Τραγουδήστε
να τον προβάλλει
με
ψηλά το αετίσιο κεφάλι
χαιρετάει
το πλήθος με φόρα
και
τα λόγια του πέφτουν σαν μπόρα..
«
Θα σας στήσω λιμάνι με τέντες
για
να μη σα χτυπάει ο πουνέντες,
θα
σας χτίσω παλάτια στην άμμο
μη
χτυπάτε όταν πέφτετε χάμω.
Έχω
σχέδια κι άλλα για όλους
μην
ακούτε ευκειούς τσου χαχόλους
και
πιστέψτε με μα την αλήθεια
και
δεν είναι ωμά κολοκύθια..
Μα
μου τέλειωσαν πια οι γραφίδες,
τα
χαρτιά μου και είχα δεσμίδες
ναι,
για τούτο και δεν υπογράφω
και
μη σκέφτεστε ωρές πως σας γράφω
επαράγγειλα ευκειά σε αθρώπους
απολύτως
εμπίστους και πρώτους.
Με
ευτούνους θα κάντε τα πάντα
τόμου
γίνουν… σφυρίχτε μου… αγάντα ».
ΔΙΚΕΛΗΣ
ΒΛΙΧΟΣ
tou balaoriti eine grameno to poihma afto h tou palama?san tou kavafi akougete pados
ΑπάντησηΔιαγραφήDen einai tou balaoriti oute kai tou palama. ma oute kai tou kavafi. egraphe o kavafis tetia poihmata; ba ye! totenes tinos einai;
ΑπάντησηΔιαγραφήidios de, o kafafis chrisimopooiuse poli to...tsou. par.chari sto poihma tou
ΑπάντησηΔιαγραφήPERIMENODAS TSOU BARBAROUS
Κι εγώ ρε παιδιά, έλεα πως αυτό το ποίημα είναι γραμμένο για τότε που το Δημοτικό Συμβούλιο, σαν απάντηση στις αιτήσεις των συλλόγων γονέων για το κτήριο των προσκόπων αλλά και για άλλα, έριχνε το μπαλάκι στο τοπικό συμβούλιο. Αλλά εγώ, νομίζω πως είναι του Σουρή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΜΑΙΟΣ ΑΡΧΩΝ
Όχι του Καβαφη είναι. Το λεει κι ο πρωτος που ξερει από ποίηση. Το ότι ο Καβαφης χρησιμοποιουσε πολύ το -τσ- φαίνεται κι από τον τίτλο του ποιήματος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝέοι τση Σιδώνος.
Ο Σουρής έγραφε άλλα ποιήματα. Και προπάντων δε χρησιμοποιούσε το -τσ-.
Θα σας δώσω μια πολύτιμη πληροφορία συγκλονίζουσα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ποιητής στο έργο «Η ΠΑΡΑΓΓΟΛΗ» είναι ο ΔΙΚΕΛΗΣ Ο ΒΛΙΧΟΣ !
Ο αγαπημένος μας!
Καταλαβαίνω όμως ότι ο λαός μας δεν έχει συνηθίσει να διαβάζει το όνομα ενός σημαντικού καλλιτέχνη… όταν αυτός ζει! Διαβάζει και τιμά τους νεκρούς και μόνον!
Ιδίως όταν έχει, του νεκρού τα δικαιώματα. Αν δεν τα χει, απλά τον τιμά σε πάρτι και δεξιώσεις αυτοχειροκροτούμενων εκμεταλλευτών, στραγγιστών συνειδήσεων και προαγωγών ψυχών!
Η ΣΑΜΗ για παράδειγμα! Όπως ο άνθρωπος κι ο τόπος! Τώρα που την σκοτώνουν ολοκληρωτικά… αντί να ΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ… Απλά μόλις ξεψυχήσει θα αρχίσουμε να την διαβάζουμε!
ΔΕΝ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΠΟΤΕ ΣΤΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΩΣ ΖΟΥΣΕ, ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΡΑΨΑΜΕ ΠΑΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ! Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΩΣΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ, Η ΔΕΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ ΜΑΣ ! ΕΤΣΙ ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ, Η ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ! ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ… ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Η ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ!
Δικέλης Βλιχός
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΠΑΝΑΠΕΙ
Ο Κάπο Ντ’ Ίστρια λάκισε κι ο Μνήμων Κράτης ήρτε,
φωτιά μέσ’ στα μπατζάκια μας ήρτανε άλλοι αγύρτες.
Σε μια μεσούλα βδομαδός θε να κρεμάω στίχους
πότε δειλούς πότε σκληρούς σε στύλους εφταπήχους.
Για να τσου γλέπεις, φίλε μου, να ευφραίνεται η καρδιά σου
το πώς σου λένε χλιβερά πως χάνεται η σοδειά σου!
Μα να σου πω για τ’ όνομα που διάλεξα εντέλει,
την άδεια πήρα του ποιητή, του Άβλιχου Μικέλη…
Στεκόταν στο κονάκι του με τα εφτά γατιά του
μ’ ένα βιβλίο λαδερό, άστραφτε η ματιά του.
«Πρόσεξε, ωρέ», μού μίλησε σηκώνοντας το χέρι
«ρούπι μην κάνεις από κει!», φύσαε κι ένα αγέρι!
«Ό, τι κι αν γράψεις, μάτια μου, λάβε απ’ την τετράδα
την άγια τση Κεφαλονιάς λέξεις σα μια καντάδα».
«Και ποια ’ναι Μικελάκη μου;», τόρμησα να φωνάξω,
με βρήκε και φαστίδιο και πήα να πλαντάξω!
Βρόντηξε ο θιόρατος μεμιάς: «Τυπάλδος» μ’ άγρια όψη,
«σίδερο στίχοι, επικοί κι ας είχε άλλες απόψεις…
Μολφέτας ο Γεράσιμος με στίχους μεστωμένους,
αστείους κι ηχηρούς πολύ μ’ ίδρωτα ζυμωμένους!
Κι ο Μέγας Λασκαράτος μου, με ήμερη την όψη,
λέξεις πύρινες έβγανε σα μιας ρομφαίας κόψη!
Κι ο άλλος, είν’ ο μέγιστος …», «εσύ, σαι », του λαγκεύω
«όχι ωρέ μόμολο αστέ, ο Λαός και Τον πιστεύω!
Και μην κωλώσεις δηλαδής, Ζιζάνιο να γένεις,
τσου λαομπαίχτες τήραξε σε λέξεις να …κραδαίνεις!
Πιάσε δικέλλι και κασμά, ανάσκαψε κουλούμια
και ίσιωσέ τα μονομιάς μη βρέξει με τουλούμια »…
«Εύκολο τόχεις;», ψέλλισα και μου ’πε μ΄ ένα φιόρο:
«”τη Μούσα πιάσε από τ’ αυτί” μην και γενώ παπόρο!
Όσο για τ’ όνομα, που λες άλλαξε το Μικέλη,
τι σου’πα αποπάνουθε; να πιάσεις το δικέλλι!
Κι αν θες για το επίθετο κάμε το άλλα αντ’ άλλου,
το Άλφα αν θέλεις κόψε το σε … βλύχα ζείτε εξάλλου»…