, (αντίς να βαρεί το καύκαλό του σε καμιά λάτρα!!!)
'Ηρτανε κάτι καλόπαιδα απ’ το Ιρύοξηλ ο ένας και την πρωτεύουσα ο άλλος… και τι λέτε ότι επουλάανε;;; Α Δ Α Λ Ο Υ Σ σε γλάστρες!
Τσου λέει λοιπό ο Σταράτος, ορές λεβέντες λελούδι του βουνού δε κάθεται στη γλάστρα!
Και γιατίς δε κάθεται;;; το γλέπεις να χορεύει;
Έξυπνα ο Σταράτος μη φάει και καμιά, τσου ρωτά: Α θα τα πέρασα για θρουμποκούμαρα! Και πόσο πουλήτε τη γλάστρα;
Δε μπουλούμε τη γλάστρα! Το βουτάμε το τραβάμε απ’ το σκινόχωμα και το θηλυκώνουμε σε κόλα.
Σε τριάντα μινούτα είχανε ξεπουλήσει!!! Μωρέ !... κάθε πρώτη του μήνα κάνανε ευκήνη τη δουλειά… Μπα γιέ μου, επήρανε και ούλοι όσοι είχανε ξαναπάρει!!! και με χαρά που τσου μαραθήκανε μπρει τα τηράξει του ήλιου το φως!
Στον ένανε ελέανε πως δεν είχανε ήλιο στον άλωνε πως θέλανε λιγότερο πότισμα σε άλωνε πως το ξερό σιρόκο τα στενοχωρεί, κι άλλα τέτοια. Μια ολόκληρη πόλη πολέμιε να θρέψει τον κοκκινολαίμη στο κλουβί και τη σαρδέλα στο μοροφίντο.
Είδε κι απόειδε ο Σταράτος και σονάρισε μέσαθέ του: Όλα τα κιλίμια και τα πλούσια που πουλώ δε με κρατάνε. Τούτοι με τα βουνόχορτα κάμανε οβολούς αβέρτα!
Και έκαμε τη σκέψη που… κι εγώ κι όλοι σχεδόν οι χωριανοί θα την εκάναμε … Και να ο Σταράτος να πουλεί Αδαλούς στην Ήμας στο χωργιό. Αλλά όχι για λουλουδικά ! Για λάχανα!
Μάτσο οι Αδαλοί!! Αδαλός για σαλάτα, για συνοδοί στα ψητά, στα ψάρια, Αδαλός πίτα …
Άλλοι τρέχανε στο Σπετσιέρη άλλοι στον Ντοτόρο, άλλοι ξερνάγανε, άλλοι χεστήκανε! Ο φίλος μου ο Σταράτος πολύ γρήγορα μετανόησε και τσου έλεε την αλήθεια μα ήτανε αργά! Κανένας δε τονε πίστευε… Εκειό το παραλήρημα ήτονε άλλο πράμα! Στην πίτα τσου πείραξε ελέανε το φύλο. Στη σαλάτα το θιακό.
Εγώ παρακαλάω έλεε ο άλλος για τσιρλιό! Εξέρασα κι ανάσανα είπε κάποιος!
Ο Σταράτος ο μαγκούφης τα ‘χε χαμένα. Απαράτησε τσι μπίζινες που τώρα κάνουνε άλλοι, με ωραίο περιτύλιγμα με κάρτα και άδεια τση ΚΟΕ… Αμέ! Με το συμπάθιο χωριανοί… για να λέμε και τα βούσκα βούσκα… να …ε μη τα ρίχνουμε και ούλα τσου Αδαλούς ο Σταράτος μπορεί να μη δοκίμασε… Εγώ όμως … ουουουου!!
Και να σας πω …μου έσιαξε τη διάθεση …Εμέ δε μ’ έστειλε στο ντοτόρο
Παρί… το βόθρο γιόμισα στο πι και φι κι έβγαλα τ’ άντερά μου πέντε έξι βολές ευκιό ήτο ούλο...
Δε μπέθανα κι όλας!!!