Γ. Τζανετάτος - Καλό ταξίδι στο σπίτι σου στα ουράνια παπα-Παναγή

Η Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013 ήταν μια συγκλονιστική μέρα για μένα. Έφυγε από τη ζωή ένας άνθρωπος που μου εδίδαξε τι είναι η ζωή από μικρή ηλικία. Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν εκεί για να μας στηρίξει και να μας προσφέρει τη ζωή του σαν παράδειγμα.  Ότι υπάρχει αιώνια ζωή και ελπίδα αν αφιερώσεις το όλο σου είναι στην υπηρεσία του Θεού και του ανθρώπου, του συνανθρώπου σου. Με ανιδιοτέλεια, ταπεινοσύνη και αγάπη έκανε το έργο του. Από μικρό παιδί πίστεψε ότι ήταν αποστολή της ζωής του το θεάρεστο έργο. 

Αρχ. Χρυσόστομος Αλεξάτος.
Μονή Αγριλίων, Πασχα 2002.
Από το αρχείο Γ. Τζανετάτου

Ο παπα-Παναγής πέρασε μια απίστευτη περιπέτεια της υγείας του όταν ήταν νεαρό παιδί και οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά και περίμεναν από ώρα σε ώρα να τελειώσει. Στη συνείδησή του θυμάται ότι ενώ κατέβαινε στη γη ένα χέρι παρουσιάστηκε, το κράτησε και τον ξαναανέβασε επάνω. Ήταν μια γλυκιά μορφή που αργότερα την ξανασυνάντησε στην εικόνα του Αγίου Νικολάου. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ο νεαρός ετοιμοθάνατος άρχισε να συνέρχεται. Ήταν νύχτα στην Αθήνα όταν γίνονταν όλα αυτά. Αλλά στο λόφο πάνω από τη Σάμη, στο εκκλησάκι του Άγιου Νικόλα στους Αγίους Φανέντες υπήρχε φως. Ολονυχτία από τους συγγενείς και αγαπημένους  του παπα-Παναγή να βοηθήσει το παιδί στην Αθήνα. Στη σιγαλιά της νύχτας οι προσευχές γίνονταν ένα με το σύμπαν και το σύμπαν έκανε το θαύμα του. 

Στη μεταφυσική διάσταση της ζωής  που η σημερινή τεχνολογία προσπαθεί και εκεί να δώσει φως, θα υπάρχουν ίσως πάντα πράγματα που παραμένουν μυστήρια. Αυτά τα μυστήρια η φύση τα έχει διάσπαρτα ανάμεσά μας σαν φωτεινά παραδείγματα ανθρωπισμού και αυτοθυσίας προς τον συνάνθρωπο. Χαρισματικοί θεάνθρωποι, επαναστάτες προικισμένοι με χαρισματικότητα, δύναμη και θέληση ζωής να τα δώσουν όλα γι αυτόν που πονάει και υποφέρει. Ο Che Guavara είχε πει ότι  «Ανασκοπώντας τη ζωή μου, πιστεύω ότι δούλευα με αρκετή τιμιότητα και αφοσίωση για να εδραιώσω την επαναστατική κατάκτηση».  

Ο παπα-Παναγής ήταν ένας επαναστάτης που είχε τη δύναμη την ψυχική του Che και τη γαλήνη του Mahatma Gandi για ειρηνικές κατακτήσεις στον ανθρωπιστικό τομέα πάντα αφιερωμένος σε μια υπέρτατη δύναμη που αποκαλούσε Θεέ μου. Παρόλες τις περιπέτειες της υγείας του πάσχιζε να βοηθήσει πάντα εκεί που μπορούσε αθόρυβα και να προσφέρει τα πάντα σε όλους που είχαν ανάγκη. 

Για μένα ο παπα-Παναγής δεν ήταν οι λόγοι του στην εκκλησία και η πίστη του προς αυτήν αλλά το παράδειγμα της ταπεινής ζωής του που μου εδίδαξε ότι ο ανθρωπισμός δεν έχει σύνορα και ιδεολογία αλλά επικεντρώνεται στον άνθρωπο, τον συνάνθρωπο, δίνοντάς του ελπίδα έκφρασης ότι η ζωή αποκτά νόημα μόνο με πράξεις αυτοθυσίας και αγάπης.  Ο Γάλλος υπαρξιστής Jean Paul Sartre  στήριξε όλη του τη φιλοσοφία πάνω στη δύναμη του ανθρώπου και στις πράξεις των ανθρώπων να επηρεάσουν και να μεταβάλουν το περιβάλλον τους. Η αίσθηση του αποπροσανατολισμού και σύγχυση στο πρόσωπο της ενός φαινομενικά ανούσιου ή παράλογου  κόσμου. 

Ο παπα-Παναγής για μένα έδενε όλες αυτές τις ανθρωποκεντρικές έννοιες με τις πράξεις του και έδινε υπόσταση στην ανθρώπινη ζωή. Η μνήμη του θα είναι αιώνια. Ήταν άγιος. Ήταν επαναστάτης συγχρόνως. Σε μπόλιαζε με τη δύναμη να πολεμήσεις για κάτι καλλίτερο. Ψυχικά ορμώμενος από μια ανωτέρα δύναμη αλλά με το βλέμμα και τις πράξεις πάντα στραμμένες στον ανθρώπινο και καθημερινό πόνο.  Έννοιες που αντηχούν στη ψυχή μας και τις έχουμε τόσο ανάγκη όταν μια πατρίδα υπόδουλη στις ξένες δυνάμεις πάλι αναζητά τη λευτεριά της και τη λύτρωση από την πείνα, τον  πόνο, την καταπίεση. 

Σε χρειαζόμαστε παπα-Παναγή τώρα περισότερο από ποτέ. Μη φεύγεις. Μείνε μαζί μας. Ο ανθρώπινος πόνος ξεχειλίζει από παντού.  Κάνε μετερίζι σου τα Αγρίλια και τους Αγίους Φανέντες. Η Σάμη, η Κεφαλονιά και η Ελλάδα  χρειάζονται επαναστάτες .

Μη φεύγεις παπα-Παναγή. Μη φεύγεις.

George Tzanetatos

Tzanetatos Capital

 Chicago, IL USA