Υποδεχόμαστε αύριο Κυριακή 1η Φεβρουαρίου, στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, στις 6.30 περίπου το απόγευμα τεμάχια των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος των εν Σαμη Φανέντων.
θα επανέλθουμε αναλυτικότερα προσεχώς....
Άγιοι Φανέντες - Μετακομιδή Ιερών Λειψάνων
Υποδεχόμαστε αύριο Κυριακή 1η Φεβρουαρίου, στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, στις 6.30 περίπου το απόγευμα τεμάχια των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος των εν Σαμη Φανέντων.
θα επανέλθουμε αναλυτικότερα προσεχώς....
A. Σαν να λέμε «αρχίζω» ή «αρχινάω»
A
Ἁγιοι Φανέντες: μονὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων (ἐκ τοῦ τροπαρίου τῶν Ἀποστόλων εἰς ὅ λέγονται ἀπόστολοι φανέντες κλ.) ἐν Σάμῃ, νοτίως τῆς πόλεως, ἐπὶ λόφου ὅπου το πάλαι ἡ ἀκρόπολις Κύατις1.
Δ
Διγαλέττο: μικρόν χωρίον παρά τὸ Πυργί. Διὰ τὸ φιλοτάραχον καὶ ἀνυπότακτον τῶν κατοίκων, ἐπὶ Ἑνετῶν ἐκαλεῖτο Diavoletto, ὅθεν ἐκ παραφθορᾶς γίνεται ἡ λέξις.
Ε
Ἐλάτου βουνό: οὕτως ὀνομάζει ὁ λαὸς ἐνίοτε τὸν Αἶνον, συνηθέστερον δὲ Μεγάλο βουνό ἢ ἁπλῶς κατ’ἐξοχὴν Βουνό3. Παρά τισιν εὕρητται Ἔλατο, Μαῦρα βουνά καὶ Μαυροβούνι4, αἱ τελευταῖαι ὅμως ὀνομασίαι οὐδέποτε σχεδὸν λέγονται. Τὸ ὄρος τοῦτο ὅπερ ο Στράβων ἀποκαλεῖ μέγιστον5, ὑψοῦται ὑπὲρ τὴν θάλασσαν 1620 ὡς ἔγγιστα μέτρα, ἡ δὲ περἰμετρος τῆς ἀκροτάτης αυτοῦ κορυφῆς εἶνε ὡσεὶ 60 ποδῶν. Ὁ ἄγγλος Goodisson λέγει ὅτι ὁ Ὄλυμπος μόνον εἶνε ὐψηλότερος αὐτοῦ6. Ἐλάτου βουνό λέγεται ὡς ἐκ τῶν ἐπ’αὐτοῦ ἐλάτων, ὦν μέγα μέρος ἐκάη πρὸ τινῶν ἐτῶν, σώζονται δὲ ἔτι εἰς μεγάλην ἔκτασιν ἀπηνθρακωμένα τὰ γιγάντια στελέχη κινοῦντα τὸν οἷκτον. Ὁ κωνοειδὴς καρπός τῆς ἐλάτης ἐχαράσσετό ποτε καὶ ἐπὶ τινων νομισμάτων τῶν Πρώνων, ἐφ’ὦν ὁ ῥηθεὶς κῶνος7. Παρ’ἀρχαίοις τὸ .ὄρος ἐλέγετο Αἶνος ὅθεν καὶ Αἰνήσιος ὁ Ζεύς, οὖ ἱερὸν ἧν ἐπὶ τῆς ἀκροτάτης κορυφῆς8 καὶ οὗτινος λείψανἀ εἰσὶ λίθοι τινὲς μεγάλοι καὶ πολλὰ ἐκεῖ ἡμίκαυστα ὀστᾶ τῶν θυσιαζομένων ζώων. Ἡ ἀπό τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους ἄποψις εἶνε μαγικώτατον θέαμα, τὸ Ἰόνιον πέλαγος καὶ ὁ Κορινθιακός κόλπος, αἱ νῆσοι ἀπό Ζακύνθου μέχρι Κερκύρας, πόλεις τινὲς τῆς Στερεᾶς καὶ τῆς Πελοποννήσου εἰσὶν ὑπὸ τὰ ὄμματα τοῦ θεατοῦ, τινὲς μάλιστα διατείνονται ὅτι ἐν ἅκρᾳ εὐδίᾳ ἐπιφαίνεται καὶ ἡ Αἴτνα τῆς Σικελίας (ἴδ. Ἐθνικὴν Ἐπεθεωρ. Παρισίων τόμ. Δ΄. τεὺχ. 48).
1: Τ. Livius B. 38. – Ζερβοῦ Ἀρχ. Λείψ. Κεφαλλ. σελ. 48.
2: Ἀρτεμίδωρος Β. Ε. Atnhol: Jacobs vol. ii 99.
3: Οὕτω καὶ ἀλλαχοῦ, ἐν Ληξουρίῳ λ.χ. Βουνό κατ΄ἐξοχὴν καλεῖται τὸ ὑπὲρ τὰ Δαμουλιανάτα ὄρος, ὡς καὶ Βράχος κατ’ ἐξοχὴν ὁ παρὰ τα Κουρουκλᾶτα, ὅπου μονύδριον τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος.
4: Mannert β. 1 σελ. 90. Ἴσως δὲν εῖνε καὶ .ἄσχετον τὸ Μαῦρα βουνά κλ. πρὸς τὸ Μέλαινα τῶν ἀρχαίων, ὡς ἐλαλεὶτο κατὰ τινὰς ἡ νῆσος.
5: Στρ. β. 10 σ. 356.
6: Crusius Turcograecia τ. 3 κ. 12 σελ. 438.
7: Ποστόλακα ἔνθα ἀνωτέρω, 97.
8: Σχολ. Ἀπολλ. Ροδ. 2. 297. Στραβ. 1. 10. 456. Ἡσιόδου Fragm. 24 κλ.
9: Ζερβός. ἕνθ’ἀνωτέρω. σελ. 50.
Ἁγιοι Φανέντες: μονὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων (ἐκ τοῦ τροπαρίου τῶν Ἀποστόλων εἰς ὅ λέγονται ἀπόστολοι φανέντες κλ.) ἐν Σάμῃ, νοτίως τῆς πόλεως, ἐπὶ λόφου ὅπου το πάλαι ἡ ἀκρόπολις Κύατις1.
Ἀλεξάνδρεια: Λιμήν τις ἐκ τῶν πρὸς τὴν Πελοπόννησον παρὰ τῇ Σάμῃ κειμένων. Κατὰ τὸν μεσαίωνα ἐλέγετο Valle d’ Alessandria, σήμερον ὅμως σπανίως λέγεται.
Ἀντίσαμος: ὅρμος καὶ μικρὸν ἀκρωτήριον άντίκρυ τῆς πόλεως Σάμης. Ἐκ τῶν λιμένων τῆς νήσου, εἶς μόνος ἀπαντᾷ πὰρ’ἀρχαίοις2 ὁ Πάνορμος ἀπέχων τῆς Ἰθἀκης σταδίους δύο καὶ δέκα˙ἐκεῖ ἦν καὶ ἱερὸν Ἀπόλλωνος καθ’ἃ λέγει τὸ σωζόμενον δίστιχον ἐπίγραμμα Ἀντιπατρου τοῦ Θεσσαλονικέως,
Φοῖβε Κεφαλλήνων λιμενοσκόπε θῖνα Πανόρμου
Ναίων τρηχείης ἀντίπεραν Ἰθάκης.
ἀγνοοῦμεν ὅμως τίνα ἐκ τῶν πολλῶν πρὸς Ἰθάκην λιμένων ἐνόει συγγραφεύς. Τὸ ὅτι δ’ελατρεύετο ἐν Σάμῃ ὁ Ἀπόλλων, τοῦτο εἶνε ἀναντίρρητον, δηλοῦται δὲ καὶ ἐκ πολλῶν νομισμάτων, ἐφ’ὦν ὑπάρχει δαφνηφόρος κεφαλὴ τοῦ Ἀπόλλωνος (Φοίβου).
Δ
Διγαλέττο: μικρόν χωρίον παρά τὸ Πυργί. Διὰ τὸ φιλοτάραχον καὶ ἀνυπότακτον τῶν κατοίκων, ἐπὶ Ἑνετῶν ἐκαλεῖτο Diavoletto, ὅθεν ἐκ παραφθορᾶς γίνεται ἡ λέξις.
Δρογγαράτη: θέσις ἔχουσα πολλὰς πηγὰς ἐν Σάμῃ καὶ σπήλαια σταλακτικτῶν (ὑδρο γγαράτη).
Ε
Ἐλάτου βουνό: οὕτως ὀνομάζει ὁ λαὸς ἐνίοτε τὸν Αἶνον, συνηθέστερον δὲ Μεγάλο βουνό ἢ ἁπλῶς κατ’ἐξοχὴν Βουνό3. Παρά τισιν εὕρητται Ἔλατο, Μαῦρα βουνά καὶ Μαυροβούνι4, αἱ τελευταῖαι ὅμως ὀνομασίαι οὐδέποτε σχεδὸν λέγονται. Τὸ ὄρος τοῦτο ὅπερ ο Στράβων ἀποκαλεῖ μέγιστον5, ὑψοῦται ὑπὲρ τὴν θάλασσαν 1620 ὡς ἔγγιστα μέτρα, ἡ δὲ περἰμετρος τῆς ἀκροτάτης αυτοῦ κορυφῆς εἶνε ὡσεὶ 60 ποδῶν. Ὁ ἄγγλος Goodisson λέγει ὅτι ὁ Ὄλυμπος μόνον εἶνε ὐψηλότερος αὐτοῦ6. Ἐλάτου βουνό λέγεται ὡς ἐκ τῶν ἐπ’αὐτοῦ ἐλάτων, ὦν μέγα μέρος ἐκάη πρὸ τινῶν ἐτῶν, σώζονται δὲ ἔτι εἰς μεγάλην ἔκτασιν ἀπηνθρακωμένα τὰ γιγάντια στελέχη κινοῦντα τὸν οἷκτον. Ὁ κωνοειδὴς καρπός τῆς ἐλάτης ἐχαράσσετό ποτε καὶ ἐπὶ τινων νομισμάτων τῶν Πρώνων, ἐφ’ὦν ὁ ῥηθεὶς κῶνος7. Παρ’ἀρχαίοις τὸ .ὄρος ἐλέγετο Αἶνος ὅθεν καὶ Αἰνήσιος ὁ Ζεύς, οὖ ἱερὸν ἧν ἐπὶ τῆς ἀκροτάτης κορυφῆς8 καὶ οὗτινος λείψανἀ εἰσὶ λίθοι τινὲς μεγάλοι καὶ πολλὰ ἐκεῖ ἡμίκαυστα ὀστᾶ τῶν θυσιαζομένων ζώων. Ἡ ἀπό τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους ἄποψις εἶνε μαγικώτατον θέαμα, τὸ Ἰόνιον πέλαγος καὶ ὁ Κορινθιακός κόλπος, αἱ νῆσοι ἀπό Ζακύνθου μέχρι Κερκύρας, πόλεις τινὲς τῆς Στερεᾶς καὶ τῆς Πελοποννήσου εἰσὶν ὑπὸ τὰ ὄμματα τοῦ θεατοῦ, τινὲς μάλιστα διατείνονται ὅτι ἐν ἅκρᾳ εὐδίᾳ ἐπιφαίνεται καὶ ἡ Αἴτνα τῆς Σικελίας (ἴδ. Ἐθνικὴν Ἐπεθεωρ. Παρισίων τόμ. Δ΄. τεὺχ. 48).
Ἑλληνικά: ἐν Σάμη. Λατομεῖον ὡραίων λίθων ἐξ’ ἦς θέσεως ἐξήχθησαν καὶ οἱ λίθοι τῶν ἀρχαίων τῆς Σάμης τειχῶν9 ὧν ἐρείπια πλεῖστα ἐκεῖ σώζονται καὶ μάλιστα κυκλωπείων τειχῶν.
2: Ἀρτεμίδωρος Β. Ε. Atnhol: Jacobs vol. ii 99.
3: Οὕτω καὶ ἀλλαχοῦ, ἐν Ληξουρίῳ λ.χ. Βουνό κατ΄ἐξοχὴν καλεῖται τὸ ὑπὲρ τὰ Δαμουλιανάτα ὄρος, ὡς καὶ Βράχος κατ’ ἐξοχὴν ὁ παρὰ τα Κουρουκλᾶτα, ὅπου μονύδριον τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος.
4: Mannert β. 1 σελ. 90. Ἴσως δὲν εῖνε καὶ .ἄσχετον τὸ Μαῦρα βουνά κλ. πρὸς τὸ Μέλαινα τῶν ἀρχαίων, ὡς ἐλαλεὶτο κατὰ τινὰς ἡ νῆσος.
5: Στρ. β. 10 σ. 356.
6: Crusius Turcograecia τ. 3 κ. 12 σελ. 438.
7: Ποστόλακα ἔνθα ἀνωτέρω, 97.
8: Σχολ. Ἀπολλ. Ροδ. 2. 297. Στραβ. 1. 10. 456. Ἡσιόδου Fragm. 24 κλ.
9: Ζερβός. ἕνθ’ἀνωτέρω. σελ. 50.
makiss αντέγραφεν
Σάμη ή Σάμος η περιοχή, Αιγιαλός η πόλη. Ας διαβάσουμε λίγο πριν αρχίσουμε να γράφουμε...
Σάμο (ἡ)1 ἡ ἐπαρχία Σάμης, σπανιώτερον δὲ καὶ ἡ πόλις ἥτις κυρίως Αἰγιαλός λέγεται. Ὀ κάτοικος παρὰ μὲν τοῖς ἀρχαίοις Σαμαῖος, κατ΄ ἀντίθεσιν τοῦ Σαμίου, κατοίκου τῆς ἐν τῷ Αίγαίῳ Σάμου οὔσης πιθανώτατα ἀποικίας τῶν Σαμαίων (Κεφαλλήνων)2, σήμερον δὲ Σαμικός. Ἡ λέξις Σάμη πιθανῶς γίνεται ἐκ τῆς λέξεως σάμος = τόπος ὀρεινός και ὑψηλός, σάμους δὲ πολλὰς τοιαύτας θέσεις οἱ ἀρχαῖοι ἐκάλουν3˙ οὕτως ἐκλήθη πιθανῶς καὶ τὸ μέρος τοῦτο, ὅθεν ἐν τοῖς μετέπειτα χρόνοις μετεδόθη ἐφ΄ ἄπασαν τὴν νῆσον Σᾶμην ἤ Σάμον κληθεῖσαν, τὸ ὄνομα δὲ τοῦτο ἐτηρήθη πιθανῶς μέχρι τῶν χρόνων τοῦ Πυθαγόρου. Ἐπὶ τῶν Μηδικῶν ὁ Θουκυδίδης καὶ ὁ Ἡρόδοτος ὀνομάζουσι πλέον τὴν νῆσον, Κεφαλληνίαν, ὥστε ἔκτοτε φαίνεται ἐκράτησε ἡ ὀνομασία αὕτη, ἡ δὲ Σἀμη, περιωρίσθηεἰς τὴν πάλαι Σάμην καὶ διέμεινε μέχρι τοῦ νῦν3. Τὴν ἐκ τοῦ Σαμέως υἱοῦ Κεφάλου παραγωγὴν θεωροῦμεν καὶ ἡμεῖς ἀπίθανον ἑπόμενοι τῇ γνώμῃ τοῦ Ζερβοῦ4, ἀφ’οὗ μάλιστα παρ’ Ἰαμβλίχῳ ἀναφέρεται ὅτι ο Ἀγκαῖος ἔκτισε τὴν πόλιν5. Ἐν Σάμη σώζονται πλεῖσται ἑλληνικαὶ ἀρχαιότητες καὶ δὴ πελασγικὰ τείχη, τάφοι, ἀνάγλυφα κλ., πρὸς δὲ πολλά Ῥωμαϊκῆς τέχνης λείψανα ὅτε ἡ πόλις, ἦν ὡς μαρτυρεῖται ἐπίσημος καὶ πλουσία κατεστράφη δὲ καὶ ἐλαφυραγωγήθη μετά τεσσάρων μηνῶν ἠρωϊκὴν ἀντίστασιν, πολιορκουμένη στενῶς ὑπὸ τοὺ Μ. Φουλβίου ὑπάτου Ῥωμαίου6. Ἐκ πολλῶν γενομένων ἀνασκαφῶν, πολλὰ εὑρέθησαν ὑπολειφθέντα λείψανα7, αἱ δὲ ὡραῖαι τῶν ταφῶν πλᾶκες, ἐχρησίμευσαν ὅπως στρωθῇ ἡ πλατεῖα τοῦ Ὡρολογίου ἐν Ἀργοστολίῳ8.
1: Καὶ παρ΄ἀρχαίοις καὶ νεωτέροις ἀπαντᾷ Σάμη καὶ Σάμος.
2: Ὁ Ἀγκαῖος, λέγεται, ἐνεγκῶν τὴν ἀποικίαν εἰς τὴν Αἰγαίαν νῆσον. Ἴδε Ἰαμβλίχου βίον Πυθαγόρου β.1.χ.3.
3: Ὡς τὴν Θράκην, καὶ ἄλλην τινὰ πόλιν ἐν Ἤλιδι.
4:Ἀρχ. Λείψ. Κεφ. σελ. 25 α΄. καὶ 26.
5: Ἐν βίῳ Πυθαγόρου β. ι. κ. 2. Ἡ πρῶτη μάλιστα ἀποκαταστᾶσα ἐκεῖ γεννεὰ ἦν πελασγική.
6: Titus Livius L. XXXVIII c. 28.
7:Μεταξὺ τῶν ἔτι σωζομένων, ἀναφέρω ἄριστον καὶ ἄρτιον ἄγαλμα εὑρισκόμενον παρὰ τῷ ἀξιοτίμῳ ἰατρῷ κ. Ἀναστασίῳ Α. Καβαλλιεράτῳ.
8: Κατὰ τὴν ἀνασκαφὴν πολλὰ εὑρέθησαν ἐν τοις τάφοις δακτύλιοι,ἐνώτια, κλ.Έγραφε ο πολύς Ηλίας Τσιτσέλης στο έργο του: «Συλλογή Ονοματοθεσίων της Νήσου Κεφαλληνίας», που εκδόθηκε το 1877 «ἐκ τοῦ τυπογραφείου Παρνασσοῦ».
2: Ὁ Ἀγκαῖος, λέγεται, ἐνεγκῶν τὴν ἀποικίαν εἰς τὴν Αἰγαίαν νῆσον. Ἴδε Ἰαμβλίχου βίον Πυθαγόρου β.1.χ.3.
3: Ὡς τὴν Θράκην, καὶ ἄλλην τινὰ πόλιν ἐν Ἤλιδι.
4:Ἀρχ. Λείψ. Κεφ. σελ. 25 α΄. καὶ 26.
5: Ἐν βίῳ Πυθαγόρου β. ι. κ. 2. Ἡ πρῶτη μάλιστα ἀποκαταστᾶσα ἐκεῖ γεννεὰ ἦν πελασγική.
6: Titus Livius L. XXXVIII c. 28.
7:Μεταξὺ τῶν ἔτι σωζομένων, ἀναφέρω ἄριστον καὶ ἄρτιον ἄγαλμα εὑρισκόμενον παρὰ τῷ ἀξιοτίμῳ ἰατρῷ κ. Ἀναστασίῳ Α. Καβαλλιεράτῳ.
8: Κατὰ τὴν ἀνασκαφὴν πολλὰ εὑρέθησαν ἐν τοις τάφοις δακτύλιοι,ἐνώτια, κλ.Έγραφε ο πολύς Ηλίας Τσιτσέλης στο έργο του: «Συλλογή Ονοματοθεσίων της Νήσου Κεφαλληνίας», που εκδόθηκε το 1877 «ἐκ τοῦ τυπογραφείου Παρνασσοῦ».
makiss αντέγραφεν...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)