Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.
Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.
Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.
Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.
1η Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου
Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΚΕΤΑΠ Σάμης το video από την πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σάμης, της 15ης Ιανουαρίου 2010.
Μα που ; πως ; που ναι τα ομιλητά και τα λόγατα; Τι να πατήσω μωρές παιδιά να γδω;;; Δε γλέπω τίποτσι!!! Μια ζωγράφιτσα μόνο τηράω και το πλέυ δε πατικώνεται! Μήπως χάλασε το μεγάφωνό μου ; τήρα σέστα! ΚΟΝΤΡΑΣΤΑΡΟΣ
Το φτιάξαμε - τώρα η φωτογραφία είναι και σύνδεση στην σελίδα της ΚΕΤΑΠ. Ευχαριστούμε Κοντραστάρε για την επισήμανση - αναμένουμε και σχολιασμό του video...
Αγαπημένο ρουπάκι ( από τη ρίζα μέχρι τα αψίλα σου ) όπου τση σκιά σου τη δροσιά παρηγορεύωμαι κάνε να γδω τα συβούλια ο καψερός!!! Κι η αφεντιά μου θα κάμει το σκολιασμό το πρέπωντα! Πατώ ούλα τα μπιχλιμπίδια και τα τσίρτσουλα του νοτεμπουκιού μου και δε γλέπω !( δεν έχασα το φως μου ) Το έργο δε ακρουμένωμε ! Υ.Γ. Απειλώ : ΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ 30 ΏΡΕΣ ΔΕ ΠΑΙΞΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ …ΘΑ ΣΚΟΛΙΑΣΩ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!!! Κοντραστάρος
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΑΜΗΣ ή ΟΙ ΩΔΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ
Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι, αφόρητα κάποιοι, μάλλον μόνοι που έχουν δομημένο λόγο και τα λένε χύμα και βέβαια τεκμηριωμένα.
Πού, λοπόν, κύριοι της κάθε φορά πλειοψηφίας, είναι τα έργα σας; Του πολιτισμού; τα αρχαία κάστρα, τα ψηφιδωτά, τα παλαιολιθικά σπήλαια, οι αρχαίες κρήνες, οι αρχαίοι ναοί,τα γεφύρια του χρόνου, η ιστορία, ανεξάντλητα όλα, έκθαμβα μένουν και μειδιώντας πού και πού σας κογιονάρουνε. Και βέβαια δεν τα βλέπετε. Καλά ίχνος, έστω ματαιοδοξίας και έστω, έστω υστεροφημίας σ' αυτόν τον έρμο τόπο; Τι έργα θα παραδώσετε στους μετεγενέστερους; που θα βλέπουν όλα τα προαναφερόμενα να τα σβήνει σιγά σιγά ο χρόνος. Ας αφήσουμε τουλάχιστον ένα δρόμο άσκαφτο για να βρουν αύριο τα εγγόνια μας κάποια απομεινάρια, όσα εμείς δεν έχουμε στείλει στον ανεμορούφουλα, για να κάμουν τη Σάμη πραγματικά άξιο επίσκεψης τόπο και όχι πέρασμα άνυδρο μιας σκόνης του χρόνου και βρωμερός αέρας εξατμίσεων μηχανών.
Καλά, το σπηλαιολογικό πάρκο έχει γίνει ανέκδοτο. Μια ωδή του χρειάζεται. Πού είσαι, ρε, Κοντραστάρε; σίγησες τελευταία. Γράψε μια ωδή με σκληρούς στίχους για το σπηλαιολογικό πάρκο. Γιατί άλλιώς με αυτά που βλέπει θα τσαντιστεί και θα γκρεμιστεί!
Α! βέβαια, άνέκδοτο θα γίνει και ο λεγόμενος βιολογικός. Ποιος θα μας προσκαλέσει στα εγκαίνιά του, την πρωταπριλιά του 5786 μ.χ; Να φορέσουμε παπιγιόν και ρεντικότες, φράκα και ημίψηλα να στολιστούμε απά στο βάθρο που θα μας στήσουνε; Φανταστείτε, πώς θα φαντάζουμε!
Και να μην πω βέβαια για μια έρμη βιβλιοθήκη. Αλλά να σας προτείνω κάτι. Δε χρειάζεται πια. Τα ηλεκτρονικά βιβλία μας σώσανε. Φτιάξτε το λοιπόν, μια τρύπα, να σαν εκείνο το έκπαγλο κτήριο του λιμεναρχείου, κείνη την παραγκούλα δηλαδή, κόσμημα για το έμπα της Σάμης. Βάλτε μέσα έναν υπολογιστή και όλα θα λυθούνε. Μια άλλη ωδή, λοιπόν, χρειάζεται για τη βιβλιοθήκη. Ή μάλλον ρέκβιεμ.
Α! και μια άλλη ωδή για τη λέσχη πολιτισμού της νεολαίας. Μα ποιας νεολαίας; Δεν το έχω και τίποτε να μας αποδείξει κάποιος ότι δεν υπάρχει νεολαία στη Σάμη. Αλλά μπορεί και να έχει δίκιο. Μια ωδή, λοιπόν ή μάλλον ένα παιάνας για τη νεολαία που εγώ, είμαι σίγουρος, ότι υπάρχει όχι μόνο στην ηλικία αλλά και στα μυαλά πολλών, μα πολλών και δεν έχει πει την τελευταία ούτε καν την πρώτη λέξη. Ως, τότε, μπορείτε κύριοι, φουμέρνοντας να επαναπαύεστε στις δάφνες σας, όπως θα έλεγε κι ο ποιητής.
Κι οι δρόμοι, βέβαια, τραγουδούν, το δικό τους τραγούδι. Αυτοί δεν θέλουν ωδή. Τραγουδούν ένα τραγούδι σκονισμένο και πέτρινο κι άμα μιλήσουν, ε, τι έχουν να πουν. Μα δεν τους ακούμε. Μιλάνε σιγά γιατί δεν φοβούνται!Εδώ, δε φοβηθήκανε τα πολεμικά τραγούδια και τις ορδές των λεγεωνάριων της Ρώμης, της Βενετιάς και της Ηγγλετέρας.
Και ακούστε κύριοι, δεν είναι καιρός να λέμε πια ότι κάνατε θετικό έργο. Και βεβαίως κάνατε. Μπορεί και αρκετό. Αλλά όχι το παραπάνω έργο που χρειάζεται ο χρόνος και η ιστορία αυτού του τόπου. Και πρωτίστως η νέα γενιά.
Για να μην παρεξηγηθώ, οι τρεις πρώτες γραμμές του κειμένου μου αναφέρονται όχι στη συνέχεια, δηλαδή στα γραφόμενα από την αφεντιά μου, αλλά από το βίντεο (1η συνεδρίαση της 15-1-10) που είδα. Γιατί πράγματι, υπάρχουν ελάχιστοι, που αρθρώνουν χρόνια, μονότονα, δυστυχώς ή ευτυχώς ένα σοβαρό, δομημένο λόγο στο δημοτικό συμβούλιο. Ποιος όμως να τους ακούσει; Αυτοί όμως επιμένουν. Χαρά στο κουράγιο τους. Τώρα, φίλε,όσο για το χτεσινό βίντεο, δεν το είδα, αναμένω και μένω με ...εφ' όπλου ηλεκτρονική πένα...
ντροπή - κατάντια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα που ; πως ; που ναι τα ομιλητά και τα λόγατα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πατήσω μωρές παιδιά να γδω;;; Δε γλέπω τίποτσι!!!
Μια ζωγράφιτσα μόνο τηράω και το πλέυ δε πατικώνεται!
Μήπως χάλασε το μεγάφωνό μου ; τήρα σέστα!
ΚΟΝΤΡΑΣΤΑΡΟΣ
Το φτιάξαμε - τώρα η φωτογραφία είναι και σύνδεση στην σελίδα της ΚΕΤΑΠ. Ευχαριστούμε Κοντραστάρε για την επισήμανση - αναμένουμε και σχολιασμό του video...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο ρουπάκι ( από τη ρίζα μέχρι τα αψίλα σου ) όπου τση σκιά σου
ΑπάντησηΔιαγραφήτη δροσιά παρηγορεύωμαι κάνε να γδω τα συβούλια ο καψερός!!! Κι η
αφεντιά μου θα κάμει το σκολιασμό το πρέπωντα!
Πατώ ούλα τα μπιχλιμπίδια και τα τσίρτσουλα του νοτεμπουκιού μου και δε
γλέπω !( δεν έχασα το φως μου ) Το έργο δε ακρουμένωμε !
Υ.Γ.
Απειλώ :
ΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ 30 ΏΡΕΣ ΔΕ ΠΑΙΞΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ …ΘΑ ΣΚΟΛΙΑΣΩ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!!! Κοντραστάρος
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗΣ ΣΑΜΗΣ ή ΟΙ ΩΔΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ
Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι, αφόρητα κάποιοι, μάλλον μόνοι που έχουν δομημένο λόγο και τα λένε χύμα και βέβαια τεκμηριωμένα.
Πού, λοπόν, κύριοι της κάθε φορά πλειοψηφίας, είναι τα έργα σας;
Του πολιτισμού;
τα αρχαία κάστρα, τα ψηφιδωτά, τα παλαιολιθικά σπήλαια, οι αρχαίες κρήνες, οι αρχαίοι ναοί,τα γεφύρια του χρόνου, η ιστορία, ανεξάντλητα όλα, έκθαμβα μένουν και μειδιώντας πού και πού σας κογιονάρουνε. Και βέβαια δεν τα βλέπετε. Καλά ίχνος, έστω ματαιοδοξίας και έστω, έστω υστεροφημίας σ' αυτόν τον έρμο τόπο; Τι έργα θα παραδώσετε στους μετεγενέστερους; που θα βλέπουν όλα τα προαναφερόμενα να τα σβήνει σιγά σιγά ο χρόνος. Ας αφήσουμε τουλάχιστον ένα δρόμο άσκαφτο για να βρουν αύριο τα εγγόνια μας κάποια απομεινάρια, όσα εμείς δεν έχουμε στείλει στον ανεμορούφουλα, για να κάμουν τη Σάμη πραγματικά άξιο επίσκεψης τόπο και όχι πέρασμα άνυδρο μιας σκόνης του χρόνου και βρωμερός αέρας εξατμίσεων μηχανών.
Καλά, το σπηλαιολογικό πάρκο έχει γίνει ανέκδοτο. Μια ωδή του χρειάζεται. Πού είσαι, ρε, Κοντραστάρε; σίγησες τελευταία. Γράψε μια ωδή με σκληρούς στίχους για το σπηλαιολογικό πάρκο. Γιατί άλλιώς με αυτά που βλέπει θα τσαντιστεί και θα γκρεμιστεί!
Α! βέβαια, άνέκδοτο θα γίνει και ο λεγόμενος βιολογικός. Ποιος θα μας προσκαλέσει στα εγκαίνιά του, την πρωταπριλιά του 5786 μ.χ; Να φορέσουμε παπιγιόν και ρεντικότες, φράκα και ημίψηλα να στολιστούμε απά στο βάθρο που θα μας στήσουνε; Φανταστείτε, πώς θα φαντάζουμε!
Και να μην πω βέβαια για μια έρμη βιβλιοθήκη. Αλλά να σας προτείνω κάτι. Δε χρειάζεται πια. Τα ηλεκτρονικά βιβλία μας σώσανε. Φτιάξτε το λοιπόν, μια τρύπα, να σαν εκείνο το έκπαγλο κτήριο του λιμεναρχείου, κείνη την παραγκούλα δηλαδή, κόσμημα για το έμπα της Σάμης. Βάλτε μέσα έναν υπολογιστή και όλα θα λυθούνε. Μια άλλη ωδή, λοιπόν, χρειάζεται για τη βιβλιοθήκη. Ή μάλλον ρέκβιεμ.
Α! και μια άλλη ωδή για τη λέσχη πολιτισμού της νεολαίας. Μα ποιας νεολαίας; Δεν το έχω και τίποτε να μας αποδείξει κάποιος ότι δεν υπάρχει νεολαία στη Σάμη. Αλλά μπορεί και να έχει δίκιο. Μια ωδή, λοιπόν ή μάλλον ένα παιάνας για τη νεολαία που εγώ, είμαι σίγουρος, ότι υπάρχει όχι μόνο στην ηλικία αλλά και στα μυαλά πολλών, μα πολλών και δεν έχει πει την τελευταία ούτε καν την πρώτη λέξη. Ως, τότε, μπορείτε κύριοι, φουμέρνοντας να επαναπαύεστε στις δάφνες σας, όπως θα έλεγε κι ο ποιητής.
Κι οι δρόμοι, βέβαια, τραγουδούν, το δικό τους τραγούδι. Αυτοί δεν θέλουν ωδή. Τραγουδούν ένα τραγούδι σκονισμένο και πέτρινο κι άμα μιλήσουν, ε, τι έχουν να πουν. Μα δεν τους ακούμε. Μιλάνε σιγά γιατί δεν φοβούνται!Εδώ, δε φοβηθήκανε τα πολεμικά τραγούδια και τις ορδές των λεγεωνάριων της Ρώμης, της Βενετιάς και της Ηγγλετέρας.
Και ακούστε κύριοι, δεν είναι καιρός να λέμε πια ότι κάνατε θετικό έργο. Και βεβαίως κάνατε. Μπορεί και αρκετό. Αλλά όχι το παραπάνω έργο που χρειάζεται ο χρόνος και η ιστορία αυτού του τόπου. Και πρωτίστως η νέα γενιά.
MAJOR ARX
Ντροπή;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάντια;;;;;
Και πού να δεις τί έγινε χτες συνονόματε ανώνυμε..........
Για να μην παρεξηγηθώ, οι τρεις πρώτες γραμμές του κειμένου μου αναφέρονται όχι στη συνέχεια, δηλαδή στα γραφόμενα από την αφεντιά μου, αλλά από το βίντεο (1η συνεδρίαση της 15-1-10) που είδα. Γιατί πράγματι, υπάρχουν ελάχιστοι, που αρθρώνουν χρόνια, μονότονα, δυστυχώς ή ευτυχώς ένα σοβαρό, δομημένο λόγο στο δημοτικό συμβούλιο. Ποιος όμως να τους ακούσει; Αυτοί όμως επιμένουν. Χαρά στο κουράγιο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, φίλε,όσο για το χτεσινό βίντεο, δεν το είδα, αναμένω και μένω με ...εφ' όπλου ηλεκτρονική πένα...
MAJOR ARX
Στενόχωροι να σας χαρώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε νέφαλα χωσμένοι
Τη να μιλώ τι να σιωπώ
Μια στενωσιά απομένει
Ντουλαπικά του πλυσταριού
Λούλουδα στο νταβάνι
Μια ράβδα με μεγάφωνα
…το βάζο ποιός το φτάνει
Στριμόκωλο δωμάτιο
Στριμόκωλη κι η σκέψη
Στριμόκωλη η ορπίδα μας
Του Καλλικράτη ρέψη
Πίνακες που ασυνάρτητα
Σα τα μυαλά σε σκόλη
Χαρτούρα χωρίς γράμματα
Όραμα δίχως βόλι
Κάπου κι ‘μέσα αδέρφια μου
Είναι μια σιδερώστρα
Θα βάλω εγώ τη λάβρα μου
Βάρτε μου την απλώστρα
Να σιδερώσω τ’ όνειρο
Που σκότωσα μαζί σας
Να το τηρώ ατσάκιο
Έξω από την αυλή σας
Γιατί κι εγώ κι αυτός κι εσύ
Κι ο λόγος που τηρείτε
Στο βάθος χρόνου η άγνοια
πρέπει να τιμωρείτε
κι ανοίγω πρώτος τη λακιά
σπακάδα να ‘μπω μέσα
κι οπίσω μου τηρώ λοξά
μονάχα έναν μέσα!
. . . Εμένανε !
Με το συμπάθιο… η ζωγραφιά απάνουθε μου έδωκε την έμπνευση !
Με αφόρητους σεβασμούς τσου νομοθέτες και τση εξουσίες,
Και σε κειούς που τσου επιδοτεί η ευρώπη να μην νομοθετούνε και να μην εξουσιάζουνε!
Αδέρφι, Κονραστάρο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λες καλά και χύμα
χαίρομαι οπού όλα τα 'βαλες
σ' ένα φευγάτο ποίημα.
Μα να το ξέρεις, θα το πω
σέβομαι τη σοφιά σου,
μα η λακιά δε στέκεται
στη φρέσκια τη ματιά σου.
Σε κάθε λάσπη από νωρίς
κάποιοι θα ξεχωρίζουν
ο λόγος τσου είναι βαρύς
για τσου εκλεχτούς που ορίζουν…
MAJOR ARX
Συνέχεια του αποπάνου, που μου ξέφυγε κατά τη μεταφορά και το πήρα χαμπάρι τ'αποληώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά εμέ με κούρλανε
εκείνο το ντουλάπι
που ΄ναι διπλό και αψηλό
έχει κει μέσα κάτι.
Τι να 'χει άραγες μου λες;
μήπως έχει χαρτούρα
για τσι πολλές ιδέες τσου
σε πιάνει και φαγούρα.
Μήπως μας κρύβουν έκπληξες
βαρβάτες κι εξυπνούλες
ή μήπως έχουνε μαθές
πέντε έξι τόνους νούλες;
Μην κι έχουν όνειρα πολλά,
όνειρα στο ντουλάπι;
μα δε λογάριασαν καλά
υπάρχει και δρολάπι.
Ξέρω τι έχουν τελικά
μα δεν το μολογάω
γιατί δε να το μάθουνε
οι γλάροι του πελάου
και θα το πούνε στ΄ανοιχτά
για να το μάθει ο κόσμος
κι η Σάμη μας δε θα είναι πια
του Ιονίου ο ...δυόσμος!...
MAJOR ARX